Termin: 24.10.2014, godz.19.00

Miejsce: Teatr na Plaży

Bilety: wstęp wolny

Plac Wolności, spektakl inspirowany powieścią Antonia Tabucchiego Piazza Italia
Reżyseria: Lech Raczak
Scenografia: Bohdan Cieślak, Piotr Tetlak
Kostiumy: Małgorzata Bulanda
Muzyka: Lech Jankowski
Muzycy: Cyprian Komza (kontrabas), Robert Kamalski (saksofon), Łukasz Matuszyk (akordeon), Amadeusz Naczyński (instrumenty perkusyjne)

Obsada: Katarzyna Dworak/Magda Skiba (Maria – córka, siłaczka), Justyna Pawlicka (dziewczynka, chłopiec), Anita Poddębniak (towarzyszka w lisach), Małgorzata Urbańska (matka, rzecznik nowych czasów), Ewa Galusińska (Anna – córka, nieznajoma), Daria Anfelli (Pantera-Ariel), Przemysław Bluszcz (Franciszek – syn, ubek, Stalin, milicjant), Bogdan Grzeszczak (dr Speranza, generał, biskup, towarzysz, szef), Tomasz Radawiec  (Ignac-Ariel, pacjent z manią proroka), Tadeusz Ratuszniak (Stanisław – syn, milicjant), Paweł Wolak (dyrektor cyrku, ksiądz Wacław), Lech Wołczyk (ojciec, cyrkowiec, żołnierz, strażnik, konferansjer, motocyklista, poeta), Paweł Zdun (Piotr, żołnierz, iluzjonista, robotnik), Tomasz Sobczak (cyrkowiec, oficer, płk Krzyżaniak, reporter, lekarz), Rafał Cieluch (syn towarzyszki)

Na scenie w zręcznych metaforach przewija się ponad sto lat historii. Całość  zaczyna się od małego miasteczka w Polsce na początku XX wieku; rodzinie podrzucone zostaje dziecko – chłopiec nienawidzi światła, przewiduje przyszłość, widzi więcej niż inni. Ucieleśnia pogmatwane losy całego stulecia. Jesteśmy świadkami dwóch wojen i powiązanych z nimi zdarzeń; wymordowania Żydów, działalności ruchu oporu, międzywojennych konfliktów społecznych, stalinizmu. W te wydarzenia wpisują się indywidualne historie i z pozoru niezwiązany z nimi powtarzalny motyw – cyrk. Dochodzimy w końcu do obecnych czasów – placu przemianowanego na „Plac Wolności”. Współczesność nie jest teatrem, ale cyrkiem, panuje nadmiar i nadprodukcja, wszystko jest bardziej rzeczywiste od rzeczywistości, czy – mówiąc językiem baurdrillardowskim – hiperrealne. Prawdziwa władza to zdolność wzbudzania śmiechu, strachu lub podziwu. Pojawia się w tym świecie tęsknota, ale nie za bardzo wiadomo za czym, bo przecież nie za przeszłością?

Lech Raczak urodził się w 1946 roku jest współzałożycielem Teatru Ósmego Dnia w Poznaniu, gdzie najpierw był aktorem, potem reżyserem a od 1968 roku – kierownikiem artystycznym zespołu. Był również przez dwa sezony dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego w Poznaniu, a od 1993 roku – dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Malta w Poznaniu. Mieszka na stałe we Włoszech.