Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Mamy wejściówki: 09.06 Violeta Parra powraca do Polski. TRIBUTE| koncert muzyki chilijskiej

Opublikowano: 03.06.2016r.

Dla Czytelniczek i Czytelników Pomorza Kultury mamy 2 dwuosobowe zaproszenia. Piszcie: redakcja@pomorzekultury.pl

Violeta Parra powraca do Polski. TRIBUTE| koncert muzyki chilijskiej

9 czerwca 2016 20:00
Miejsce: Gdański Teatr Szekspirowski

bilety:

parter - 30 zł
galerie - 20 zł

Koncert organizowany we współpracy z Ambasadą Chile w Polsce.

W roli narratora i interpretatora historii oraz przewodnika po muzyce Violety Parra wystąpi śpiewak operowy z Chile.
Towarzyszyć mu będzie pięciu muzyków.

 

Koncert ma na celu promowanie życia i pracy artystycznej Violety Parra nazywanej matką folkloru latynoamerykańskiego.

Violeta Parra (1917 – 1967), była poetką, pieśniarką, autorką tekstów, malarką, rzeźbiarką, której sława wybiegła daleko poza macierzyste Chile. Napisała ponad 3000 pieśni o poetyckich, niebanalnych tekstach, często zaangażowanych społecznie i będących protestem przeciw niesprawiedliwości i trudom życia. Choć pochodziła z biednej rodziny i nie była wykształcona, pozostawiła po sobie poruszające dzieła sztuki. Tworzyła nie tylko muzykę, ale i obrazy, gobeliny, hafty, rzeźby i ceramikę. Była pierwszą artystką z Ameryki Łacińskiej i pierwszą kobieta, której indywidualne prace zostały wystawione w Luwrze w Paryżu. Co ciekawe, jej pierwszy występ zagraniczny miał miejsce na Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w… Warszawie w 1955 r.

Szczere i przejmujące utwory Violety otworzyły drogę nowemu ruchowi społeczno-muzycznemu, nazwanemu później Nueva Canción Chilena (Nowa Pieśń Chilijska). Rozwijał się w latach 60-tych i sięgnął połowy kolejnego dziesięciolecia. Jego przedstawiciele, podobnie jak Parra, a potem jej dzieci, próbowali ocalić od zapomnienia tradycyjna muzykę folk latynoskiego kontynentu, badając ją, czerpiąc z niej pełnymi garściami i dając jej drugie życie. Violeta do dziś inspiruje innych artystów. Jej piosenki ma w swoim repertuarze m.in. Mercedes Sosa, Chavela Vargas, Buena Vista Social Club, a nawet U2 czy Faith No More. Jej najbardziej znany utwór “Gracias a la vida” (“Dziękuję Ci, życie”) wzrusza już wiele pokoleń. Paradoksalnie, krótko po jego napisaniu Violeta odebrała sobie życie.

Na podstawie jej życiorysu powstał film Andrésa Wooda Violeta poszła do nieba (Violeta se fue a los cielos, 2011), który zdobył główną nagrodę w kategorii najlepszego fabularnego filmu zagranicznego na Festiwalu Filmowym w Sundance.

 

Jej pogodne i apolityczne w gruncie rzeczy piosenki nabierają jednak szczególnego znaczenia kilka lat po jej śmierci, gdzie w czasach dyktatorskich rządów generała Augusto Pinocheta stają się hymnem opozycji i jako takie są obecnie najbardziej znane. Jak bowiem wyraziła się kiedyś Wisława Szymborska – wiersz apolityczny też jest polityczny. Bo i cóż może być groźniejszą bronią przeciw ponurej dyktaturze, niż radość życia przebijająca ze słów jej piosenek?
Maciej Froński

 

https://www.youtube.com/watch?v=w67-hlaUSIs

Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.