Oto kolejna część debaty "Wściekli i oburzeni - ciąg dalszy. Uniwersytet XXI", która odbyła się 4 czerwca na Uniwersytecie Gdańskim. Tym razem swoją opinią na temat ekonomii, wagi bezinteresowności we wszelkich uczelnianych działaniach, a także refleksją nad kondycją dzisiejszego "światka" uniwersyteckiego, podzielił się ze słuchaczami prof. Stanisław Rosiek*.
Wprowadźmy na Uniwersytecie zakaz zdobywania i gromadzenia wiedzy. Niech Uniwersytet będzie miejscem myśli zwiewnej i ulotnej! - mówił podczas spotkania prof. Stanisław Rosiek - nic gorszego dla mnie jako wykładowcy, jak widok skrzypiących piór, pilnie zapisujących moje słowa. Ideałem mówić tak, aby słuchacze nie mogli niczego zapisać, lecz by pozostała w nich rysa, ślad, czasem rana, dysonans poznawczy, niepewność. Uniwersytet nie powinien przekazywac wiedzy, lecz ośmielać do ciągłego rozpoczynania od nowa i do myślenia na własny rachunek".
Profesor nie zgadza się także z wszechobecnym w środowisku akademickim myśleniem, zdominowanym zarówno przez ekonomię, jak i obietnice otrzymania przyszłych gratyfikacji oraz nagród: Wierzę głęboko w bezinteresowność Uniwersytetu. Wierzę w Uniwersytet bezinteresowny, który zawiesza wszelkie związki z teraźniejszością, a bezinteresowność to jego cecha podstawowa. Jeśli dzisiaj nie jest, Uniwersytet powinien stać się miejscem bezinteresownego myślenia, bezinteresownej rozmowy, bezinteresownego działania. W dzisiejszych, tak pragmatycznych czasach, Uniwersytet ma szansę być ostatnim miejscem, w którym nie rozmawia się o interesach.
Według prof. Rośka Uniwersytet to laboratorium bezinteresownego myślenia i powinien przygotowywać do życia w czasach, które dopiero nadejdą. Zauważa też pewien paradoks: "Bezinteresowność Uniwersytetu okazuje się najbardziej interesowna, ponieważ jest najlepszą, bo najskuteczniejszą inwestycją w przyszłość, o której nic nie wiemy."
http://www.youtube.com/watch?v=rbnsm6sDUsM&feature=plcp
"Wściekli i oburzeni" cz.2 na Uniwersytecie Gdańskim : Stanisław Rosiek Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.
Zobacz więcej w serwisie: Wściekli i oburzeni na Uniwersytecie Gdańskim
Galeria zdjęć z części 2 tutaj
*Stanisław Rosiek -urodzony w roku 1953 w Gdańsku. Historyk literatury, eseista i wydawca. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Był członkiem redakcji „Litterariów”, „Punktu” i „Podpunktu”, a także rocznika „Punkt po Punkcie”. Współredagował z Marią Janion trzy tomy z serii „Transgresje” (Galernicy wrażliwości, 1981, Osoby, 1984, Maski, 1986). Razem ze Stefanem Chwinem napisał książkę Bez autorytetu. Szkice (1981), za którą w 1983 roku otrzymał nagrodę Fundacji im. Kościelskich. W latach dziewięćdziesiątych zajmował się kultem pośmiertnym Adama Mickiewicza (Zwłoki Mickiewicza. Próba nekrografii poety, 1997) oraz twórczością kilku pisarzy dwudziestowiecznych (Peiper, Schulz, Białoszewski). Jest współautorem Słownika schulzowskiego (2002) oraz cyklu pięciu podręczników do nauki języka polskiego w szkołach średnich (Między tekstami, 2002–2005). W 2002 opublikował antologięWymiary śmierci. Jesienią 2008 roku ukazała się książka pt.[nienapisane], a w 2010 Władza słowa. W druku znajduje się antologia Mickiewicz w „Pamiętniku Literackim” oraz druga część nekrografii pt. Spór o martwego wieszcza. Pośmiertne dzieje Adama Mickiewicza.
wykorzystano zdjęcie ze strony www.fil.ug.edu.pl
następne wystąpienia codziennie na łamach Gazety Świętojańskiej.
