Szekspir, Cervantes i… Walny | monodramy

12 czerwca 2016

17:00 Noe (Sala Główna GTS)

18:30 Don Kichote! (GTS zascenie)

20:00 Hamlet (Dziedziniec GTS)

Noe to spektakl realizowany w autorskiej technice figur – instrumentów, to spektakl o fenomenie tworzenia, który ocala człowieka.
Noe – dyrygent staje przed zadaniem poprowadzenia koncertu z partytury „Potop”. Niestety Orkiestra przerażona zapisem treści koncertu ucieka. Dyrygent zostaje sam z instrumentami i rozczarowaną publicznością. Zaczyna tworzyć – instrumenty stają się zwierzętami które opowiadają o ludziach, z którymi żyli czyli o orkiestrze. Publiczność, ci co zostali…naiwni, wierzący profetycznym obrazom Noego, to zwierzęta…Noe zaprasza widza na Arkę, zaprasza do wspólnego tworzenia…na pełne morze zaprasza. Orkiestrą staje się widownia. Muzyka dzięki możliwości aranżacji live jest tworzona w obecności widza i przez widza. Noe dyryguje, śpiewa i gra. Potop mija, koncert dobiega końca. Noe staje przed dylematem, co dalej…Noe płynie dalej, dalej dyryguje, mimo nieobecności orkiestry…mimo złorzeczeń żony i prób przywołania go na brzeg.

Występuje: Adam Walny i Figury – Instrumenty;
Muzyka: Jan Wyszkowski

Don Kichote! – spektakl ucznia o mistrzu, Sancho Pansy o Don Kichocie, realizowany w autorskiej technice kina manualnego czyli szkiców piórkiem poruszanych zmiennym światłem i ruchem obrazu.
Aktorami dramatu są rysunki i relacje rysującego Sancho Pansy – analfabety do piśmiennego ale tylko narysowanego i fizycznie już nieobecnego Don Kichota, obrastającego w mit proroka epoki nowożytnej. Porównany przez Sancho Pansę Don Kichote do Chrystusa nobilituje pijaka i prymitywa do roli apostoła, której to roli Sancho stara się sprostać.

Występuje: Adam Walny i jego szkice;
Muzyka: Jordi Saval

https://www.youtube.com/watch?v=th7jRLKGvmo

OPUS HAMLET by Adam Walny and Lars Kynde Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Hamlet – spektakl realizowany w autorskiej technice marionetek podwodnych (pod wodą, w akwariach, w świecie izolowanych od osoby Ducha Ojca, znajdują się postaci, nie dostrzegające go: Król, Królowa, Ofelia, Poloniusz, Rosenkrantz, Laertes).
Spektakl opowiada o zemście Ducha zamordowanego Ojca realizowanej dłońmi żywego syna – Hamleta. Ten bezradny młodzieniec wtajemniczony w Inną Rzeczy Wistość – pozagrobową – naznaczony odpowiedzialnością doświadczenia transcendencji a zarazem bezradny wobec własnej niedoskonałości próbuje wymknąć się konieczności mordu, którą aranżuje Duch Ojca, na próżno. Duchem jest tu żywy aktor – animator Hamleta i zarazem demiurg przedstawionego świata. Tragedia – konieczność wyrównania rachunków krzywd oraz pragnienie połączenia Ducha zmarłego Ojca z duchem żywego syna, czyli miłość splatają się i pociągając za sobą tragedię innych postaci dramatu.

Występuje: Adam Walny i marionetki podwodne;
Muzyka: Lars Kynde