31.01.2012r., 20.00
5zł
„Życie, miłość, śmierć i inne błahostki, czyli Jan Saudek" - to filmowy portret jednego z najbardziej znanych fotografów czeskich. Saudek zaczął tworzyć w końcu lat sześćdziesiątych XX wieku. Jego prace silnie kontestowały rzeczywistość socjalistycznej Czechosłowacji. Ten wielki miłośnik kobiet stworzył swój własny wizualny świat w którym twórczość i życie to jedno. Marginalizowany i prawie nie znany w ojczyźnie stawał się coraz bardziej rozpoznawany i doceniany w Europie i USA. Film powstawał przez rok, po serii spotkań fotograf wreszcie zgodził się wystąpić przed kamerą i uchylić drzwi swojej piwnicy. Jedynym warunkiem była możliwość sfotografowania ekipy. Sfotografowania w specyficzny Saudkowski sposób...
Sławomir Pultyn, rocznik 1966. Absolwent Wydziału Operatorskiego i Realizacji Telewizyjnej PWSFTViT w Łodzi. Reżyser, operator filmowy, fotograf. Wykładowca w Gdyńskiej Szkole Filmowej. Autor filmów dokumentalnych dla TVP 1, TVP 2, TVP 3, koncertów m.in. Mrągowo 2005, Dżem; programów cyklicznych, m.in.: Moda, Znaki Rock'n'Roll, Zgadula; realizacji telewizyjnych: Cantabile in Jazz. Koncert Urszuli Dudziak w kościele św. Jana w Gdańsku; kampanii społecznych, reklam, filmów promocyjnych i klipów muzycznych: Zaufaj wierności. Kampania anty-AIDS. Hospicjum to też życie, Maanam, Pudelsi i inne, a także autor zdjęć, montażysta i fotograf - twórca idei Rodzinnego Albumu Polaków, zbiorowych pozowanych fotografii mieszkańców miast, grup etnicznych, grup zawodowych.
Kierownikiem produkcji filmu „Życie, miłość, śmierć i inne błahostki, czyli Jan Saudek - czeski fotograf", zrealizowanego dla TVP 1, był Kamil Przełęcki - późniejszy kierownik produkcji filmów Andrzeja Wajdy. Czas trwania 34'.
Bilety w cenie 5 zł, poza tym do wstępu na filmowe spotkanie upoważnia zakup Kwartalnika Artystycznego Bliza. (Możliwość zakupu przy wejściu.)
Najnowszy, dziewiąty numer tematycznie poświęcony został rytuałom współczesnym, wszystkim tym powtarzalnym czynnościom, które w dużej mierze świadczą o tym, kim jesteśmy. Bo mimo zmian w sposobie życia w ostatnich dziesięcioleciach, nie zaginęła w nas ustanawiająca i porządkująca potrzeba rytualizacji.
