W tym celu konieczne jest wprowadzenie zmian do opublikowanej propozycji reformy WPRyb, które precyzyjnie określą strategię i ramy czasowe dotyczące zarządzania rybołówstwem opartego na długoterminowych założeniach.
Komisarz ds. Rybołówstwa Maria Damanaki jasno stwierdziła, że jeżeli obecna reforma polityki rybackiej nie wprowadzi radykalnych zmian, jedynie 9% populacji ryb w Unii Europejskiej osiągnie poziom zrównoważony do czasu kolejnej reformy, która odbędzie się w roku 2022. Obecnie przeprowadzana reforma daje możliwość zmiany i uelastycznienia przepisów, co zagwarantuje nie tylko odbudowę nadmiernie eksploatowanych zasobów ryb, ale zapewni również stabilność dla sektora rybnego. W tym celu konieczne jest zaangażowanie przedstawicieli Parlamentu Europejskiego oraz państw członkowskich, których głos jest najważniejszy w tej fazie konsultacji.
Społeczeństwo, przemysł i konsumenci mają coraz większą świadomość nieskutecznego zarządzania rybołówstwem europejskim. Reforma Wspólnej Polityki Rybackiej daje ostatnią szansę na uratowanie populacji europejskich gatunków ryb i zależnego od ich stanu europejskiego rybołówstwa. Ta szansa leży w rękach Ministrów krajów członkowskich i członków Parlamentu Europejskiego - mówi Piotr Prędki, Specjalista projektu Zrównoważone rybołówstwo w WWF Polska. - Jeżeli chcemy uniknąć przetrzebienia europejskich populacji ryb do roku 2022, rządy państw europejskich powinny mieć odwagę, żeby już teraz wprowadzić przepisy gwarantujące zrównoważone zarządzanie rybołówstwem.
W chwili obecnej średnio trzy z czterech populacji ryb w Europie są nadmiernie eksploatowane. Flota rybacka jest nadal dwukrotnie, a w niektórych przypadkach trzykrotnie za duża w stosunku do istniejących zasobów ryb. W latach 1998-2008 nastąpił 30-procentowy spadek wyładunków ryb w portach europejskich. Te fakty mówią same za siebie – należy bezzwłocznie i radykalnie zmienić politykę rybacką.
WWF zwraca uwagę, iż opublikowana dzisiaj przez Komisję Europejską propozycja nowej WPRyb jest dobrym punktem wyjścia do dalszych prac na rzecz gruntownej reformy gwarantującej odbudowę zasobów. Aby stać się obowiązującym prawem wymaga ona jednak uzupełnienia, m.in. np. o jasne ramy czasowe oraz mechanizmy dochodzenia do zawartych w niej celów. W propozycji znajdują się wprawdzie jasne cele środowiskowe, takie jak osiągnięcie do roku 2015, przez wprowadzenie długoterminowych planów zarządzania, maksymalnego, zrównoważonego odłowu (ang. Maximum Sustainable Yield – MSY), czyli najwyższego poziomu odłowu gwarantującego możliwość odbudowy i utrzymania stabilnej liczebności populacji, ale brakuje jasnej strategii zmniejszenia nadmiernego potencjału połowowego floty europejskiej oraz zapewnienia udziału wszystkich interesariuszy w procesie zarządzania rybołówstwem na szczeblu regionalnym.
Mechanizm zaproponowany w celu zmniejszenia potencjału połowowego obejmuje zbywalne koncesje połowowe. Jest to rozwiązanie mało elastyczne, a pozbawione odpowiednich obwarowań prawnych może przyczynić się do koncentracji koncesji w ramach jednej floty. System ten jest również pozbawiony możliwości szybkiego reagowania w przypadku pogorszenia się stanu poszczególnych zasobów ryb. WWF popiera zarządzanie oparte na prawach połowowych (ang. Rights Based Management - RBM), które obejmuje również zbywalne koncesje połowowe, ale jednocześnie dopuszcza zastosowanie innych rozwiązań lepiej dostosowanych do potrzeb danego łowiska.
Rybołówstwo europejskie oraz systemy zarządzania nim różną się w poszczególnych regionach. Poszukiwanie jednego rozwiązania problemu związanego z nadmiernym potencjałem połowowym dla wszystkich regionów wydaje się nie być właściwym podejściem. Podobnie dyskusyjne jest przekonanie w działanie rynku, który sam zrównoważy liczbę statków. WWF uważa, że tylko dzięki regionalnemu podejściu i zastosowaniu dostosowanych do każdego regionu rozwiązań możliwe jest zagwarantowanie zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych, z poszanowaniem środowiska naturalnego. Podejście takie nie znajduje obecnie odzwierciedlenia w przedstawionej propozycji - dodaje Prędki.
WWF liczy również, że państwa członkowskie i europarlamentarzyści poprą propozycję jasno określonego, zdecentralizowanego systemu zarządzania rybołówstwem. Interesariusze, w tym rybacy, przedstawiciele rządów krajów członkowskich, naukowcy, przedstawiciele przemysłu rybnego oraz organizacje pozarządowe powinny uczestniczyć w zrządzaniu rybołówstwem na poziomie regionalnym, w oparciu o długoterminowe plany zarządzania dla poszczególnych łowisk. Takiego rozwiązania również brakuje w przedstawionej propozycji. W propozycji zostały też pominięte przepisy dotyczące tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego, które stanowi ważne źródło dochodów dla lokalnych społeczności w Europie, zarówno na Morzu Śródziemnym, jak i na Bałtyku.
WWF uważa, że również proponowane przepisy odnoszące się do zakazu odrzutów nie będą skuteczne w praktyce. Nie chodzi przecież o stworzenie rynku dla ryb niewymiarowych, ale o niedopuszczenie do połowu ryb, które są obecnie wyrzucane za burtę. Należy wdrożyć odpowiednie środki techniczne dostosowane do danego łowiska, w tym bardziej selektywne narzędzia połowowe i obszary czasowo zamknięte dla połowów – podsumowuje Prędki.
za [wwf.pl]
