Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

"Sztuka konkretna" jeszcze tylko przez weekend!

Opublikowano: 18.11.2011r.

Tylko do końca tygodnia w Państwowej Galerii Sztuki można obejrzeć wystawę pn. "Sztuka konkretna"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

23 września – 20 listopada, g. 11-19

Państwowa Galeria Sztuki

4-10 zł

Kurator wystawy:  dr Simone Schimpf.

Idea wystawy:  Zbigniew Buski- dyrektor Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Andrzej Nowacki-artysta mieszkający i pracujący w Berlinie oraz Cezary Pieczyński- kolekcjoner z Poznania, właściciel Galerii Piekary

Wystawa we współpracy z Muzeum Sztuki w Stuttgarcie.

Projekt wspierany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Informacja o projekcie:  Na wystawie „Sztuka Konkretna”  w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, przy współpracy z Galerią Sztuki Miasta Stuttgartu, znalazły się najważniejsze obrazy czołowych artystów tego nurtu (55 prac), pochodzące z kolekcji Anetty i  Heinza Teuflów. Są to prace wybitnych artystów takich, jak: Josef Albers, Olle Baertling, Max Bill, Antonio Calderara, Jo Delahaut, Raimund Gierke, Camille Graeser, Bridget Riley, Jan Kubicek, Karel Malich, Zdenek Sykora, Richard Paul Lohse, Aurelie Nemours .

Na wystawie pojawi się również „polski akcent”, mianowicie relief Andrzeja Nowackiego .

„Galerie Heinz Teufel” z siedzibą w Kolonii, Dreźnie i Berlinie, w latach 1966-1996, wywarła decydujący wpływ na kształtowanie się pozycji Sztuki Konkretnej w Niemczech i Europie. Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie pokaże prace, które obrazują rozwój tego kierunku w okresie po 1945 roku.

“W 2009 roku państwo Heinz i Anette Teufel przekazali swoją bogatą kolekcję dzieł  Muzeum Sztuki w Stuttgarcie. Ponad 200 należących do niej prac - obrazów, grafik i rzeźb - przeszło w trwały depozyt muzeum już kilka lat wcześniej. Zbiór zawiera wybitne dzieła sztuki najnowszej i umożliwia zapoznanie się z wieloaspektowym charakterem geometrycznego malarstwa niefiguratywnego. Kolekcja stanowi także zapis historii Galerie Teufel, założonej przez Heinza Teufla (1936-2007), który jako młody dekorator wystaw sklepowych za sprawą wystawy Maksa Billa (1908-1994) odkrył dla siebie konstruktywizm i sztukę konkretną. W 1966 r. zdecydował się otworzyć własną galerię w Koblencji, działającą do roku 1999. Miała ona siedziby w różnych niemieckich miastach, m. in. w Kolonii i Berlinie. Była galerią programową, poświęconą propagowaniu wyłącznie jednego kierunku - sztuki konkretnej. Szczególnie w pierwszych latach jej działalność miała znaczenie pionierskie. Teufel wystawiał takich twórców jak Heijo Hangen (*1927), Jo Delahaut (1911-1992) czy Eberhard Fiebig (*1930).

Międzynarodowy, uniwersalny charakter, który od samego początku cechował sztukę konkretną, został wystawiony na poważną próbę wraz z nadejściem drugiej wojny światowej. Niefiguratywne dzieła, które tworzyli artyści tego nurtu, uchodziły w ich opanowanych przez sowiecki reżim krajach za podejrzane. Decydującą rolę dla ponownego ożywienia nurtu sztuki konkretnej po 1945 r. odegrali Szwajcarzy Max Bill (1908-1994) i Richard Paul Lohse (1902-1988). Weszli oni do historii sztuki pod nazwą „Zuryskiej szkoły konkretnej“ („Zürcher Konkreten”). „Pawilon miasta Ulm” („Pavillon der Stadt Ulm“) autorstwa Billa pokazany na wystawie krajowej w Stuttgarcie w 1955 r. miał wywrzeć ogromny wpływ na Heinza Teufla. Źródłem inspiracji Teufla była także europejska wspólnota artystów, wierzył on bowiem, że sztuka daje możliwość przekraczania granic politycznych. Sztuka konkretna była dla niego czymś w rodzaju międzynarodowego języka, bazującego wyłącznie na zasadach matematyki i czystej estetyki form i barw.

Po roku 1969 w Kolonii Teufel zaczął też opracowywać koncepcje interesujących wystaw tematycznych. Pierwsza z nich z roku 1972 została zatytułowana „Tendencje konstruktywistyczne w Europie Zachodniej” („Konstruktive Tendenzen in Westeuropa“). Oprócz artystów ze szkoły zuryskiej Teufel raz po raz wystawiał również prace stosunkowo młodego kręgu artystów francuskich, skupionych od 1946 r. w Salon des Réalités Nouvelles, jak Jo Delahaut (1911-1992), Auguste Herbin (1882-1960), Joseph Albers (1888-1976) i Aurelie Nemours (1910-2005). Do jego najważniejszych „nowych nabytków“ z tamtych lat zaliczają się Andreas Brandt (*1935) i Manfred Mohr (*1938) – malarze, z którymi miał pracować aż do końca. Zestawienie twórczości tych artystów stanowi najlepszy dowód na szerokie spektrum obrazowania w ramach sztuki konkretnej.”
(fragmenty tekstu do katalogu  dr Simone Schimpf).

Patronat medialny: Polskie Radio Trójka, TVP Kultura, Gazeta Wyborcza, Radio Gdańsk, trojmiasto.pl, In Your Pocket, Wrota Pomorza, Wirtualna Polska.