Podczas spotkania najważniejsza polska filozofka współczesna wytłumaczy się z młodzieńczego antykomunizmu i wyzwolenia od polskości po katastrofie smoleńskiej, opowie m.in. o polskich mężczyznach i żydowskich mędrcach, urokach bycia mieszczaninem w PRL-u i futbolowym chuliganem w Londynie.
Agata Bielik-Robson - filozofka, profesor katedry Studiów Żydowskich na Uniwersytecie w Nottingham, a także Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Autorka wielu książek, m.in. Na drugim brzegu nihilizmu: filozofia współczesna w poszukiwaniu podmiotu (1997), Inna nowoczesność. Pytania o współczesną formułę duchowości (2000), Duch powierzchni: rewizja romantyczna i filozofia (2004), Na pustyni. Kryptoteologie późnej nowoczesności (2008), The Saving Lie: Harold Bloom and Deconstruction (2011).
Michał Sutowski - politolog, publicysta, absolwent kolegium MISH UW, redaktor m.in. Pism politycznych Jacka Kuronia, a także Pism politycznych Stanisława Brzozowskiego, tłumaczył m.in. Manuela Castellsa, Haralda Welzera, Borisa Budena, Michaela Kazina, Roberta Skidelskiego oraz Marci Shore. Członek zespołu Krytyki Politycznej od 2007 roku.
Książka Żyj i pozwól żyć ukazała się w cyklu Seria z Różą Wydawnictwa Krytyka Polityczna.
O serii:
Czym jest prawdziwa równość? Powszechnym prawem do głosu. Głosu w sprawach publicznych i prywatnych. W Polsce zwykle to panowie mówią, a panie słuchają.
Dlatego pytamy polskie pisarki i aktorki, dziennikarki i reżyserki, filozofki i działaczki społeczne, polityczki i biznes-women o to, co ważne i nieważne, albo nieważne tylko z pozoru. O politykę, miłość i feminizm, o filozofię i seks, o dom i życie publiczne, o kobiety i mężczyzn, o równość, nierówność, przemoc i dominację. Pytamy o to, co im w życiu pomaga, a co - lub kto - rzuca im kłody pod nogi. Przede wszystkim jednak pytamy o hierarchie i priorytety.
W kraju powszechnej mizoginii pragniemy - głosem kobiet - pokazać nie tylko objawy dyskryminacji i nierówności, ale też to, jak można z nimi walczyć. Przykłady klęsk i sukcesów. Przedstawiamy pasjonujące historie z życia, z literatury, ze sztuki wzięte. Jakże odmienne od wszechobecnego poszumu "męskiej muzyki".
