Największy i najmniejszy gatunek kota
Największym przedstawicielem kotów jest tygrys syberyjski (Panthera tigris altaica), zamieszkujący górskie, gęste lasy iglaste i mieszane w pobliżu rzek i potoków na wschodnich krańcach Rosji oraz na granicy rosyjsko-chińskiej, w dolnym biegu rzeki Amur. Te olbrzymy średnio osiągają wagę 300 kilogramów. Takiego osobnika (306,5 kg) zastrzelono w 1943 na terenach byłego ZSRR. Niektóre źródła podają nawet, że największym spotkanym tygrysem był samiec o wadze 384 kg. Największy żyjący w niewoli tygrys syberyjskie ważył 423 kg i miał 3,9 metra długości.
Nieco mniejsze są lwy (Panthera leo), których samce mogą ważyć średnio 150 – 250 kg. Rekordzistą jest samiec o imieniu Simba, który ważył 375 kg. Żył do 1970 roku w Cholchester Zoo w Wielkiej Brytanii.
Na drugim krańcu tej skali znajduje się afrykański kot czarnołapy (Felis nigripes), zgodnie opisywany przez badaczy jako najmniejszy przedstawiciel kotowatych. Dorosłe kocury tego gatunku ważą średnio 1,9 kg (maksymalnie 2,45 kg). Kotki są jeszcze mniejsze. Średnia waga wynosi u nich 1,3 kg (maksymalnie do 1,65 kg). Są naprawdę małe: osiągają w kłębie do 25 cm wysokości. Te kocie kruszynki żyją w Afryce, głównie w Namibii i Republice Południowej Afryki oraz Botswanie.
