Spektakl Teatru Muzycznego ROMA z Warszawy
"TUWIM DLA DOROSŁYCH"
20 września / piątek / godz. 19.00 / sala główna
ostatnie bilety w cenie: 40 zł ulgowy / 45 zł normalny do nabycia w kasie WCK (795-453-133)
To pełen dowcipu i swady portret Juliana Tuwima, poety o bardzo wyrazistej postawie wobec życia, ludzkich przywar, obyczajowości, polityki. Postawę tę doskonale oddaje powyższe hasło, będące zarówno tytułem spektaklu, jak i tytułem sławnego/niesławnego [niepotrzebne skreślić] wiersza Tuwima.
Spektakl „Tuwim dla dorosłych” ukazuje najpierw zachłyśnięcie się światem przez młodego poetę, a następnie jego narastający dystans artysty wobec rzeczywistości i coraz większą dezaprobatę dla obserwowanych mechanizmów społecznych. Ma też przedstawienie drugiego - poza samym poetą - bohatera. Jest nim... Warszawa. Ukochane miasto, do którego Tuwim wracał - wydawało by się - wbrew rozsądkowi, wiedziony czystą poetycką intuicją. Albo miłością.
Spektakl jest też przesycony klimatem bliskim poecie – klimatem witalizmu, radości życia, dowcipu i... odrobiny melancholii. Znalazły się w nim (w formie piosenek) zarówno teksty satyryczne, jak i liryczne, a wszystko to przetykane jest fragmentami wierszy i prozy.
Autor - Julian Tuwim.
http://www.youtube.com/watch?v=LQt4e_hSj5g
Tuwim dla dorosłych. "Całujcie mnie wszyscy w d..." Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.
Opracowanie tekstu i reżyseria - Jerzy Satanowski / kierownictwo muzyczne - Jacek Kita / scenografia i kostiumy - Anna Waś
Obsada: Joanna Lewandowska-Zbudniewek, Magdalena Piotrowska,Anna Sroka-Hryń, Jacek Bończyk, Arkadiusz Brykalski, Jan Janga Tomaszewski
Zespół muzyczny w składzie: Jacek Kita – fortepian, Krzysztof Łochowicz – gitary, Wiesław Wysocki – saksofony, Piotr Domagalski - kontrabas, gitara basowa, Jakub Szydło - perkusja
Zapowiedź spektaklu na stronie
Teatr Telewizji
16 września, godz. 19.00 - "MORALNOŚĆ PANI DULSKIEJ", Sala Główna, wstęp wolny
Autor pierwowzoru Gabriela Zapolska, reż. Tomasz Zygadło, realizacja telewizyjna Barbara Borys-Damięcka, rok produkcji 1992, czas trwania: 119 min.
(...) W historii polskiego teatru odnotowano wiele interesujących inscenizacji. W przedstawieniu zaliczonym do Złotej Setki Teatru TV Tomasz Zygadło nie uległ pokusie "odkrywczego" odczytania "Moralności pani Dulskiej". Reżyser i scenograf przesunęli jedynie akcję w czasie, w lata 20., uciekając od atmosfery fin de siecle'u, ciężkich strojów, pluszów i aksamitów w wystroju wnętrz. "Dyskretny urok dulszczyzny", wedle określenia jednego z krytyków, współtworzyło znakomite aktorstwo, przede wszystkim Anny Seniuk w roli tytułowej i Janusza Michałowskiego, uparcie i jakże wymownie milczącego Felicjana Dulskiego.
Zapewne widzowie pamiętają Dulskich, zwłaszcza Anny Polony w serialu Andrzeja Wajdy "Z biegiem lat, z biegiem dni". Anna Seniuk jako pani Dulska lat 90. wydawała się bardziej drapieżna, bardziej bezwzględna we wszystkich działaniach służących ocaleniu pozytywnego wizerunku własnej rodziny. Była może niezbyt sympatyczna, ale też nie odpychająca. Jak przekornie zauważył reżyser, Aniela Dulska to kobieta nieszczęśliwa i biedna, której wszyscy robią na przekór. Mąż wciąż milczy i bez przerwy potrzebuje cygar albo pieniędzy na kawę. Syn włóczy się po nocach, córki mają pstro w głowie, ciągle trzeba je zapędzać do lekcji i gam. Lokatorka połyka zapałki, a to taka trywialna trucizna. W dodatku służąca zachodzi w ciążę z paniczem, skaranie Boże z tym tłumokiem...
Pani Dulska od rana krząta się po domu. Wszystkiego dogląda, wszystkimi dyryguje. Zbyszka upomina, aby wreszcie przestał się lampartować w towarzystwie kokocic. Wprawdzie ona sama jednej takiej wynajmuje mieszkanie w swojej kamienicy, ale "takich" pieniędzy od niej nie bierze dla siebie, płaci nimi podatki. W porządnym domu nie ma miejsca dla lokatorki, która po nieudanej próbie samobójczej wróciła ze szpitala. Taki skandal, pogotowie przed kamienicą... i ta publika w gazetach... Pani Dulska jest święcie przekonana, że "na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o nich nie wiedział". Pani Dulska ma zasady. Byt zabezpieczony - oto podstawa życiowa. Najpierw męża trzeba "uchodzić" - pensję zabierać, najwyżej dwie szóstki co dzień na kawę do łapy, a cygara samej kupować i suszyć na piecu... Synowi folgować, póki się nie wyszumi - lepiej, żeby w domu... Byle się nie włóczył i nie tracił zdrowia. Ale, jak powiada Zbyszko, kto wiatr sieje, ten burzę zbiera. [PAT]
23 września, godz. 19.00 - "IGRASZKI Z DIABŁEM", Sala Główna, wstęp wolny
Autor pierwowzoru Jan Drda, autor przekładu Zdzisław Gierowski, reż. i realizacja telewizyjna Tadeusz Lis, kompozytorzy: Tomasz Kiesewetter, Władysław Raczkowski, Jerzy Tyszkowski, rok produkcji 1979, czas trwania: 89,09 min.
Odbiór bezpłatnych biletów w kasie WCK (tel. 795-453-133)
