Już 7 lutego długo oczekiwana premiera "Urodzin Stanleya", ale już od pewnego czasu widać nowe w Teatrze Miejskim.

Teatr Miejski w Gdyni zaprasza na dzieci na koncert „Niech żyją wakacje"- 1 czerwca o godzinie 10.00.

To oczywiście była formalność, ale było lepiej, niż się spodziewano.

Już jutro inauguracyjne spotkanie w Ogrodzie Sztuki.

Do Gdyni przyjechała Barbara Sass, słynna reżyserka filmowa. telewizyjna i teatralna. Będzie w Teatrze Miejskim reżyserować „Urodziny Stanleya” Harolda Pintera. Udzieliła nam krótkiego, można by rzec „wstępnego” wywiadu, bo praca nad spektaklem znajduje się na samym początku.

Ślązak Ingmar Villqist, dyrektor Teatru Miejskiego w Gdyni, rozpoczął, wraz z operatorem, współreżyserem i współscenarzystą Adamem Sikorą, zdjęcia do swego pełnometrażowego debiutu fabularnego.

Sezon już zakończony, ale już zapowiadamy następny. 9 października pierwsza premiera i to od razu "Tramwaj zwany pożądaniem" Tennessee Williamsa w reżyserii Piotra Kruszczyńskiego.

Sezon w Teatrze Miejskim w Gdyni otworzyła niecierpliwie oczekiwana premiera „Tramwaju zwanego pożądaniem”.

4 sierpnia minęła 85. rocznica urodzin a 27 lipca 40. rocznica śmierci Witolda Gombrowicza, który np. jest patronem Teatru Miejskiego w Gdyni.

Z niekłamaną i wielką przyjemnością zapraszamy na najnowszy spektakl do Teatru Miejskiego. „Plotka”, adaptacja francuskiej komedii filmowej sprzed lat z Danielem Auteillem i Gerardem Depardieu, niekłamanie śmieszy i wzrusza, o czym naplotkowała nam Ola Domarus:)

(…) w ogóle kobiety są brzydkie w tych okolicach; piękności są tam cudami, a ładne – rzadkimi wyjątkami.(…)

To skandaliczne w treści, bo nieprawdziwe do cna wyznanie o polskich kobietach, jest autorstwa niejakiego Casanovy. My mamy zupełnie odmienne zdanie na ten temat i zapraszamy na recenzję najnowszej premiery w Miejskim.

Z niezamierzonym opóźnieniem przedstawiamy recenzję z najnowszej premiery w Miejskim.

Musical „Dyzma” miał prapremierę w 2002 w chorzowskim Teatrze Rozrywki i od tej pory nikt po niego nie sięgał. I słusznie. Niestety, za dzieło Korcza i Młynarskiego wziął się Teatr Miejski w Gdyni i tutaj już słuszności nie było żadnej, ani oczywistej oczywistości.

Wybierałem się na najnowszą premierę do Miejskiego z nadziejami. Po pierwsze zdarzenie miało się rozegrać na Małej Scenie, na której działy się najciekawsze rzeczy w poprzednim sezonie ( Bracia K. wg Dostojewskiego i Kompozycja w słońcu Villqista – mój ulubiony spektakl Miejskiego, choć wiem, jak jestem odosobniony „krytycznie” w tymże względzie). Po drugie inscenizacja Bubienia była już nagradzana, między innymi w Rosji (główna nagroda na XI Międzynarodowym Festiwalu Kameralnych Spektakli na podstawie twórczości Fiodora Dostojewskiego odbywającym się w Sankt Petersburgu ). Po kolejne – pełnię swoich możliwości przyszło zaprezentować nowemu aktorowi naszej sceny, Filipowi Frątczakowi, a miał to uczynić 13 grudnia i tak sobie wykombinowałem, że ta data + Dostojewski + Polska to coś może znaczyć. No i PO ostatnie: cuda się dzieją w naszym kraju, więc i na pewno jakiś domniemany zdarzy się na scenie przy Bema.

Wbrew zapowiedziom i didaskaliom, w gdyńskiej inscenizacji „Szewców” zabrakło nudy i nudy coraz większej. Na planszach.