Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Opublikowano: 08.04.2015r.

Najciekawsze wydarzenie inauguracji Otwartych Pracowni Artystycznych.

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje

Piotr Wyszomirski

 

Ultramarynowymi rękoma drę fotografie mężczyzn, których kochałam

Mocna ekipa rejestrująca. Robert Florczak doświecał, na kamerce Filip Ignatowicz. Ponadto młodzi kamerzyści za sprzętem już poważniejszym, rzutnik. W pokoju o powierzchni ca 25 m2 oprócz wymienionych kilkunastu widzów i ich troje: muzyk performatywny Piotr Mazurek, performerka Katarzyna Pastuszak i Magdalena Mellin, malarka performatywna - tak ją nazwę na użytek zdarzenia. Jest ciasno, w powietrzu mocno wyczuwalna atmosfera wyjątkowości i ekskluzywności udziału. Na ścianach niedokończone lub świadomie zatrzymane obrazy. Biel i ultramaryna. Prześwietlone, powtórzone obrazy przebijają się przez performerów, smugi, paski. Linie proste, równoległe, przecinające się, korespondujące z przebiegiem wydarzeń na scenie, w pracowni.

25 Kilogramów ryżu. Tęsknię za tobą.

Tekst - świeży surrealizm psychodeliczny. Lekki, dowcipny, poetyzujący. Smaczny strumień świadomości, który potrafi momentami poruszyć struny egzystencjalnego absurdu, zaniepokoić, zaskoczyć, choć przecież wszystko już było, od kiedy Lucy na niebie z diamentami. Powtarzalność, refrenizm, spirala. A w nich koktajl skojarzeń, bajadera sensów i bigos metafizyki. Słowa dla brzmienia a nie dla znaczenia, wyrazy dla obrazów, zdania dla melodii, a nie dla konieczności. Sensualność, a nie sensowność.

https://www.youtube.com/watch?v=4vbfR7upIIs

Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane, //Mellin/Pastuszak /Mazurek// Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

 

Czy jest coś bardziej samolubnego niż płacz na pogrzebie człowieka, którego się nigdy nie znało?

Trans i pulsacja sampli uszlachetnione żywą trąbką. Podróż, trip, może to jazda kabrioletem z zamkniętymi oczami, może to ostatnie przyspieszenie Thelmy i Luise?  Muzyka jeszcze długo pozostaje w pamięci, przywołuje obrazy, przypomina energię, która tworzyła spotkanie.

Jak to jest w skończonym świecie szukać nieskończonego zbawienia?

Wzrokiem zawładnęła improwizująca performerka. Stworzyła kolejny plan, komentowała, przyciągała szczegółem i gestem narastającymi w cielesność, która utonęła w ultramarynie.

Trwający ponad 30 minut performans multiplikuje energię, która jest w obrazie, dźwięku, ruchu. Tworzy nowy wymiar, w którym zmieniają się i przeplatają priorytety percepcyjne. Katarzyna Pastuszak, czołowa performerka Trójmiasta, która wizji artystycznej jest w stanie podporządkować chyba wszystko, a przynajmniej najwięcej w okolicy obok Leona Dziemaszkiewicza, teatralizuje wielopłaszczyznowe spotkanie, nadając mu wymiar przeszywającej, wiarygodnej opowieści o kondycji człowieka. Piotr Mazurek tworzy wysoką jakość muzyczną, bez której spektakl nie zyskałby tylu wymiarów. Magdalena Mellin wiąże wszystkie elementy słowem - melorecytowanym, dialogującym, trochę niedbałym.

Z performansami jest tak jak ogólnie ze sztuką współczesną. W zalewie przestrzelonych lub niedomyślanych pomysłów bazujących głównie na efekcie, zdarzają się olśnienia, które wywracają dotychczasowe wyobrażenie, otwierają zabetonowane włazy wyobraźni czy po prostu dostarczają nowe definicje rozpaczy, dzięki czemu możemy dożyć do następnego olśnienia. Performans sygnowany przez Mellin, Pastuszak i Mazurka tkwi we mnie nadal, a przecież po drodze były te najważniejsze dla milionów Święta… Sprawiły to energia i jakość składowych: słowa, obrazu, dźwięku, ruchu i piątego elementu, który zdecydowanie nie zawsze występuje w produkcji artystycznej. Tutaj wystąpił. I jeszcze coś - skupienie, z jakim Robert Florczak uczestniczył w zdarzeniu. Żadna nonszalancja czy artystowski zlew, tylko skupienie i uważność. Takie obrazki cieszą i krzepią. Że jeszcze sztuka jest ważna, że jeszcze jest sens, choć przecież nic już nie ma sensu.

Więcej zdjęć tutaj

Magdalena Mellin realizuje ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’ od 2013 roku. To jej doktorat, którego promotorem jest właśnie Florczak, w tym przypadku dr hab. (promotorką pomocniczą jest dr Joanna Sarbiewska z Uniwersytetu Gdańskiego). To seria performansów, które wychodzą od autorskich tekstów doktorantki. Poprzednie odsłony miały miejsce w PGS Sopot-Skąd patrzeć, Galerii Żak-(nie)moment, Galerii Raczej- Die Fenster wychylenia sztuki performance, poprzednie edycje OPA. W maju razem z Katarzyną Pastuszak „Dialogi“ prezentowane będą na Month of Performin Art. 2015 w Berlinie.

Bardzo jestem ciekaw następnych rozdziałów doktoratu i, przede wszystkim, dalszej drogi Magdaleny Mellin. To, co widziałem, i doobejrzałem już po, zobowiązuje do jednoznacznego komunikatu: gdańska sztuka została wzmocniona o nową osobowość.

Zobacz dokumentację projektu oraz innych prac na stronie www.magdalenamellin.com.

Zobacz także: Szydercza radość i specjalności zakładu. Inauguracja V OPA i wernisaż wystawy Petera Fussa

‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’ //Magdalena Mellin/Katarzyna Pastuszak /Piotr Mazurek// na inauguracji V OPA, 28 marca 2015, DOM Kolonii Artystów, ul.Dolna 4. Czas trwania: ok. 35 minut.




Autor

obrazek

Piotr Wyszomirski
(ostatnie artykuły autora)

Każdy ma swoje Indie gdzie indziej