30.06-3.07.2011, godz. 17.00

Gdynia, Lotnisko Babie Doły
165 zł/310/350 zł/370/410 zł

3 LIPCA

MAIN STAGE
18:00 The Black tapes
20:00 The Wombats
22:00 The Strokes
00:00 M.I.A.
02:00 Deadmau5

TENT STAGE
17:00 Neony
19:00 These New Puritans
21:00 James Blake
23:00 Hurts
01:00 Chromeo

WORLD STAGE
20:30 Sedativa feat David Portasz
22:30 Janusz Popławski Trio
00:30 Vavamuffin

YOUNG TALENTS STAGE
16:30 Revolvers
17:30 Peter J. Birch
18:30 Wilson Square
19:30 Fonovel

BURN BEAT STAGE
17:00 Eltron John
19:30 Envee
22:30 Buenos Bros
01:00 Catz'n Dogz

ALTER SPACE
16:30 Generacja Open'era/Fight for Your Right Revisited
17:30 Karolina Cicha
18:30 Full Metal Village
20:30 Spięty
22:30 Wojtek Mazolewski Quintet
00:30 Future Shorts
02:00 Baaba Kulka

FASHION'ER
20:00 Nanukko
20:30 Domi Grzybek
21:00 S.T.A.M.P.S.
21:30 Hyakinth
22:00 Mamapiki
22:30 Ola Wawak
23:00 Misbhv
23:30 Bartosz Malewicz
00:00 Anna Dud.Zin.Ska

The Strokes to amerykański zespół rockowy powstały w 1998 roku (Nowy Jork). W jego skład wchodzą Julian Casablancas (główny wokal), Nick Valensi (gitara), Albert Hammond, Jr. (gitara), Nikolai Fraiture (gitara basowa) oraz Fabrizio Moretti (perkusja). W 2001 roku zespół wydał pierwszą EP-kę The Modern Age, po czym podpisał kontrakt z wytwórnią RCA, pod szyldem której ukazał się ich debiutancki album Is This It. Płytę promowały single „Hard To Explain”, „Last Nite” oraz „Someday”.

W 2003 roku The Strokes zaczęli nagrywać materiał na nowy album pod czujnym okiem producenta Nigela Godricha, którego później zastąpił Gordon Raphael (producent Is This It). W październiku 2003 roku The Strokes wydali drugi album - Room on Fire, który szybko zyskał status złotej płyty. Promowały go single „12:51”, „Reptilia” oraz „The End Has No End”.

3 stycznia 2006 roku ukazał się trzeci studyjny album grupy - First Impressions Of Earth, promowany singlami „Juicebox”, „Heart In A Cage” oraz „You Only Live Once”. Po zakończeniu trasy po Stanach Zjednoczonych zespół ogłosił przerwę w działalności.

Julian Casablancas i Nick Valensi rozpoczęli pisanie materiału na czwarty album The Strokes w styczniu 2009 roku. W lutym 2010 roku Casablancas powiedział w NME, że nowy albumu zostanie wydany we wrześniu 2010 roku. Datę premiery przesunięto jednak ponownie. Album zatytułowany Angles ukazał się 22 marca 2011 roku (w Polsce dzień wcześniej). Singiel promujący płytę - „Under Cover Of Darkness” został udostępniony do pobrania za darmo z oficjalnej strony zespołu 9 lutego 2011 roku.

The Strokes-Someday. Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

M.I.A-Mathangi „Maya” Arulpragasam, brytyjska piosenkarka, kompozytorka, projektantka mody, córka bojownika Tamilskich Tygrysów - Arul Pragasama, urodzona 17 lipca 1977 roku w dzielnicy Londynu - Hounslow. Gdy miała sześć miesięcy, jej rodzina wróciła do rodzinnej Sri Lanki. Jej ojciec (politycznie znany jako Arular) motywowany chęcią wspierania tamilskiej organizacji ‘The Liberation Tigers of Tamil Eelam’ (LTTE) został założycielem ‘The Eelam Revolutionary Organisation of Students’ (EROS).

Podczas pobytu na Sri Lance, Maya żyła ze swoimi dziadkami. Po roku, kiedy ojciec bardziej zaangażował się w militarną działalność, Maya, jej starsza siostra Kali i ich matka przenieśli się do Jaffny na dalekim północnym krańcu wyspy, gdzie urodził się młodszy brat Mai - Sugu. Kontakt z jej ojcem był mocno ograniczony ponieważ musiał się on ukrywać przed armią Sri Lanki. Ostatecznie, gdy wojna domowa sie nasiliła, dalszy pobyt na wyspie był zbyt niebezpieczny więc rodzina została zmuszona do przeniesienia się do miasta Mardas w Indiach. Wprowadzili się do niemalże opuszczonego domu, egzystując tam przez chwilę ze sporadycznymi wizytami ojca. Jednakże problemy finansowe, choroba jak również niedostatek jedzenia i wody oznaczały powrót na Sri Lanke gdzie z powrotem osiedli w Jaffnie.

W tym czasie, konflikt na tle etnicznym na Sri Lance osiągnął punkt szczytowy i rodzina po raz kolejny zapragnęła wyemigrować z tego kraju. Po kilku zakończonych niepowodzeniem próbach wyjazdu, ostatecznie udało się matce z trojgiem dzieci opuścić kraj, poprzez Indie trafili do miejsca urodzenia Mai - Londynu, gdzie osiedlili się jako uchodźcy

M.I.A-Jimmy. Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Deadmau5 właściwie Joel Zimmerman (ur. 5 stycznia 1981) - producent muzyki progressive i electro house pochodzący z Toronto w Kanadzie. Trudno właściwie wspomnieć o biografii tego artysty, ponieważ początek jego kariery właśnie trwa. Mimo to jest uważany za najzdolniejszego producenta i DJ’a młodego pokolenia, a kolejne nagrania tylko potwierdzają jego niesamowite zdolności. Kanadyjczyk przygodę z muzyką zaczynał jako współproducent audycji radiowej „The party revolution”, dzięki której pokochali go rodacy. Współpracował w tym czasie z wieloma artystami z Kanady, jednak dopiero kooperacja z Steve Duda pozwoliła mu rozwinąć skrzydła. Wtedy właśnie pojawiły się pierwsze kawałki, które z czasem wyprowadziły label Play Digital na czołową pozycję pod względem sprzedanych płyt (między innymi poprzez singiel „Reduction”). Również wtedy kawałki Deadmau5’a zyskiwały popularność na parkietach całego świata, grane przez takich artystów, jak Pete Tong, John Acquaviva, Chris Lake, Sebastien Leger czy Nic Fanciulli, a ostatnio nawet przez Tiesto. Wszystko działo się tak szybko, że artysta z Kanady momentalnie zyskał reputację, na którą normalnie trzeba sobie zapracować w przeciągu nawet kilku lat. Wśród kawałków, które wypuścił w czasie swojej oszałamiającej kariery, były zarówno brzmienia cięższe, bardziej techniczne, jak EP-ka „Everything Is Complicated” i „Aguru”, a także nieco bardziej housowe „I Thought Inside Out”, aż po niezwykle melodyjne, progresywne „Faxing Berlin” czy „Not Exactly”.

Deadmau5-I Remember. Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Chromeo to amerykańsko-kanadyjski duet wykonujący muzykę electrofunk. Zespół tworzą P-Thugg (keyboard, syntezatory, talk-box) i Dave1 (gitara,wokale). Dwaj przyjaciele z dzieciństwa, opisują siebie jako najlepiej dobraną drużynę Arab/Żyd od zarania dziejów.

Ich najbardziej znane utwory to „Needy Girl”, „Rage”, „Fancy Footwork”, „Tenderoni” czy „Bonafied Lovin’”.

Dotychczas Chromeo wydało trzy albumy:
2004 - „She’s in Control”
2007 - „Fancy Footwork”
2010 - ‘Business Casual”

Pojawili się też na albumie Dj Mehdi ‘Lucky Boy’ w kawałku ‘I am somebody

James Blake- to pochodzący z Londynu chłopak, to nowa twarz na scenie muzyki elektronicznej. Ten niezwykle zdolny wokalista, autor tekstów i producent zadebiutował w lipcu 2009 roku singlem „Air & Lack Thereof” dla wytwórni Hemlock Recordings. EP’ka została entuzjastycznie przyjęta przez prestiżowe magazyny muzyczne, a sam James został poproszony przez Gillesa Petersona o nagranie ekskluzywnego mixu dla BBC Radio 1.

2010 rok przyniósł kolejne wydawnictwa młodego artysty m.in. „CMYK EP” dla legendarnej wytwórni R & S Recordings. Singiel ten można było usłyszeć w niemal każdej audycji w BBC Radio 1. Numery z płyty grali wszyscy, od Zane Lowe’a, Jo Whiley’a, Huw Stephensa, aż po Gilesa Petersona czy też Mary Ann Hobbs. Pod koniec września tego roku podziwialiśmy rewelacyjny cover Jamesa Blake numeru „Limit To Your Love” autorstwa Feist & Gonzales. Jaki będzie następny krok w karierze artysty?

Na początku roku (w Polsce w marcu) ukazał się debiutancki album James Blake’a o tytule „James Blake”, prezentujący nieco inną muzykę, bardziej eksperymentalną, odległą od post-dubstepowego wizażu.

James Blake-CMYK. Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

These New Puritans (TNPS) – brytyjski, czteroosobowy zespół grający post-punk z elementami art rocka i muzyki eksperymentalnej założony w 2005 roku w Southend-on-Sea. W skład zespołu wchodzą Jack Barnett (autor tekstów i wokalista), jego bliźniaczy brat George Barnett (perkusja, stylistyka), Thomas Hein i Sophie Sleigh-Johnson (klawisze). Wydali dwa albumy: „Beat Pyramid” w 2008 i „Hidden” w 2010.

W wywiadzie z 2008 roku, Jack Barnett powiedział, że hip hop zespołu Wu-Tang Clan, szczególnie RZA, był inspiracją pierwszego albumu „Beat Pyramid”. Inne inspiracje to muzyka elektroniczna Aphexa Twina i serialu animowanego Smerfy.

Foto: www.starsuncharted.com

Hurts to duet wykonujący muzykę elektroniczną, powstały w 2009 roku (Manchester, Anglia, Wielka Brytania). Theo Hutchcraft (wokal) i Adam Anderson (gitara, elektronika) początkowo grali w zespołach Bureau i Daggers, supportowali również Gary’ego Numana. 6 lipca 2010 roku Hurts udostępnili do pobrania jedynie przez internet The Belle Vue EP, natomiast 1 września utwór „Happiness”. Debiutancki album Hurts - Happiness ukazał się 6 września 2010 roku, promują go single „Better Than Love” i „Wonderful Life”. W utworze „Devotion” gościnnie zaśpiewała Kylie Minogue. Latem 2010 roku Hurts ruszyli w trasę po Wielkiej Brytanii i Europie, występując również w Japonii.

Hurts-Wonderful Life. Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Revlovers to zespół założony wiosną 2010 roku w Łodzi, przez byłych członków zespołów Vixo i Cutcat, grający alternatywną muzykę

pop – bez żadnych gatunkowych ograniczeń. Obecny projekt powstał jako kontynuacja ich muzycznych poszukiwań i twórcze rozwinięcie pomysłów na piosenki. Brzmienie zespołu wynika z inspiracji takimi grupami jak: The Beatles, Radiohead, Daft Punk, Pixies, Fleetwood Mac, Smashing Pumpkins, Wilco… Powszechnie wiadomo, że muzycy od zawsze hołdowali zasadzie DIY – co zaowocowało założeniem własnego studia  nagraniowego przy ulicy Struga w Łodzi. Mając możliwość nieograniczonego kreowania brzmienia – Basia, Michał, Darek i Sebastian co jakiś czas dokonują kolejnych nagrań, a następnie publikują je ku uciesze fanów w Internecie. Zespół stara się również intensywnie koncertować – promując kolejne małe wydawnictwa z własnego netlabelu.
Najważniejszą wartością wyznawaną przez Revlovers jest miłość.

Skład:
Basia Szafarz
Sebastian Stasiak
Darek Grabowski
Michał Szafarz

Sedativa powstal w 2000 roku w Warszawie jako dwuosobwy elektroniczno-dubowy projekt Ramiego Al Ali (instrumenty klawiszowe, Syria) oraz Ignacego Pluzanskiego (groovebox).

Wkrótce do projektu, który rozpoczął swoją działalność na „Siekierkach” (Jawor records) dołączył Jurek „Buras” Burkacki (gitara basowa) i Andrzej „Jawor” Jaworowski (gitara), grający wcześniej w zespole TRANSMISJA. Wyżej wymienieni muzycy wnieśli świeże koncepcje i w efekcie skrystalizował się nowy image zespołu. Sedativa stała się grupą grającą żywą muzykę.
Sedativa zadebiutowała w 2001 roku na składance Dub out of Poland utworem Chanting the water away. Za perkusją zasiadł Marcin „Ułan” Ulanowski (Sistars), na trąbce zagral Dominik Trębski(fish), a na instrumentach perkusyjnych -Dariusz „Pablo” Pawilojcz.
W roku 2005 Ułana za perkusją po prawie rocznej przerwie zastąpił Sarhan Kubeisi, grający równolegle w zespole Satellite.
W tym okresie z grupą współpracował także Pablopavo(Vavamuffin), czego owocem są między innymi: utwór Banda Saskerland wydany na składance Dwa Gołębie - Kuba Wojewódzki show oraz film w reżyserii Xawerego Zuławskiego zrealizowany dla kanału TVP KULTURA, przedstawiający koncert grupy w Pracowni Izerskiej w Szklarskiej Porębie.W latach 2005-2008 Sedativa zagrała wiele koncertów w klubach warszawskich i w innych miastach Polski; występowała również na licznych festiwalach jak: Fafa Festival, Ostroda Reggae Festival, Saski Reggae Festival, Afryka is hungry Festival, oraz w finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.

Fopto:Last.fm

Vavamuffin powstało w lutym 2003-go roku w Warszawie. Dokładnie rzecz biorąc na warszawskich Siekierkach, łącząc w sobie zieleń otaczającą niedalekie jeziorko czerniakowskie i dym z kominów E.C. Siekierki. Vavamuffin to połączenie dwu słów: jamajskiego „raggamuffin” oznaczającego styl śpiewania, nawijania i „Vava” czyli po prostu Warszawa. W skład zespołu weszli zarówno debiutanci jak i utytułowani już zawodnicy polskiej sceny reggae. Obecny skład przedstawia się następująco:

- Gorg (Transmisja) - odpowiedzialny za niskie dźwięki mikrofonowe
- Reggaenerator (O.K. System, Zjednoczenie sound system) - odpowiedzialny za piękne dźwięki mikrofonowe
- Pablopavo (Magara, Sedativa, Zjednoczenie sound system, Ba-Lan sound system) - zajmuje się wydawaniem awanturnych dżwięków mikrofonowych
- Rafi Kazan (stvorki, el dupa, poker face) - gitary jak ta lala.
- Mothashipp (James Ashen i tysiąc projektów różnych) - Klawisze, Melodiki, produkcja - Leonardo z Tarchomina [piano,clav]
- Emilli Jones (James Ashen) - niskie częstotliwości, fundamenta pulsu
- Jahcob Junior (Magara, James Ashen) - stukoty, rytmizacje , produkcja (drums, perc.)
- Dubbist - drapanie, odgłosy (scratch, sampler)
- Barton - pan od dźwięku, żeby słychać było ładnie (dub master)

Vavamuffin ma na swoim koncie ponad 350 koncertów, od małych salek klubowych po występy przed ponad stutysięczną publicznością na Przystanku Woodstock. Koncertuje w kraju i za granicą (Niemcy, Finlandia, Chorwacja, Słowenia, Węgry, Czechy, Słowacja, Irlandia, Wielka Brytania). I to właśnie koncerty są żywiołem tego zespołu i kto raz go zobaczy, będzie chciał znów… i znów… i znów :)

Vavvamuffin-Rootz. Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj