Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Lost Dogs na Rockofonie!

Opublikowano: 20.02.2009r.

Z dużą satysfakcją piszę, że scena RockoFon w gdyńskim Blues Clubie gości coraz to nowe zespoły, a słynący dotąd głównie z bluesa, harmonijki i swingu klub przeradza się powoli w miejsce, gdzie pokazują się zespoły o różniących się gustach muzycznych (również z różnych półek muzycznych). Lost dogs przyciągnął sporą grupkę fanów, co spowodowało, że koncert był bardzo udany, choć może nie rzucił na kolana było czego posłuchać bo repertuar bogaty był w utwory znanych rockowych kapel, jak: Alice In Chains, Metallica, Illusion, Pearl Jam.

„Broda” na gitarze. Foto: Agata Rolbiecka

Lost Dogs

Gdyńska grupa LD, to 5 muzyków, którzy mają wspólną sobie cechę. Mianowicie jest nią klimat ciężkiego rockowego grania, choć sam koncert rozpoczęli wręcz akustycznie, bardzo spokojnie, aby dopiero rozgrzać przybyłą publikę dopiero pod sam koniec. Przyznam, że kilka utworów mi umknęło bo kolejka do baru była dość spora a znalezienie wolnego miejsca tego dnia również wymagało nielada fortelu. Po zajęciu miejscówki nie pozostał nic innego jak rozkoszować się rockiem, riffami a dla dziewczyn na pewno nie brakowało wstawek wokalnych. Chciałoby się pochwalić zespół za organizację koncertu poprzedzoną poprzedniego dnia próbą, ale najbardziej żal, że nie pojawili się na grudniowym WOŚPie w Uchu, bo mieliśmy nadzieję, jako Gazeta Świętojańska, patron imprezy, że uda nam się zrobić ciekawą relację. W Bluesie podejście pod scenę graniczyło z cudem, co proszę wziąć pod uwagę przy raczeniu się muzyką z fragmentów audio-video. Dla osób wybrednych polecam zdjęcia. Wracając do bohatera wieczoru gdyńskiego Blues Clubu - Lost Dogs tworzy grupa przyjaciół, grających wcześniej w bardziej lub mniej znaczących projektach tj. Breph, czy Sexual Life Of Leeches. Grupa odznacza się dość surowym brzmieniem, choć ich piosenki brzmią właśnie świetnie w nieco garażowym stylu. Taki swoisty „free-style” wyróżnia ich spośród innych nieco mniej ruchliwych scenicznie zespołów RockoFonu. Mała scena ale to nie znaczy, że nie da się na niej dać czadu…

http://www.youtube.com/watch?v=uEguvdyjC3o

Jeżeli masz problem z odpaleniem filmu kliknij

Mimo, że repertuar Pearl Jam średnio mnie przekonuje, to już klimat Alice czy Audioslave bardziej. Z pewnością koncert uważam za bardzo udany i sądząc po ogólnym wrażeniu większość miała podobne odczucia. W takiej sytuacji nie pozostaje nic innego, jak zachęcić chłopaków to koncertowania w większych klubach, jak choćby Ucho, choć jako SEXUAL LIFE OF LEECHES grupa istniała już w 2005 roku z Mar.Assem i grała tam koncerty. Ciekawe, czy impreza Tribute to Seattle na początku kwietnia - w rocznicę śmierci Kurta Cobaina się odbędzie, bo jeśli tak miejmy nadzieję, że Lost Dogs się na niej znajdą.

Akustyczny początek występu. Foto: Agata Rolbiecka

Jeżeli masz problem z odpaleniem filmu kliknij

Skład:

Mar.Ass - gitara,wokal
Endrju - bębny
Gofer - bass
Broda - gitara
Krzykchoo - wokal

http://www.lostdogs.za.pl

Playlista:

Lost Dogs w Blues Clubie

RockoFon

Foto: Agata Rolbiecka

Więcej zdjęć w galerii Agata Rolbiecka:

Lost Dogs w Blues Clubie!

RockoFon – BluesClub ul. Portowa, (zaprasza jak, co niedzielę)




Autor

obrazek

Tomasz Wilary
(ostatnie artykuły autora)

Redaktor serwisu Gazeta Świętojańska i działu muzycznego WielkiegoMiasta Były wykładowca filozofii na Uniwersytecie Trzeciego Wieku (staż 4 lata), obecnie pracownik Izby Celnej w Gdyni. Apolityczny. Mgr filozofii UG i dziennikarstwa UAM. Stara się przybliżać muzykę mniej znaną, pisze o nowościach, relacjonuje festiwale muzyczne, wydarzenia kulturalne. Pomaga w organizacji Przystanku Wagabundy. Interesuje się muzyką i tematyką morską. Zaocznie studiował też ekonomię i informatykę, co ostatecznie porzucił skupiając się na tematyce regionalnej.