Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

[Recenzja]Grupa Rafała Kmity w Wejherowie

Opublikowano: 14.10.2013r.

Recenzja wczorajszego występu w Filharmonii Kaszubskiej.

Crème de la crème kabaretowego tortu w niedorzeczu Wisły.Grupa Rafała Kmity w Wejherowie

Tadeusz Buraczewski

Więc wejdźmy w tę noc, panowie;
Idźmy do ludzi, by żyć.
Pofruńmy gdzieś tam – w rozmowę,
Jeszcze się dusza w nas tli.

Więc wejdźmy w tę noc, dziewczyny;
Wejdźmy w tę noc, póki trwa;
Do tańca się tam rzucimy,
Będą po świt dla nas grać.

Więc wejdźmy w tę noc, chłopaki;
Nasza ta noc jest, psiamać!
Więc chodźmy się życia napić,
Jeszcze nie pora nam spać.

Grupa Rafała Kmity to crème de la crème kabaretowego tortu w niedorzeczu Wisły. Są już równo dwadzieścia lat na scenie. Za nimi lokuje się Kabaret Hrabi, Formacja Chatelet, nieco przerwy i... cały plankton kabaretny obsługujący gorliwie tivilne widowiska nazywane nie wiedzieć czemu – kabaretowymi.Mru-mru -moralne-niepokoje-paranienormalne-neonówki-kaba-młodzi-panowie etc...etc – czyli liga starych szmalożernych cwaniaków. No cóż – takiego widać widza chcą wystrugać rzeźbiarze zbiorowej wyobraźni, by na klop trendach itp. sopockich czy koszalińskich wielotysięcznych spędach radośnie do kamery rechotał, gdy kabaretnik odgrywający fizjonomicznie nogę słonia, na pytanie topornego męskawego indywiduum przyodzianego w babską kieckę – czy go kocha - „wyczesuje” z owłosionego tłustego torsu - „noooo”...

No tak, ale nie jest tak źle, skoro w niedzielny wrześniowy wieczór na scenie Wejherowskiego Centrum Kultury męska część formacji Rafała Kmity czarowała:

...czy mogę się przysiąść do twego życia,

przy innych stolikach nie ma już miejsc,

czy mogę się przysiąść do twego życia,

wszystko zajęte wokół, więc:

Więc ta propozycja wysmakowanego literackiego quasi-kabaretu nie jest pusta czy przypadkowa. Bo dewizą nadwornego tekściarza tej parateatralnej formacji – Rafała Kmity - jest deklaracja i pewność, że istnieje - "Widz, z którym mógłbym później pójść na kawę i porozmawiać". Wyrwałem ten oryginalny cytat z wywiadu z nim, mając świadomość jego istotności.

Zespół tworzą zawodowi aktorzy, Grała tu i Sonia Bohosiewicz i incydentalnie Anita Lipnicka (jej brat wystepuje w tym kabarecie), grali między innymi - Tadeusz Kwinta i Tomasz Kot, a obecnie nie da się ukryc iż scenicznym spiritus movens jest charyzmatyczny Piotr Plewa.

Potrafią absolutnie wszystko. Oferując w Filharmonii Kaszubskiej przekładaniec z wielu spektakli(m.in.:„Trzy zdania w umieranie”, „Jeszcze nie pora nam spać”) zaprezentowali genialną parodię z tele-Wołoszańskiego - czyli „rodzina Kowalczyków”, mentalno – obyczajowy pastisz  taksówkarski – z feerią tak homonimicznych grepsów jak i dowcipu abstrakcyjnego, aż po szlachetna prostotę ludycznej pieśni rodem commedii dell`arte. Kiedy jako The Menels ruszyli z pieśnią

w maju rwałbym dla ciebie bzy,

w czerwcu dla ciebie zrywał wiśnie,

bo na twój widok w sercu mym

robi się jakoś jedwabiście

śpiewaną wprost do uroczej blondyny z drugiego rzędu, testując przy okazji intelektualną wytrzymałość jej towarzysza na zderzenie „twarzą w twarz” z „kabaretową sztuką kontaktu” - sala czuła się już ewidentnie usankcjonowana.

Oni nawet mają specjalną piosenkę „kochani wyłączcie komórki”, by telefon nie zagłuszył pointy. Więc wyłączaliśmy komórki z wyjątkiem komórek szarych...

http://www.youtube.com/watch?v=2KehH9qvnE4

Jeszcze nie pora nam spać - najnowszy spektakl Grupy Rafała Kmity Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Czuje się też, że rytm figur scenicznych reżyser i autor tekstów w jednej osobie, wykorzystuje wybornie pamięć muzyczną aktorów. Wszyscy wszak z krakowskiego „jednego szynela” aktorskiego. Jędrność dowcipu point jest tu takoż w technologii 3D – nie spłaszczonej ekranem telewibratora, pardon – telewizora... Kabaret to krzywe zwierciadło rzeczywistości. Scenka z GPS-em...i pointa – kiedy vistość wywinie ci szpryngla i nie dowierzając widzisz jednak (sic!)  siebie w lustrze – nie panikuj – to ty – ale...”pomyśl o posłance Grodzkiej”.

Śmiejcie się – bo śmiech to nieustające wakacje – prowokowali ironizujący kabaretowcy ze sceny – składając zarazem życzenia z okazji Dnia Nauczyciela... A ironia to dystans i poczucie tak ich jak i naszej względności.

Wielkie brawa dla Wejherowskiego Centrum Kultury za import najlepszego, polskiego kabaretu.

2013-10-14

Grupa Rafała Kmity, Filharmonia Kaszubska, 13 października 2013.

http://www.youtube.com/watch?v=bkAFTMco9Ek

Grupa Rafała Kmity Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.




Autor

obrazek

Tadeusz Buraczewski
(ostatnie artykuły autora)

ur. w I-szej połowie ub. wieku w Tykocinie. Zwolennik logiki realizmu satyryczno - publicystycznego jak i zamordyzmu oświeconego. Ironista. Inżynier - energetyczny absolwent Politechniki Gdańskiej.