Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Sposób na wszelkie ograniczenia, czyli sufizm. "Turban mistrza Mansura" (recenzja)

Opublikowano: 10.06.2017r.

W zderzeniu z terrorystycznymi atakami ekstremistów islamskich Teatr Miniatura zaproponował pogodną wersję islamskiego nurtu mistyczno-ascetycznego dążącego do jedności z Absolutem.

Sposób na wszelkie ograniczenia, czyli sufizm

Katarzyna Wysocka

 

Teatr Miniatura, wypracowując pozycję lidera w pomorskim środowisku teatru dla dzieci, zaproponował optymistyczny spektakl nawiązujący do filozofii sufickiej, oświetlając ścieżki tolerancji i odmienności (na podstawie książki Marka Kochana "Opowieści sufickie dla mówców i przywódców" i według jego scenariusza). W anturażu oryginalnych materiałów, przywiezionych specjalnie ze Stambułu przez scenografkę, Katarzynę Zawistowską, delektując się baklawą, daktylami i arbuzem w czasie przerwy, widz towarzyszył bohaterom w ich drodze ku poznaniu samego siebie i rzeczywistościach równoległych. Reżyser, Romuald Wicza-Pokojski, postarał się, aby ascetyczność stała się atutem, a nie brakiem.

Historia wydaje się bardzo prosta. Troje uczniów mistrza Mansura (Jacek Majok), Rabija (Edyta Janusz-Ehrlich, najbardziej dynamiczna aktorka obok Krystiana Wieczyńskiego grającego Omara), Karima (Hanna Miśkiewicz) i Mohamed (Piotr Srebrowski), zgłębia tajniki mądrości, towarzysząc sobie w codziennych czynnościach w Bagdadzie. Uczniowie zdają się być początkowo pełni naiwności, ale też otwartości na nowe. Nie przejawiają gniewu w sytuacjach, które ich zaskakują, a raczej radzą sobie z nimi na swój sposób. Tylko Rabija od początku przejawia najwięcej pokory w stosunku do nauk mistrza Mansura. Jest w stanie zaakceptować i "zrządzenie losu", i pewne nieoczywistości w działaniach innych. Samodzielnie szuka odpowiedzi, dlaczego dane sytuacje powodują, że chciałaby je zmienić albo zrozumieć. Do interpretowania zachęca ją mistrz, ale także naturalna ciekawość, szczególnie w kontaktach z innymi ludźmi. Dwaj pozostali uczniowie wydają się być jeszcze u progu swej dojrzałości emocjonalnej i umysłowej.

https://www.youtube.com/watch?v=gCe7gqNx4PU

Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Z samego spektaklu nie dowiemy się za wiele na temat sufizmu, chcociaż w wielu momentach wygłaszany tekst wkracza na wąską ścieżkę analizy tego nurtu. Sytuacje, w których znajdują się bohaterowie, a jest ich niewiele, jak na półtoragodzinny spektakl, każdorazowo znajdują swoje miejsce w tezach wygłaszanych przez Mansura. Sufi staje pogodnie w obliczu wszelkich zagrożeń względem mądrości jako takiej oraz w relacjach z ludźmi ubogimi duchowo i jednocześnie przejawiającymi skłonność do niezdrowej nadgorliwości wynikającej ze słabości charakteru. Stale wpisuje się w misję towarzyszenia innym w drodze do poznania samego siebie. Nie chełpi się swoją pozycją, jest otwarty na sugestie dotyczące własnej ścieżki samodoskonalenia. Nie traci rezonu w obliczu kalifa (Jacek Gierczak), chcociaż musi się nagimnastykować, aby przebić się ze swoim tokiem rozumowania, który ostatecznie wygrywa próbę konfrontacji.

Tekst Marka Kochana wprowadza widza w egzotyczny świat kolorów i smaków Wschodu, proponując niczym w "Księdze tysiąca i jednej nocy" proste tajemnice. Urzekające i bogate kostiumy w kroju i materii, egzotyczna muzyka (Łukasz Matuszyk) to tylko niezbędne dodatki do podążania za nauczycielem sufizmu. Wydaje się, że brak przepychu na scenie czy pewnego rodzaju ascetyczność, mogą być pomocne w skalowaniu problemów i wartościowaniu. Rozwój przecież, co jest także suficką prawdą, dokonuje się w zderzeniu z samym sobą, czyli na drodze eliminacji nadmiaru. Nie obserwujemy jednak bohaterów pogrążonych w medytacji, co jest czynnikiem niezbędnym do osiągnięcia równowagi w sufickim procesie kontaktu z Absolutem. Dynamika i dramamturgia zostały potraktowane pobieżnie, ustępując miejsca towarzyszeniu podczas wygłaszania mądrości. Prowadzenie opowieści sprowadziło się do prostych interpretacji oraz zachowań, zrezygnowano z alternatywnych przykładów i form komunikacji, co przecież stanowi bazę myśli sufickiej, aby szukać niestereotypowych sposobów analizy. Zajmując się złożonym sensem istoty sufizmu, zaproponowano jednorodną formę rzeczywistości dialogowej. Ma to swoje plusy i minusy, choć widać było zrozumienie wśród premierowej publiczności.

W sytuacji, w jakiej znaleźliśmy się obecnie, możliwego zagrożenia terroryzmem, społecznej niechęci do różnych odmienności, szczególnie wywodzących się z krajów arabskich, taki spektakl może korzystnie wpłynąć na kształtowanie poglądów młodych ludzi, dla których otwartość i brak uprzedzeń są skłonnościami niemal naturalnymi. Dzieci nie potrzebują kategoryzacji społecznych, czyli ograniczeń, aby odczuwać chęć kontaktów z innymi i okazywać im swoją uważność. Teatr Miniatura, eksplorując zagadnienia atrakcyjne dla widza poszukującego, poszedł w stronę dość bezpiecznego tematu sufizmu, patrząc na niego z ograniczonej, co zrozumiałe, perspektywy. Marek Kochan autor scenariusza i podręcznika "Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach" doskonale opisał techniki konwersacji prowadzące do jedynie słusznych wniosków, iż myślenie oraz sztuka argumentacji pozostają nadal w cenie, szczegolnie, gdy spojrzeć na nasze szkolnictwo. Nic tak nie zabija myślenia jak naśladownictwo i lenistwo większości nauczycieli, sprowadzające się wyłącznie do odpytywania wyuczonych na pamięć, niepotrzebnych treści. Rankingi pomorskich szkół w kontekście ogólnopolskim, w tym głównie Uniwersytetu Gdańskiego, są więcej niż zdumiewająco słabe. Marzy mi się szkoła polska, niczym z pięknego snu Tildy Swinton, która założyła szkołę bez ławek i podręczników, aby jej dorośli już dziś synowie otrzymali wykształcenie holistyczne.

https://www.youtube.com/watch?v=3jorI-ura9k

Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Turban mistrza Mansura, scenariusz: Marek Kochan, reżyseria: Romuald Wicza-Pokojski, scenografia: Katarzyna Zawistowska, muzyka: Łukasz Matuszyk, obsada: Rabija | Edyta Janusz-Ehrlich, Kalif | Jacek Gierczak, Mistrz Mansur | Jacek Majok, Karima | Hanna Miśkiewicz, Mustafa | Piotr Srebrowski, Omar, Bębniarz | Krystian Wieczyński. Premiera 4.06.2017, czas trwania 90 minut z jedną przerwą.

https://www.youtube.com/watch?v=XmaX53EjcGo

Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

https://www.youtube.com/watch?v=nx6VVvLApWo&t=4s

Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.