Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Na początku był dom - w 10. Dyskusyjnym Klubie Teatralnym

Opublikowano: 09.12.2011r.

10. DKT poświęcony zostanie spektaklowi "Na początku był dom" Doris Lessing. Wezmą w nim udział twórcy spektaklu, reżyserka Anna Augustynowicz oraz zespół aktorski.

 

 

 

 

 

 

14 grudnia 2011, g. 21.00

Scena Kameralna

wstęp wolny

NA POCZĄTKU BYŁ DOM to historia Myry (alter ego Doris Lessing), kobiety liberalnej, niezależnej, kochającej wolność, która przez całe swoje życie walczyła o socjalistyczne ideały. Pewnego dnia musi jednak zmierzyć się nie z kolejną niegodziwością świata, stającego na drodze ku wiecznej szczęśliwości ale z prostym faktem, że jej syn Tony, mimo jej największych wysiłków i poświęceń, nie podziela jej poglądów, a co więcej nie godzi się na podporządkowanie życia polityce. Dla Tony'ego największą wartością jest stabilność i bezpieczeństwo, poczucie rodzinnego szczęścia, harmonii i komfortu. Syn z lekkim zażenowaniem obserwuje swoją starzejącą się matkę protestującą przeciwko testowaniu bomby wodorowej, a Myra nie może uwierzyć w to, że wychowała rasowego konserwatystę, przykładowego reprezentanta tak zwalczanej przez nią klasy mieszczańskiej.


Anna Augustynowicz o sztuce - „Doris Lessing prowadzi ironiczny dialog ze społeczeństwem, którego członkowie - dążąc do własnego szczęścia, pozostają w konflikcie z ideą powszechnej szczęśliwości. Wybory „własne czy wspólne" i „być czy mieć" zdają się dotykać w takim samym stopniu zarówno bohaterów brytyjskiego socjalizmu u progu rewolucji seksualnej, jak i jego spadkobierców, marzących o bezpieczeństwie i spokoju. Fascynuje mnie w jej twórczości poczucie humoru na temat zagorzałych wyznawców wszelkiej ideologii, a także tych, którzy buntują się przeciw nim. Konflikt pokoleń Lessing przedstawia jako ciągłość uczestnictwa w „ludzkiej komedii", skazującej bohaterów na „własne pustkowie", z którego nieustannie potrzebują się wyzwalać."

Doris Lessing
NA POCZĄTKU BYŁ DOM
Przekład: Małgorzata Semil
Reżyseria: Anna Augustynowicz
Scenografia: Marek Braun
Kostiumy: Wanda Kowalska
Opracowanie muzyczne: Jacek Wierzchowski
Reżyseria światła: Krzysztof Sendke

Występują: Mirosław Baka (Philip Durrant), Joanna Bogacka (Milly Boles), Piotr Chys (Sandy Bolles), Piotr Domalewski (Tony Bolton), Krzysztof Gordon (Mike Ferris), Dorota Kolak (Myra Bolton), Emilia Komarnicka (Rosemary)

Polska prapremiera: 28 października 2011 roku na Scenie Kameralnej
Czas: 1 godzina 40 minut (bez przerw)

O Dyskusyjnym Klubie Teatralnym

Celem Dyskusyjnego Klubu Teatralnego jest stworzenie miejsca otwartej dyskusji pomiędzy publicznością i zespołem Teatru Wybrzeże. Chcemy nie tylko stworzyć widzom możliwość zbliżenia się ze środowiskiem twórców i możliwość rozmowy o teatrze, ale także docenić zaangażowaną część widowni. Dlatego wszyscy uczestnicy Dyskusyjnego Klubu Teatralnego otrzymają kupony rabatowe uprawniające do zakupu 2 biletów w cenie 15 zł na spektakle grane w nadchodzącym miesiącu. Osoby, które zbiorą minimum 5 kuponów otrzymają pod koniec sezonu Kartę Przyjaciela Teatru upoważniającą do rabatu przy zakupie biletów w ciągu całego sezonu 2011/2012.

 

 

Nasza recenzja:

(...) Uniwersalizm dzieła Doris Lessing zasadza się na strukturze pokoleniowej, buncie jednostki, prawie do wolności i bezpieczeństwa. Sztuka po raz pierwszy pokazywana w Londynie w 1958 roku ilustruje zarzewie konfliktów pokoleniowych lat 60. w Europie i Stanach Zjednoczonych, kiedy młodzi ludzie wyraźnie określali swój stosunek do burżuazyjnych skłonności, pustej demagogii, wojny i obowiązków wobec ojczyzny, co wiązało się przede wszystkim z pominięciem dobra osobistego. Dzisiaj wolność przez młodych ludzi jest najczęściej kojarzona z wyborem mniejszego zła, świętego spokoju w imię buntu wobec martyrologii dawnej i bieżącej. Wolność dzisiaj nie wiąże się z aktem społecznym, ale prywatnym, zmierzającym do osiągnięcia celu krótkoterminowego. O długoterminowych celach młodzi ludzi nie potrafią najczęściej rozmawiać. Sztuka Lessing ma więc charakter ponadczasowego przesłania, tylko trudno określić, komu głośniej i jakie wołanie trzeba odtwarzać - młodym, aby obudzili się ze złudzeń o pozornym spokoju, czy starym - aby mówili o potrzebie dokonywania aktów społecznych w imię dobra wspólnego (...) / Katarzyna Wysocka /

więcej na: Port Kultury


Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl