Projekt „Blue Planet" Miejskiego Teatru Miniatura otrzymał 576 000 złotych dofinansowania w ramach programu „Promowanie różnorodności kulturowej i artystycznej w ramach europejskiego dziedzictwa kulturowego" współfinansowanego ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Miniatura podpisała właśnie umowę na realizację projektu artystycznego we współpracy z Islandzkim Stowarzyszeniem Teatrów Niezależnych. W ramach projektu zostanie zrealizowany spektakl na podstawie wielokrotnie nagradzanej książki „The Story of the Blue Planet" Andri Snaer Magnasona (m.in. Islandic Literary Prize, Międzynarodowa Nagroda Literacka im. Janusza Korczaka, West Nordic Children's Book Prize) w reżyserii Harpy Arnardottir z muzyką zespołu Múm i udziałem zespołu artystycznego Teatru Miniatura. Przy okazji premiery spektaklu (17 maja 2014) odbędą się również kilkudniowe spotkania z kulturą islandzką, których program zostanie przygotowany w ścisłej współpracy z islandzkim partnerem. Powstały spektakl zostanie zaprezentowany kilkakrotnie w Islandii i wejdzie na stałe do repertuaru Miniatury.
Wraz z premierą spektaklu odbędzie się również premiera polskiego wydania „The Story of the Blue Planet", nad którym pracuje Wydawnictwo Ene Due Rabe.
„The Story of the Blue Planet" Andriego Magnasona w wyrazisty, a jednocześnie metaforyczny i inspirujący wyobraźnię sposób mówi o problemie odpowiedzialności za słabszych i mniej uprzywilejowanych, o tym, w jaki sposób to, jak żyjemy wpływa na innych zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i globalnym. „The Story of the Blue Planet pokazuje dzieciom sytuację, w której komfort jednej społeczności jest zabezpieczany kosztem innej. Zadaje pytanie, ile jesteśmy w stanie poświęcić, żeby naprawić taką sytuację" - pisał recenzent kanadyjskiej premiery z „Toronto Sun", natomiast jury Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Janusza Korczaka tłumaczyło swój werdykt tak: „Przyznajemy nagrodę Andriemu Magnasonowi, autorowi The Story of the Blue Planet za interesującą literacką parabolę stawiającą dzieci wobec wyboru między „być" a „mieć". Na początku 2013 roku książka Magnasona otrzymała Nagrodę Honorową Green Earth Book Award amerykańskiej fundacji The Nature Generation. Adaptacja sceniczna „The Story of the Blue Planet" została zrealizowana w Islandii, Szwajcarii, Kanadzie, Finlandii i Pakistanie, ciesząc się wielkim powodzeniem (w Toronto była nominowana do spektaklu roku).
Do wyreżyserowania spektaklu Miniatura zaprosiła islandzką aktorkę, reżyserkę i autorkę scenariuszy teatralnych Harpę Arnardottir, laureatkę Islandzkiej Nagrody Teatralnej, która reżyserowała m.in. w Reykjavik City Theatre i Narodowym Teatrze Islandii. Arnardottir współpracuje również z grupą Vesturport, jednym z najbardziej znanych islandzkich teatrów niezależnych, który osiągnął międzynarodowy sukces.
Zespół Múm to eksperymentalna islandzka grupa muzyczna, która ma na swoim koncie 5 płyt oraz liczne projekty nietypowe, jak ścieżka dźwiękowa do słynnego filmu „Pancernik Potiomkin", muzyka teatralna do przedstawień radiowych czy tworzenie muzyki przedstawienia z wykorzystaniem kompozycji zmarłego awangardowego kompozytora Iannisa Xenakisa na zaproszenie Holland Festival w Amsterdamie. Wśród muzyków islandzkich, którzy zyskali międzynarodową popularność, Múm są wymieniani zaraz po Björk.
O partnerze projektu
Sjálfstæðu Leikhúsin jest stowarzyszeniem niezależnych artystów scenicznych w Islandii. Stowarzyszenie jest organizacją parasolową, wspieraną jedynie przez grupy członków oraz miasto Reykjavik. Członkami SL jest około 56 grup teatralnych. Większość grup działa w stolicy Reykjavik, ale są również grupy w rolniczej części Islandii. Niektóre działają przez cały czas, inne nie. Jak wszędzie grupy pojawiają się i znikają, ale silną bazę stanowi obecnie około 25 grup. Niezależne grupy teatralne tworzą około 25-35 premierowych produkcji rocznie. Te grupy są motorem promocji nowej dramaturgii w Islandii, a także nie boją się wkraczać na nowe, eksperymentalne tereny w podejściu do teatru i tańca. Za to członkowie SL, tacy jak Vesturport i Shallala zdobyły międzynarodowe uznanie za ich oryginalny styl teatralny i tańca.
Około 250 000 ludzi uczestniczy w przedstawieniach członków SL każdego roku w Islandii i zagranicą. To bardzo duża część całościowej widowni teatralnej w Islandii, kraju z całkowitą populacją 300 000. Pokazuje to, że życie kulturalne w Islandii nie może funkcjonować prawidłowo bez udziału grup zrzeszonych w SL. W ostatniej dekadzie niezależne grupy stały się rosnącą siłą w teatrze i tańcu islandzkim. Stowarzyszenie od lat walczy o to, żeby politycy i władze zauważyły ciężką pracę i sukcesy tych grup. Wynikiem tych działań są niewielkie postępy w tworzeniu lepszych warunków pracy, dzięki czemu grupy stają się coraz bardziej profesjonalne w swojej pracy.
Stowarzyszenie działa obecnie według oficjalnej agendy dla Stowarzyszenia opublikowanej w 2012 roku. Wśród najważniejszych projektów jest zarządzanie Centrum Teatralno-Kulturalnym dla grup członków w Teatrze Tjarnarbíó w centrum Reykjaviku.
Więcej o artystach:
Andri Snaer Magnasson
Pochodzący z Islandii autor tekstu „The Story of the Blue Planet" oraz sztuki „Blue Planet". Urodził się w 14 lipca 1973 r. w Reykjavíku. Studiował literaturę islandzką na Uniwersytecie w Islandii. Jest autorem powieści, wierszy, sztuk teatralnych, opowiadań, esejów. Jest także współreżyserem pełnometrażowego filmu dokumentalnego na podstawie własnej książki „Dreamland", o tym samym tytule (2010), który jest wyrazem
aktywnej walki autora z niszczeniem islandzkiej przyrody. Jego powieść „Love Star" została wybrana powieścią roku przez islandzkich księgarzy w 2002 r. i otrzymała Nagrodę Literacką DV oraz nominację do Nagrody Literackiej Islandii. Została także wydany w Niemczech, USA i na Węgrzech. Książka „The Story of the Blue Planet" jako pierwsza książka dla dzieci, otrzymała islandzką Nagrodę Literacką i została opublikowany już w ponad 30 krajach. „Blue Planet" otrzymała także w 2000 roku Honorową Nagrodę im. Janusza Korczaka oraz w 2002 roku West Nordic Children's Book Prize. Opowieść została wystawiona także na wielu scenach na świecie, m.in. na głównej scenie YPT w Toronto w 2005 roku, za którą była nominowana za produkcję roku w Toronto, a w kwietniu 2013 zostanie wystawiona ponownie. Zrealizował ją również miejski Teatr Waasa i Lahti w Finlandii, Teatr Maksyma Gorkiego w Niemczech, teatr miasta Luzerne. Odbyły się także pokazy mniejszych produkcji we Włoszech, Islandii, Londynie, USA i Pakistanie. Andri Magnason jest autorem napisał czterech sztuk: „Opera Natures" (wystawiona w 1999 roku) „Saga Ulfhams" (wystawiona w 2004 roku), „Wieczne szczęścia" (2007) i „Wieczne nieszczęścia (2009). Jest laureatem nagrody Kairos 2010 r., która jest przyznawana przez Alfred Toepfer Stiftung FVS w Hamburgu. Mieszka w Reykjaviku, ma czworo dzieci i właśnie pracuje nad ukończeniem swojej nowej książki dla dzieci.
Harpa Arnardottir
Islandzka aktorka, reżyserka i autorka scenariuszy. Studiowała sztuki piękne na Islandzkiej Akademii Sztuk przed przyjęciem na Wydział Teatru, który ukończyła w 1990 r. Jako aktorka i reżyserka skupiła swoją energię na nowych sztukach islandzkich. W swojej karierze wydała 25 nowych islandzkich sztuk. Zdobywczyni prestiżowej Islandzkiej Nagrody Teatralnej Gríman w 2009 r. za główną rolę w „Steinar í djúpinu". W tym samym roku była również nominowana za główną rolę w „The Deadly Sins" oraz za scenariusz do tej samej sztuki (powstały we współpracy sześciu autorów). Była sześciokrotnie nominowana do Islandzkiej Nagrody Teatralnej od momentu jej powstania w 2003 r. Była również nominowana do Nagrody Kultury DV w 2002 r. i 2004 r. za rolę w „And Bjork of course", „The Man who mistook his Wife for a Hat" oraz „A Streedcar Named Disire". Jako reżyserka Harpa zdobyła nagrody za „Trzy siostry" Czechowa (Islandzka Akademia Sztuki), „Romeo i Julia i Amor" (scenariusz/reżyseria, City Theater), „Blidfinnur" (adaptacja/reżyseria, City Theater), „Súldarsker" (adaptacja/reżyseria Augnablik Theater/City Theater), „Natur Opera" autorstwa Andri Snaer Magnasona (teatr studencki MH). Najbliższe projekty artystyczne to reżyseria nowej sztuki islandzkiej „Jónsmessunótt" w Narodowym Teatrze Islandii oraz reżyseria spektaklu dla dzieci latem 2013 r.
Múm
Eksperymentalna grupa muzyczna, której muzykę określa miękki wokal, elektroniczny glitch oraz różne tradycyjne instrumenty muzyczne. Grupa powstała w 1997 r. w składzie: Gunnar Örn Tynes i Örvar Þóreyjarson Smárason, w pierwszym roku działalności nagrali większość swojej pierwszej płyty, „Yesterday was dramatic, today is OK". Rok później do zespołu dołączyły bliźniaczki Gyða i Kristín Anna Valtýsdóttir i wydali drugą płytę jako kwartet. Podczas prac nad drugą płytą pomagał im perkusista Samuli Kosminen, który dołączył do wędrownej trupy. W 2002 r., po wydaniu płyty „Finally we are no one" i po zakończeniu pierwszej światowej trasy koncertowej, Gyða opuściła zespół i powróciła na studia do Reykjavíku. Niedługo potem, trzecia siostra Ásthildur Valtýsdóttir tymczasowo dołączyła do zespołu jako wokalistka, a Serena Tideman zastąpiła Gyda na wiolonczeli na czas jednej europejskiej trasy koncertowej. Do tego czasu, do zespołu dołączyli Eiríkur Ólafsson i Hildur Guðnadóttir (występowali gościnnie na nagraniach múm od początku ich działalności) i Ólöf Arnalds. Na początku 2006 r., Kristín opuściła zespół po wydaniu i trasie koncertowej płyty „Summer Make Good". Czwarta płyta, nagrana w 2006 r., została wydana we wrześniu 2007 r., pod tytułem „Go Go Smear the Poison Ivy". múm komponował również dla teatru, w szczególności do dwóch sztuk teatru radiowego, zdobywając w 2005 r. nagrodę nordyckiego teatru radiowego. W tym samym roku, zespół został zaproszony do Amsterdamu przez Holland Festival do współpracy z National Dutch Chamber Orchestra (Holenderska Orkiestra Kameralna) by skomponować utwór w oparciu o kompozycje nieżyjącego kompozytora awangardowego Iannisa Xenakisa do jednego z głównych przedstawień festiwalu. W Japonii múm współpracował z gwiazdami pop Aco i Tomoyo, tworząc utwory na płyty obydwu wykonawców. W sierpniu 2009 r. múm wydał piątą płytę „Sing Along to Songs you don't Know", a następnie ruszył w ogromną światową trasę koncertową od Europy po Rosję, Japonię, USA i Meksyk. Trwająca niemal rok trasa koncertowa zakończyła się spektakularnym występem w Krakowie, na który múm zaprosił przyjaciół i kolegów po fachu (Mugison, Sin Fang, Amiina, Jóhann Jóhannsson, byłą członkinię zespołu Gyða Valtýsdóttir oraz wielu innych), by zagrali razem z nimi oraz Sinfonietta Cracovia i Chórem Polskiego Radia. Múm nagrali muzykę do filmu „Jack & Diane", którego premiera nastąpiła jesienią 2012 r. W filmie można usłyszeć utwór nagrany przez múm we współpracy z Kylie Minogue. múm obecnie pracuje nad szóstym albumem studyjnym, który zostanie wydany w 2013 r.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=nbAOrDfjuqk
Suitcase Man - Hjaltalín (live with The Iceland Symphony Orchestra) Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.
Fundusze EOG
Poprzez fundusze EOG i fundusze norweskie, Islandia, Liechtenstein i Norwegia przyczyniają się do zmniejszania nierówności społecznych i ekonomicznych oraz wzmacniania relacji dwustronnych z państwami beneficjentami w Europie. Trzy państwa ściśle współpracują z UE na podstawie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Porozumienie EOG).
W okresie 2009-2014 wartość funduszy EOG i funduszy norweskich wynosi 1,79 miliarda euro. Norwegia zapewnia około 97% łącznego finansowania. Fundusze są dostępne dla organizacji pozarządowych, instytucji badawczych i szkół wyższych, sektora publicznego i sektora prywatnego w 12 nowoprzyjętych państwach członkowskich UE oraz Grecji, Portugalii i Hiszpanii. W ich ramach ma miejsce szeroka współpraca z podmiotami z państw darczyńców, a przedsięwzięcia mogą być wdrażane do 2016 r.
Najważniejsze obszary wsparcia obejmują ochronę środowiska i zmiany klimatyczne, badania i stypendia, społeczeństwo obywatelskie, ochronę zdrowia i wsparcie dla dzieci, równość płci, sprawiedliwość i dziedzictwo kulturowe.
Więcej informacji: www.eeagrants.org
Projekt „Blue Planet" korzysta z dofinansowania w kwocie 576 000 złotych pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy. Celem projektu jest wymiana kulturalna artystów polskich i islandzkich, nawiązanie współpracy długoterminowej, poszerzenie dialogu międzykulturowego, stworzenie wspólnego wydarzenia artystycz-nego: programu promującego kulturę islandzką oraz spektaklu teatralnego
Za: Teatrem Miniatura
