Wystawa: 03.12.2011 – 29.01.2012 w godz. wt-śr 11-17, czw-nie 11-19, Wernisaż: 02.12.2011, godz. 19.30,
Gdańska Galeria Miejska 2
Wstęp wolny


Malarstwo Norberta Schwontkowskiego zaskakuje pozorną prostotą i nagle odkrytą głębią. Jest jak senna sekwencja schwytana w obraz. Artysta często sprowadza go do jednej postaci, jednego przedmiotu czy jednej sceny. Jednocześnie rozpoczynając, kontynuując albo zakańczając narracje. To tak jakby otwierał drzwi do przeszłości pomieszanej z teraźniejszością i przyszłością. Czasoprzestrzeń tych ‘opowieści’ jest niedookreślona, a one same są niedopowiedziane czy raczej nieopowiedziane.

Foto: Materiały prasowe

Czasami tytuły prac sugerują pewien kierunek interpretacji, dookreślają widziane. Tak na przykład  ‘The call’, który bezpośrednio nawiązuje do najbardziej znanego dzieła Edvarda Muncha. Czy jednak krzyk młodego żeglarza wyraża radość płynącą z walki z wiatrem, czy raczej strach? Sposób skomponowania obrazu, jego kolorystyka i struktura wskazują bardziej na ucieczkę przed czymś, czego odbiorca nie może zobaczyć. Być może przed zbliżającą się burzą. Ale równie dobrze, scena ta może być próbą oddania nastroju mary nocnej. Możliwe, że jest to krzyk budzącego się z koszmaru. Jak we wszystkich pracach Schwontkowskiego pole interpretacji jest bardzo szerokie. Kontemplując jego obrazy, odbiorca wsiąka w filozoficzne, często zabarwione ironią komentarze na temat ogólnoludzkiej kondycji. Tak jak w „2 artystów rozmawia o…” Dwóch artystów w tytule, a na obrazie dwa bałwany: klasyczny biały i mniej klasyczny czarny. Pierwsze skojarzenie to jednak spotkanie dwóch postaci, a raczej jednej i jej cienia. Spotkanie a może próba przygarnięcia, wchłonięcia swojego drugiego ja. Wracając do tytułu, to chyba nie dwóch artystów rozmawia ‘o’, tylko jeden dyskutuje ze sobą. A o czym? To już Schwontkowski pozostawia niedopowiedziane. Po prostu ‘o’. A co by było gdyby oni rozmawiali o nieśmiertelności?

Wychodzący albo wchodzący ‘Człowiek z bagażem’ otwiera kolejne drzwi interpretacji. Obraz zredukowany do minimum, a jednak potrafiący otworzyć pokłady skojarzeń lub wspomnień, takich przychodzących - nagle gdy poczujemy znajomy, dawno zapomniany zapach czy usłyszymy fragment utworu muzycznego, bardzo skutecznie zagrzebany przez rutynę naszej codzienności.

Rzadko sztuka współczesna potrafi zadziałać tak mocno i zmysłowo, bez zbędnego komentarza.

Źródło TU