Michał Sumiński był podróżnikiem, leśnikiem oraz autorem książek o tematyce żeglarskiej.. Jego syn, Piotr, podkreśla, że miał ogromną wiedzę i doświadczenie zdobyte podczas wyjazdów i obserwacji. Przy tym potrafił w bardzo ciekawy sposób opowiadać.

Dziennikarz był odznaczony Orderem Uśmiechu, miał także tytuł Honorowego Obywatela Warszawy.

Michał Jan Sumiński (ur. 13 grudnia 1915 w Warszawie, zm. 25 grudnia 2011 w Warszawie) – polski leśnik, zoolog, jachtowy kapitan morski i dziennikarz, autor książek o tematyce żeglarskiej.

Syn Stanisława i Janiny Sumińskich. Jego ojciec był doktorem zoologii, rodzina posiadała majątek ziemski w Leśniewie. W czasie II wojny światowej działał w ruchu oporu. W 1943 uwięziony na Pawiaku. Od kwietnia 1943 do stycznia 1945 przebywał w obozie w Oświęcimiu (więzień nr 119464), następnie (do maja 1945) więzień obozu w Mauthausen-Gusen (więzień nr 117307), skąd 5 maja 1945 wyzwoliła go armia amerykańska. Przebywał potem krótko w Ebensee, gdzie pracował jako buchalter.

http://www.youtube.com/watch?v=9C97YkcZrIc&feature=related

Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Od lipca 1945 do sierpnia 1946 pracował w Pomorskiej Spółce Rybackiej w Bydgoszczy, gdzie zajmował się sprawami mieszkalno-socjalnymi rybaków przybywających na Ziemie Zachodnie. Od sierpnia 1946 do 1949 w Zarządzie Głównym Ligi Morskiej w Warszawie pełnił funkcję Głównego Inspektora Wychowania Morskiego. Od 1947 roku przez kilka lat był też kapitanem jachtu Ligi Morskiej STS Generał Zaruski[3]. Od 1949 do 1950 był głównym inspektorem wyszkolenia morskiego w Komendzie Głównej POSP. Od 1950 do 1955 zajmował się pracą literacką. Od 1955 do 1958 był kierownikiem działu i zastępcą redaktora naczelnego Rozgłośni „Kraj”. Od 1958 r. pracował w Polskim Radio, a następnie w Telewizji Polskiej, gdzie był m.in. kierownikiem redakcji reportaży Redakcji Naczelnej Audycji dla Polaków za Granicą.

Od dziesiątego roku życia był zapalonym myśliwym. Był autorem popularnego w latach 70. i 80. programu telewizyjnego dla młodzieży Zwierzyniec. Jako gospodarz, w stroju leśniczego, w barwnych gawędach opowiadał o życiu i tajemnicach leśnych, popularyzując zagadnienia przyrodnicze (nie poruszając jednak w żaden sposób tego, że do opisywanych spotkań ze zwierzętami dochodziło podczas polowań na nie). Do języka codziennego przeszły jego niecodziennie barwne zwroty, jak choćby „podchodzę bliżej w zarośla, a tu wyskakuje zając”. Prowadził także spotkania w szkołach o tej tematyce.

Był członkiem ZBoWiD (od 1969) i PZPR. Odznaczenia i wyróżnienia: Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (1964), Zasłużony Pracownik Morza (1965), Order Uśmiechu, Honorowy Obywatel Warszawy (2009) i in.

http://www.youtube.com/watch?v=kgoF28wt-w0&feature=related

Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Za i więcej: wikipedia.pl