Komandor porucznik Henryk NOWACKI urodził się w 19 stycznia 1924 r. w Seceminie k. Włoszczowej. Niemal całe swoje zawodowe życie związał ze służbą w Wojsku Polskim. Jako nastolatek uczestniczył w działaniach II wojny światowej. 8 maja 1945 r. rozpoczął służbę w charakterze rekruta w 9 Zaodrzańskim Pułku Piechoty. W tym samym roku trafił do 2 Batalionu Rekruckiego (marynarz), a następnie do Składu Amunicji Marynarki Wojennej (strzelec morski). Od marca 1947 r. służył w Zakładach Uzbrojenia Marynarki Wojennej (od maja 1947 r. w stopniu podoficera nadterminowego). W sierpniu 1947 r. został skierowany na kurs w Szkole Majstrów Uzbrojenia w Krakowie. W czerwcu 1948 r. powrócił do Zakładów Uzbrojenia MW na stanowisko puszkarza, by we wrześniu tego roku objąć podobny etat w Dywizjonie Dozorowców Marynarki Wojennej. W latach 1948-51 brał udział w trałowaniach wód terytorialnych oraz torów wodnych na Bałtyku, co umożliwiło bezpieczną żeglugę na tym akwenie morza. W maju 1951 r. trafił do Szefostwa Tyłów Obrony Wodnego Rejonu Głównej Bazy, skąd został skierowany do Oficerskiej Szkoły Uzbrojenia w Olsztynie.

W listopadzie 1951 r. został awansowany do stopnia chorążego marynarki. Po ukończeniu OSW w 1952 roku objął stanowisko szefa 15 Składu Amunicji. W październiku 1952 r. został awansowany do stopnia podporucznika marynarki, a w październiku 1954 r. mianowany na stopień porucznika marynarki. Po niemal trzech latach służby w 15 Składzie Amunicji objął stanowisko pomocnika szefa składnicy ds. technicznych w 17 Składzie Amunicji Szefostwa Techniki i Uzbrojenia MW. W kwietniu 1955 roku został szefem 17 Składu Amunicji Zarządu Techniki i Uzbrojenia MW. W październiku 1958 roku awansowany do stopnia kapitana marynarki. W kwietniu 1961 roku został kierownikiem 17 Składnicy Amunicji Marynarki Wojennej. Trzy lata później przeszedł kurs doskonalenia oficerskiego w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej. Po ukończeniu kursu powrócił do 17 Składnicy Amunicji MW, której kierownikiem był do września 1975 roku (w październiku 1965 roku został awansowany do stopnia komandora podporucznika).

W 1975 roku trafił do Dowództwa Marynarki Wojennej, gdzie objął obowiązki starszego oficera Szefostwa Służby Technicznej i Zaopatrzeniowo-Uzbrojeniowej. 15 października 1976 roku został przeniesiony w stan spoczynku z powodu stanu zdrowia. Już po zakończeniu służby w Marynarce Wojennej otrzymał awans na stopień komandora porucznika.

Komandor porucznik Henryk NOWACKI w czasie ponad 30-letniej służby wojskowej (22 lata w charakterze dowódcy jednostki) był wielokrotnie wyróżniany. Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem „Za Udział w Walkach o Berlin”, Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” oraz Medalem „Za Zasługi dla Marynarki Wojennej”.

Komandor porucznik Henryk NOWACKI był człowiekiem niezwykle pogodnym, ambitnym i dumnym. W 1995 roku przeszedł wylew krwi do mózgu i od tego czasu walczył o każdy następny dzień swojego życia. Był mężem Teresy (zm. 8 sierpnia 1999 r.), ojcem Alicji i Andrzeja, dziadkiem Małgorzaty i Grzegorza, pradziadkiem Krzysia i Mikołaja.

Cześć jego pamięci!

Za: Biurem Prasowym Marynarki RP