Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Polska dramaturgia wraca do Wrocławia przez... Gdynię

Opublikowano: 23.11.2011r.

Dwie wiadomości. Dobra i narodowa: polska dramaturgia znajdzie godne warunki do prezentacji. Zła i lokalna: znaczenie gdyńskiego R@portu może bardzo zmaleć, a Gdynia straci na wizerunku wśród ludzi sztuki i nie tylko.

Czy to prawda, że "Wrocław się zdenerwował" i nie lubi już Gdyni ?

Krzysztof Mieszkowski*:Wrocław się nie denerwuje i nadal lubi Gdynię, piękne polskie miasto. A tak już serio, bo domyślam się, o co pan pyta, to Gdynia, a konkretnie prezydent Wojciech Szczurek, przyspieszyła podjęcie przez nas decyzji o powrocie do Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych, który organizowaliśmy przez kilkadziesiąt lat w Teatrze Polskim we Wrocławiu.

Jak to możliwe ?

Kiedy w 2006 roku Jacek Bunsch, dyrektor Teatru Miejskiego w Gdyni i Joanna Puzyna-Chojka, kierowniczka literacka reaktywowali Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych ucieszyliśmy się, że idea odżyła nad morzem i uznaliśmy, że inni też mogą kontynuować nasz pomysł. Przyjeżdżaliśmy do Gdyni chętnie, czuliśmy satysfakcję, obserwując jak skutecznie rozwijają Festiwal Bunsch i Chojka.

Co się więc stało ?

Nie tylko nasz teatr, ale na Dolnym Śląsku rozumiemy misję wspierania współczesnej polskiej dramaturgii. Tym bardziej zaskoczyła nas informacja o niedopuszczeniu "Tęczowej Trybuny 2012", "Poczekalni 0" i "Utworu o Matce i Ojczyźnie" do R@portu, mimo że zostały na niego zaproszone. Nie powinniśmy pozwalać na to, żeby praca artystów i polskich autorów była traktowana niepoważnie. Okazało się bowiem, że na odrzucenie przedstawień Teatru Polskiego wpłynęła decyzja prezydenta Szczurka, który nie zezwolił na to, żeby w przypadku braku przestrzeni dla naszych prezentacji w Gdyni, wystawić je w Sopocie lub w Gdańsku. Przyznam, że całe to zdarzenie w pierwszej chwili było dla mnie szokiem. Do tej pory wydawało mi się, że urzędnicy w Trójmieście, w przeciwieństwie do innych regionów, współpracują ze sobą, a prezydentowi Gdyni zależy na polskiej sztuce i wizerunku Gdyni jako miasta kultury.

Nie zgadzam się, żeby sztuka była traktowana instrumentalnie przez polityków, utrzymywanych z naszych podatków. To przykre, okazuje się bowiem, że Gdynia nie jest przygotowana do tego, by stworzyć odpowiednie warunki dla polskiego teatru. Postanowiliśmy więc powrócić do idei festiwalu we Wrocławiu.

Czyli co rok Wrocław będzie zapraszać na Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych ?

Co dwa lata. Pracujemy w tej chwili nad programem, regulaminem i budżetem oraz nową formułą festiwalu. Życzymy Gdyni i Teatrowi Miejskiemu jak najlepiej, ale uważamy, że konkurencja w takiej sytuacji jest konieczna. Mamy za sobą wieloletnie doświadczenie, wiemy co zrobić, by stworzyć godne warunki dla sztuki. Zapraszamy do Wrocławia, szczegóły już wkrótce, prosimy więc uzbroić się w cierpliwość.

Krzysztof Mieszkowski, dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Polskiego we Wrocławiu od 2006 roku; redaktor naczelny "Notatnika Teatralnego" od 1991 roku.


Powiązane artykuły

- 23.11.2011 - Oskarżenia pod adresem organizatorów R@Portu

Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl




Autor

obrazek

Piotr Wyszomirski
(ostatnie artykuły autora)

Każdy ma swoje Indie gdzie indziej