Bilety do nabycia od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00-16.00 oraz na godzinę przed wydarzeniem w tymczasowym biurze Fundacji Wspólnota Gdańska, ul. Opata J. Rybińskiego 24 a także na stronie KupBilecik
25 zł w przedsprzedaży, 30 zł w dniu wydarzenia


Fundacja Pomysłodalnia oraz Oliwski Ratusz Kultury zapraszają na monodram „Być jak Charlie Chaplin" 
w wykonaniu Mateusza Deskiewicza

Scenariusz: Piotr Wyszomirski
Reżyseria: Mateusz Deskiewicz, Piotr Wyszomirski
Opr. muzyczne: Artur Guza
Wideo: Łukasz Czerwiński
Wykonanie: Mateusz Deskiewicz
Premiera: 9.12.2014.
Strona spektaklu: www.charlie.pomyslodalnia.pl
Produkcja i prawa autorskie: Fundacja Pomysłodalnia
Czas trwania: 60 minut

„Być jak Charlie Chaplin” to brawurowa próba zmierzenia się z legendą. Najsłynniejszy komik kina niemego stał się ikoną popkultury już bardzo dawno temu. Jego znakiem rozpoznawczym były melonik, laseczka oraz charakterystyczny wąsik i to jest pewne. Potem pojawiają się już tylko pytania i wątpliwości. Nieprzypadkowo w konkursie na sobowtórów Charlie Chaplina sam Charlie Chaplin zajął… 3 miejsce, jak mówi jedna z najsłynniejszych anegdot związanych z reżyserem filmu „Dyktator”. Do dziś nie wiemy, kim był z pochodzenia i gdzie się urodził ten genialny aktor, scenarzysta i reżyser.

Oryginalny scenariusz Piotra Wyszomirskiego napisany współczesnym językiem, konfrontuje osobę i twórczość Chaplina z kondycją dzisiejszego aktora. Porusza nieoczywiste tematy, nie stroniąc od krytycznego spojrzenia na rzeczywistość. Tekst w formie monodramu przygotowany został pod konkretnego aktora i daje szerokie pole do ukazania jego scenicznych możliwości. Autor za medium i partnera nieprzypadkowo wybrał aktora teatru muzycznego.

„Być jak Charlie Chaplin” to wulkan energii, w którym Mateusz Deskiewicz z Teatru Muzycznego w Gdyni pokazuje pełen wachlarz swych umiejętności: tańczy, śpiewa, wzrusza, rozśmiesza i prowokuje do refleksji.

Nagrody:

- nagroda indywidualna oraz honorowa na III Olsztyńskich Spotkaniach Teatralnych (marzec 2015)
- „Strzała Północy” na 3. Koszalińskich Dniach Monodramu – Debiuty (wrzesień 2015)
- nagroda aktorska na Festiwalu Teatrów Niewielkich w Lublinie (sierpień 2017)

Fragmenty recenzji:

W Gdyni się udało! Mateusz Deskiewicz nawiązuje z Charliem na scenie piękny, ożywiający dialog. Prowadzi z nim rozmowy intymne. Wybornie naśladuje aktora w rolach włóczęgi i dozorcy, piekarczyka i marynarza, niańki i boksera, a po zapuszczeniu wąsika rozlicza wielkiego komika z licznego potomstwa i familijnych perypetii. Konfrontuje status materialny tamtej wielkiej legendy światowego ekranu z warunkami własnej egzystencji tu i teraz.

Dyskretnie też przypomina epokową pomyłkę Chaplina, kiedy wielki filmowiec nie rokował dźwiękowi w kinie długiej przyszłości. Trąca na stronie Bustera Keatona, wielkiego rywala Charliego. Nawiązuje także do znanej piosenki Mariana Hemara, która rozwścieczyła Adolfa Hitlera, po czym kapitalnie parodiuje pamiętną kreację Ludwika Sempolińskiego („Titina, ach, Titina”). Jest w tym spektaklu gryząca ironia, jest refleksja autoironiczna. Artysta dzisiejszy, w przeciwieństwie do Chaplina – „za dużo myśli, za mało czuje”. Respektując konwencję gagów Chaplina, twórcy gdyńskiego monodramu drwią z dziesiątków głośnych naszych absurdów i afer (wraz ze „wszystkimi tymi pierdołami naszego czasu”). Na osobną pochwałę zasługują wariacje Mateusza Deskiewicza na motywach „Hamleta”. Chwilami twórcy spektaklu ocierają się jakby o nowy „Paradoks o aktorze”. Henryk Tronowicz, Polska Dziennik Bałtycki

