Sztuka "Post-it" jest zbudowana tak, jak byśmy przez dziurkę od klucza przez tydzień podglądali życie naszych trzech bohaterek, które zastanawiają się nad facetami, problemami z nadwagą, facetami, dietami cud, no i niewątpliwie facetami...
Trzy dziewczyny tylko we własnym towarzystwie, zachowujące się absolutnie naturalnie, w okolicznościach, które ich nie prowokują do żadnych gierek ani podrywów. Witamy w świecie kobiet!
Scena Letnia w Gdyni Orłowie
Carole Greep, BLOCZEK
/POST-IT/
Adaptacja: Karine Lyachenko
Przekład: Katarzyna Skawina
Ruch sceniczny: Zofia Rudnicka
Kostiumy: Ewa Zaborowska
Scenografia: Marcin Stajewski
Reżyseria: Romuald Szejd
Występują:Agata Kulesza, Hanna Śleszyńska, Daria Widawska/Agnieszka Wosińska.
Prapremiera polska 16 czerwca 2006 r.
Seks w wielkim mieście
Łukasz Karkoszka Ad Spectatores
O czym myślą i czego pragną kobiety można było dowiedzieć się podczas spektaklu “Bloczek” Teatru Scena Prezentacje. Dla tych, którzy nie mieli okazji go oglądać ujawnię tę skrywaną tajemnicę: SEKS, ORGAZM, FACECI.
Bohaterkami sztuki są trzy wyemancypowane, KOSMOpolityczne i bezpruderyjne kobiety, dla których nie istnieje żadne tabu i które bez skrępowania opowiadają sobie o swoich podbojach seksualnych. Spektakl złożony jest z luźnych sekwencji scen, które prezentują wybrane epizody z życia przyjaciółek: Lei (Hanna Śleszyńska), Charlotte (Agata Kulesza) i Cecil (Daria Widawska).
Przedstawienie adresowane jest wyłącznie dla widzów dorosłych, ale nie dlatego, że na scenie szerzy się perwersja. Po prostu, bohaterki sztuki otwarcie rozmawiają ze sobą na tematy związane z szeroko rozumianą rekreacją. Tematy rozmów to: wielkość męskiego członka, wybór odpowiedniej antykoncepcji, ilość stosunków seksualnych, wpływ seksu na proces chudnięcia, oraz jak skutecznie udawać orgazm. By skutecznie udawać orgazm bohaterki demonstrują odpowiednie ćwiczenie, które przebiega w kilku etapach. Rozpoczyna się ono od odpowiedniego zarzucania głową, tak, by kosmyk włosów opadł na twarz. Następnie należy dokonać odpowiedniej artykulacji “samogłosek orgazmowych”: a, e, i, o, u. Słowo pisane nie jest w stanie oddać komiczności tejże sceny. Kto tego nie widział, niech żałuje...
Humor, jaki wyłania się z tekstu utworu, bazuje na różnych absurdalnych pomysłach bohaterek. Wymyślają sobie na przykład konkurs na to, która z nich ma najbardziej – i tu cytuję, “zasrane życie”. Skala punktacji od 0 do 20. Lea – zwyciężczyni, dziękuje za zaszczytne pierwsze miejsce w wyżej wymienionej konkurencji rodzinie i przyjaciołom, bez których nie byłaby w stanie tego osiągnąć... Momentami jednak prezentowany humor balansuje na granicy dobrego smaku, ale pozwolę sobie nie cytować adekwatnej wypowiedzi.
Soczyste dialogi, celne i szybkie riposty sprawiają, że publiczność przez cały niemal spektakl pokłada się ze śmiechu. Nie byłoby to możliwe gdyby nie znakomita gra aktorska Darii Widawskiej, Agaty Kuleszy i wyróżniającej się na tym tle Hanny Śleszyńskiej, która ujawnia nam swoją gamę możliwości komediowych. Już samą mimiką twarzy aktorka rozśmiesza widzów. Wciela się ona w postać Lei – artystki, która namiętnie maluje kwiaty lilii, łudząco przypominające męskiego członka. Jest też najbardziej nieszczęśliwa, gdyż nie uprawiała seksu od lat osiemdziesiątych. Lea w jej wykonaniu to taka przyjaciółka, co to ją do rany przyłóż – zawsze wszystko zrobi dla Ciebie i dostarczy wiele zabawy przez same swoje jestestwo i taką lekką “ciapowatość życiową”.
“Bloczek” oprócz tego, że bawi, pokazuje też, jak można w zabawny i dowcipny sposób podejść do tematu seksu, który w Polsce nadal pozostaje tematem tabu. Spektakl może wywołać konsternację np. u intelektualistek: nie sprowadzajmy kobiecych rozmów tylko i wyłącznie do TYCH spraw. Obruszyć mogą się tez moraliści, a w szczególności moralistki: toż to nie przystoi kobiecie zaciągnąć faceta do łóżka i jeszcze o tym głośno mówić... Jednak nie ma co dorabiać jakiejś większej ideologii czy idei do tego przedstawienia, które ma nas przecież bawić i po reakcji publiczności widać, że spełniło swoje zadanie.
Źródło:www.teatry.art.pl
Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl