Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Zapraszamy na kozetkę. Recenzja spektaklu Memo

Opublikowano: 13.04.2011r.

Zapraszamy na kozetkę. Recenzja spektaklu „Memo” wystawianego w ramach III Gdańskiego Festiwalu Tańca

Zapraszamy na kozetkę. Recenzja spektaklu „Memo” wystawianego w ramach III Gdańskiego Festiwalu Tańca

Ewa Wójcicka*

 

W niedzielny wieczór w klubie Żak artyści z kolektywu Polka dot w ramach III Gdańskiego Festiwalu Tańca próbowali zmierzyć się z tematem fenomenu działania ludzkiego mózgu. Rozprawiano o deficytach pamięci, sposobach zapamiętywania oraz o odczytywaniu wspomnień. Inspiracją były teksty Douwe Drassimy, profesora historii psychologii na Uniwersytecie w Groningen w Holandii ( najważniejsze jego prace poświęcone językowi pamięci) oraz Oliviera Sacksa, angielskiego neurologa ( w swoich badaniach zajmuje się m. in. .teorią rozwoju behawioralnego czy też neuropsychologią).

 

Spektakl „Memo” stanowił połączenie tańca współczesnego ze scenami tekstowymi, dramatycznymi, będącymi mieszanką psychologii i kabaretowym show, stylizowanym na eksperyment naukowy ( co wybitnie przypadło publiczności do gustu ). Można było zobaczyć również projekcję filmu, w którym przechodnie cofali się pamięcią do rozmaitych sytuacji, także tych z dzieciństwa. W przedstawieniu każdy rekwizyt miał określone znaczenie. Czerwona włóczka, kartony czy deszcz spadających piłeczek kauczukowych mogły być odebrane jako strumień świadomości, w którym mózg próbuje odszukać odpowiedniej informacji.

 

Ciekawym zabiegiem okazało się łączenie różnych tonacji muzycznych, z początku ciężka muzyka ( kojarzącej się z rytualnym tańcem) przechodziła w delikatne dźwięki perkusji

(Michał Gos), aby dojść do piosenki Sea of love Toma Waits’a. Ula Zerek, która wykonywała etiudy taneczne, sprawiała wrażenie wycofanej, całkowicie pogrążonej w tańcu ( niczym błądząca myśl ), dopiero podczas dialogów „odzyskiwała przytomność”. Moją uwagę przykuła Justyna Bartoszewicz, która w niekonwencjonalny sposób podeszła do tekstu. Na pozór improwizująca, wdająca się w rozmowę z publicznością, sprawiała wrażenie zupełnie nie przygotowanej, jednak po chwili zaczynała recytować tekst, teatralizując go.

Cały spektakl był nietypowym przeżyciem. Czułam się jak na seansie u psychologa ( na początku nastąpiło rozluźnienie publiczności poprzez ćwiczenia relaksacyjne), choć ostatecznie nie było to najgorsze życiowe przeżycie.

 

Memo, Polka dot, III Gdański Festiwal Tańca. Obsada: Ula Zerek, Justyna Bartoszewicz, Szymon Wróblewski, Michał Gos. Strona wizualna: Julia Cyrzan i Ula Wasielewska.

* Autorka bierze udział w projekcie Inkubator Krytyczny

 


Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl