Droga do raju, reż. Gerwazy Breguła

Opowieść o trzydziesto-paroletniej kobiecie z małego, dolnośląskiego miasteczka. Zewsząd otoczonego górami i oddalonego od najbliższej, wielotysięcznej miejscowości, o 20 km. To głęboka prowincja, bez perspektyw i nadziei. Niszczeje infrastruktura, tymczasem ludzie trwają w niej, w nie rokującej na jakąkolwiek przyszłość, apatii. Wobec takiej codzienności, przeciwstawić się postanawia Ela, samotna matka kilkuletniego chłopca, zapalona pomysłodawczyni kombinowanych przepisów kulinarnych. Kobieta, która nie chce dłużej czekać i biernie się tej nijakości przyglądać, która postanawia wziąć sprawy w swoje ręce, stawiajac czoła wszelkim przeciwnościom. Nie poddaje się nawet wtedy, kiedy umierają bliskie jej osoby. Za i więcej.

Droga do raju Breguła Gdynia Gazeta Świętojańska

Droga do raju, reż. Gerwazy Breguła.Teaser filmu Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Drzazgi, reż. Maciej Pieprzyca

Tragikomedia rozgrywająca się współcześnie na Śląsku. Trzy nowele składające się na fabułę filmu, to historie o miłości, dojrzewaniu i przeznaczeniu utrzymane w tonacji Czeskiego małego realizmu. Akcja opowiada o młodych ludzich, którzy muszą podjąć ważne decyzje, które zadecydują o ich przyszłym życiu. . Za i więcej.

0_1_0, reż. Piotr Łazarkiewicz

Jeden dzień w mieście nad morzem. To tu właśnie, obok siebie żyją bohaterowie siedmiu krótkich opowieści. Młodzi ludzie z różnych środowisk, o różnym statusie społecznym, wykształceniu. Różnych temperamentach. Czasami mijają się na ulicy, na molo, na plaży. Niektórzy spośród nich się znają.   Łączy te – autonomiczne i niezależne – opowieści postać Strażnika przystani, patrolującego rozległy teren sąsiadujący z bulwarem. Ważną rolę pełni też spiker miejscowej lokalnej radiostacji, zapowiadający pogodę i rozmawiający ze słuchaczami. Sceny z ich udziałem stanowią rodzaj leitmotivu filmu, wyznaczając rytm narracji. . Za i więcej.

Bracia Karamazow, reż. Petr Zelenka

Grupa teatralna z Pragi przybywa do Krakowa by zaprezentować sceniczną adaptację powieści Dostojewskiego Bracia Karamazow na miejskim festiwalu teatru alternatywnego. Przedstawienie ma być pokazane w szczególnej przestrzeni miejscowej stalowni. Gdy rozpoczynają się próby, śledzimy nie tylko emocjonalną opowieść dotyczącą zagadnień wiary, nieśmiertelności i zbawienia ludzkiej duszy, lecz także związki jakie łączą członków grupy, w dziwny sposób odzwierciedlające "wielkie tematy" Dostojewskiego. Dramat sceniczny przenosi się do prawdziwego świata, gdy podczas jednej z prób dochodzi do tragedii, która dotyka jednego z widzów… Najważniejsza jest dla mnie odpowiedzialność intelektualisty w stosunku do idei przez niego głoszonych w społeczeństwie, które utraciło wiarę w Boga, a co za tym idzie również podstawowy instynkt moralny, mówi reżyser Petr Zelenka. Zarówno w sferze wybranego tematu i jak i formy, Zelenka proponuje wyjątkowe dzieło, oscylujące między fikcją i dokumentem, zbudowane wokół świetnego spektaklu praskiego teatru Dejvické. Sztuka w reżyserii Lukáša Hlavici została oparta na słynnej adaptacji Evalda Schorma z teatru Na zábradlí. Za i więcej.