Mateusz Deskiewicz, trójmiejskiej publiczności znany najbardziej z ról w gdyńskim Teatrze Muzycznym, nie odtwarza w spektaklu postaci Chaplina. Jest tu przede wszystkim Aktorem, który w trakcie swojego monologu odgrywa własne reinterpretacje najsłynniejszych wcieleń komika. Jego Charlie Chaplin przepuszczony jest przez filtr pamięci, kultury; przywoływany za pomocą charakterystycznych gestów, które przesiąknięte są zarówno komizmem, jak i lirycznością. Aktor przypomina najsłynniejsze role Chaplina, lecz nie próbuje ich naśladować. W gdyńskim spektaklu otrzymujemy je w formie wspomnienia, wspomaganego charakterystycznymi dla komika kostiumowymi atrybutami – laską, melonikiem, lumpowatymi spodniami i historycznym już wąsikiem. Anna Jazgarska, teatralny.pl

Zwłaszcza pląsik, zwłaszcza lekkie ruchy, taniec, który cudem tylko może zmieścić się w maleńkiej przestrzeni sali Teatru Gdynia Główna oraz piosenki są biciem serca tego przedstawienia. Tak je zdominowały, że chwilami, w sytuacjach wymagających bardziej sprostania zadaniom pantomimicznym niż wymagającym tańca, bardziej z ducha kina niemego niż z estrad musicalowych, ruchy Deskiewicza bywały aż nadto „baletowe”. Aktor i Artur Guza, ukryty za pianinem autor oprawy muzycznej spektaklu, zgrali się jednak zadziwiająco dobrze. Lekkość, z jaką śpiewał i tańczył Deskiewicz, szła w pięknej parze z lekkością, swobodą, śmiałością i pomysłowością Guzy. Gdy do tego dodamy pomysłowe zaaranżowanie przestrzeni, mały performance rozpoczynający spektakl, połączenie tego autotematycznego teatru z żywymi obrazami – filmem Łukasza Czerwińskiego – otrzymujemy wciągającą, dobrą rozrywkę, dającą do myślenia i przekraczającą ciasny światek niedofinansowania i innych odwiecznych narzekań. Małgorzata Bierejszyk, Gazeta Świętojańska

Wzruszenie, zachwyt i szczery śmiech wielu widzów wywołał także, niezauważony przez obie kapituły jurorskie Mateusz Deskiewicz, który w monodramie „Być jak Charlie Chaplin” napisanym i świetnie wyreżyserowanym przez Piotra Wyszomirskiego, pokazał, co oznacza prawdziwy „teatr w walizce”! Deskiewicz na małej scenie zestawił dylematy wielkiego komika pierwszej połowy ubiegłego stulecia z problemami dzisiejszych aktorów i zrobił to wyśmienicie, w charakterystycznym stylu kina niemego, z wszelkimi atrybutami Chaplina, jego mimiką, ruchem, a także śpiewem. Wspaniały warsztat młodego aktora, dykcja, tempo gry czy zdolności wokalne – wszystko to sprawiło, że widz, choć nadążał za aktorem, nie był w stanie odpocząć, przetrawić gagów (wcale nie na niskim poziomie!), złapać oddech do kolejnego śmiechu, wytrzeć łzy, wczuć się w ironię, a nie tylko śmiać z tego, co aktualne, choćby w polityce. Bowiem to, co śmieszne w krótkim czasie może stać się groźne, o czym Deskiewicz przypomniał we fragmencie finałowej mowy Chaplina z „Dyktatora”. Na ile słowa są w stanie zmienić świat, skoro film mógł kiedyś istnieć bez słów, a aktor jakże często w dzisiejszym teatrze jest „gołosłowny”? Ten wielowarstwowy, intensywny monodram należałoby obejrzeć jeszcze i jeszcze raz! Aram Stern, menazeria.eu

Mateusz Deskiewicz - Aktor i wokalista, ma w swoim dorobku role w spektaklach muzycznych, dramatycznych, filmie i serialu. Od 2004 roku związany na stałe z Teatrem Muzycznym im. D. Baduszkowej w Gdyni, gdzie można zobaczyć go w rolach: Maksa w „Avenue Q”, Kazika w „Chłopach”, Władysława Topolnickiego w „Klubie Kawalerów”, Pinokia w „Shreku”, Martwego Freda w „Spamalocie”, Hrabiego w „Lalce” oraz w spektaklach „Pchła Szachrajka” i „Błogosławieni”.
Występuje w warszawskim Teatrze Syrena, gdzie bawi publiczność rolą Lalewicza w spektaklu „Hallo Szpicbródka” w reż. W. Kościelniaka. Współpracuje także z Teatrem 6. Piętro w Warszawie, gdzie można zobaczyć go w roli Fikandra w sztuce „Bromba w sieci” w reż. M. Wojtyszki. Występuje również w Centrum Kultury w Gdyni w spektaklu „Piaskownica” w reż. G. Chrapkiewicza.

Współpracował z teatrami: Wybrzeże w Gdańsku – Günther von Essenbeck w „Zmierzchu Bogów” (reż. G.Wiśniewski), Miejskim im. W. Gombrowicza w Gdyni – Admirał rosyjski w „Zorbie” (reż. J.Szurmiej) oraz Operą Bałtycką w Gdańsku – Narrator w „Nie taki Straszny Dwór”. Dużym wyzwaniem była dla niego rola Angel w musicalu „Rent” w reż. A.Ozgi, grana w Operze na Zamku w Szczecinie.

Wziął udział w filmach: „Ubu król” w reż. P. Szulkina, „Telewizja Solidarność” w reż. B. Łoszewskiego oraz „Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł” w reż. A. Krauzego. Zagrał też role w filmach kina niezależnego, między innymi: „Substytut”, „Dotyk pośredni”, „Kulawi”, „Południk zerowy” oraz „Słowik”. Można go było również zobaczyć w serialach „Sąsiedzi” TVP 2, „Ludzkie Sprawy” TVP 1 i „Krew z krwi” CANAL+.

Piotr Wyszomirski – scenariusz, reżyseria

Krytyk i prosument kultury. Scenarzysta i reżyser filmów krótkometrażowych, spektakli teatralnych i widowisk muzycznych (m.in. „This is not a love song, czyli miłość ci wszystko wypaczy”, „Być jak Charlie Chaplin”, „Pamiętajcie o wulkanach”, „I’m Calling You” „Odlot. Szopka pomorska za rok 2014”, Ostatnia wieczerza”, „Prawdziwa historia śmiechu”). Recenzent teatralny, filmowy i muzyczny, felietonista. Redaktor naczelny „Gazety Świętojańskiej online”, stypendysta i laureat nagrody za promocję kultury województwa pomorskiego. Autor kilkuset artykułów (recenzji, małych form literackich) publikowanych na łamach czasopism i wortali internetowych, redaktor wortalu Pomorze Kultury, aktywista Fundacji Pomysłodalnia.

Informacje o pozostałych realizatorach

Artur Guza - kompozytor, aranżer, aktor i wokalista.

Ukończył Studium Wokalno-Aktorskie przy Teatrze Muzycznym w Gdyni oraz Kompozycję i Aranżację Jazzową na Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku. Jest aktorem Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni oraz pedagogiem w Państwowym Studium Wokalno-Aktorskim.
Jako kompozytor, aranżer i kierownik muzyczny przygotował wiele produkcji teatralnych współpracując z takimi reżyserami, jak: Małgorzata Talarczyk („Prezydentki”, „Opowieść o ZOO”), Tomasz Mandes („Z twarzą przy ścianie”), Tomasz Valldal Czarnecki („Nie ma tego złego”, „Calineczka”, „Zielona wyspa banana”, „Królewna Śnieżka”, „Hotel Palace”, „Brzydkie kaczątko”, „Kolędy z całego świata”, „Pippi”, „Bleee…”, „Wodna Opowieść”, „Mała Syrenka”, „Wiocha czyli piosenki o prostej miłości”), Małgorzata Ryś („Szach i Papuga”, „Gwiazdka w Muzycznym”),  Zbigniew Sikora („Gdyby do szkoły chodziły anioły”, „Na arce o ósmej”), Renia Gosławska („Miłość nieznana”), Donata Zuliani („Koncert na cztery łapy”), Jerzy Jan Połoński („Tuwim dla dorosłych”).
Do osiągnięć artysty należy skomponowanie hymnu dla Polish School in Derby w USA oraz „Drogi Krzyżowej” na orkiestrę symfoniczną, chór i chór chłopięcy, której prapremiera odbyła się w kwietniu 2012 roku w Filharmonii im. Józefa Elsnera w Opolu, pod batutą Young Chil Lee.

Piosenka „Miłość Ci wszystko wybaczy” w aranżacji Artura Guzy i wykonaniu Anny Urbanowskiej, została wybrana w plebiscycie Gazety Świętojańskiej, jako „Najlepsze wydarzenie roku 2013”. Artysta otrzymał także Nagrodę Prezydenta Miasta Gdyni- Wojciecha Szczurka za opracowanie muzyczne spektaklu „Tuwim dla dorosłych” w reż. Jerzego Jana Połońskiego.

Łukasz ‘Rat’ Czerwiński

Aktor, reżyser, producent, absolwent Studium Wokalno-Aktorskiego im. Danuty Baduszkowej.
Występował na deskach Teatru Muzycznego w Gdyni w takich spektaklach,  jak „Skrzypek na dachu”, „Shrek”, „Fame”, „Lalka” czy „Spamalot”. Studiował reżyserię filmową w Gdyńskiej Szkole Filmowej. Obecnie można go zobaczyć w Centrum Kultury w Gdyni w spektaklu „Mayday – Run for your wife”. Fascynat kina science-fiction, eksperymentuje z kinem gatunkowym. Nie boi się trudnych realizacji i ważnych tematów. Doświadczony w pracy z dziećmi i młodzieżą; prowadził zajęcia w ramach Warsztatowej Akademii Musicalowej; projektu „Sierzchowo”, „Przystanek Dobro”. W roku 2009 napisał, wyreżyserował i wystawił własny musical „Tama” w Teatrze Nasz we Włocławku.

Informacja o teatrze/Fundacji Pomysłodalnia

Fundacja Pomysłodalnia prowadzi szeroką działalność kulturalną. Między innymi jest producentem siedmiu spektakli, w tym trzech spektakli muzycznych.
„Perfumeria Lady Makbet” (premiera w 2013 roku podczas XVII edycji Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku)
„This is not a love song, czyli miłość ci wszystko wypaczy” (premiera w 2014 na PPA we Wrocławiu; w repertuarze Teatru Muzycznego w Gdyni w sezonie 2014/2015; nagrody)
„Być jak Charlie Chaplin” (premiera w 2014 w Teatrze Gdynia Główna; nagrody)
„Osiem scen z życia kobiety” (premiera w 2015 roku w Gdyńskim Centrum Kultury)
„Przybity za włosy do komet. Rzecz o Baczyńskim” (premiera w 2015 roku w Teatrze Miniatura)
„Ostatnia wieczerza” (premiera w 2016 roku, w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu oraz lokalna w Teatrze Wybrzeże)
„Prawdziwa historia śmiechu” (premiera w 2016 roku w Teatrze Muzycznym w Gdyni)

Cztery wymienione spektakle są grane w różnych miejscach w Polsce i zagranicą. W roku 2017 spektakl „Być jak Charlie Chaplin” był pokazany na międzynarodowym festiwalu monodramu w Armenii.
W roku 2015 fundacja otrzymała nagrodę specjalną od ministra kultury przyznawaną w ramach „Bursztynowego mieczyka” za całokształt działań kulturalnych.

Wszystkie informacje na temat pełnej działalności fundacji są dostępne na stronie: www.pomyslodalnia.pl

Oliwski Ratusz Kultury jest prowadzony przez Fundację Wspólnota Gdańska