Babayaga Ojo, Born in the PRL, Ejheads!, Ścieżka Zdrowia zagrały.. i właściwie w tym momencie można byłoby zakończyć wspominanie tego wieczoru. "Nic się nie dzieje, dłużyzny" takie określenia doskonale pasują do tamtego wieczoru.
Foto: Waldemar Chuk
Garstka osób, tylko ok. sześćdziesiąt sprzedanych biletów, całkiem nieźle bawiących się pod sceną nie wystarcza aby uznać koncert za udany. Do zabawy takie granie wystarcza. Jeśli spojrzeć trochę szerzej, to tak grający jak i słuchający mogliby spojrzeć na to co się dzieje na scenie muzycznej i nie zadowalać się byle czym. Grać głośno prawie każdy potrafi. Wystarczy spojrzeć na indie i emo itp. Tarzać się po ziemi jak gitarzysta Babayaga Ojo może nie każdy, ale to trochę za mało żeby grać dobrze, a nie tylko efektownie. Jeśli starsi wiekiem pan(k)owie przyszli na koncert to chyba tylko dlatego, że nie przeczytali co napisał Kóbeł na oficjalnej stronie internetowej. " Babayaga ojo to teraz zupełnie inny zespół niż to, co było w latach 80/90tych". A może właśnie przeczytali, hmm.. Reaktywista (nie mylić z reakcjonistą) zespołu odżegnuje się również od przeszłości, którą minęła bezpowrotnie. 2009 to zupełnie inny czas.
Foto: Waldemar Chuk
Jedyną jaskółką niosącą nadzieję na lepsze jutro był zespół Born in the PRL. Filigranowa kobietka z mikrofonem, przy wspólnym wysiłku całego zespołu, pozwoliła mieć nadzieję, że nie wszystko w punk'u stracone. Mimo, że śpiewała nierówno, przewaga dobrych momentów zdecydowanie przeważała.
Ilość kiepskiej muzyki jest obezwładniający. Dostępność elektroniki generującej wysokiej jakości dźwięki pozwoliła na lawinowy przyrost zespołów. Wydaje się, że to jest ta dobra strona technologi gdyż dzięki temu, z morza bylejakości, będzie szansa na wyłonienie diamentów, prawdziwe talenty. Już się jednak okazało: bez pomocy społecznej się nie obejdzie.Tak więc:
Rodacy! Nie dajmy się tej powodzi!! Każdy dobry lokalny patriota powinien mówić głośno o tym gdy coś jest słabsze, choćby musiał to powiedzieć swoim najlepszym kolegom i koleżankom.br />
Mając na uwadze dobro wspólne tylko wychwytując słabsze momenty, zachęcając do korygowania błędów, dopingując do wzmożonego wysiłku naszych kolegów (i koleżanki) możemy wspólnie dojść do nowej muzycznej jakości miłej dla uszu i serc naszych.
Uff.. trochę mnie poniosło.
Foto: Waldemar Chuk
Z technicznych niedociągnięć chciałbym prosić obsługę klubu o odprowadzanie osób słaniających się ze zmęczenia na stronę. Może dzięki temu uniknie się przerw podczas koncertu.
Na koniec życzę nam wszystkim bardziej udanych koncertów bo takowe już przecież były, że wspomnę jedynie The Analogs.
Więcej zdjęć w galerii Waldemara Chuka:
Babayaga Ojo, Born in the PRL, Ejheads!, Ścieżka Zdrowia
Metalowe Ucho 3:Hurricane, Nechirion, Empire, Leprosium, Fulcrum, Ucho, 13 stycznia 2009
