Termin: 15.01.2011r, godzina 19:00

Miejsce: Klub Żak w Gdańsku

 „Z tobą chcę oglądać świat” to autorski projekt Mikołaja Mikołajczyka uznany przez krytyków za jedno z najciekawszych wydarzeń w polskim tańcu.

Spektakl „Z tobą chcę oglądać świat” to bardziej prywatna opowieść, ironiczno-oniryczna historia o świadomie wybranej samotności tancerza i umiejętności przetwarzania zwyczajności w niezwykłość, trywialności w wielkość, narcyzmu w uniwersalność. To hołd złożony własnej intymności.
Jadwiga Majewska,Didaskalia

Z TOBĄ CHCĘ OGLĄDAĆ ŚWIAT

muzyka: Zbigniew Kozub | Zbigniew Wodecki | pomysł i choreografia: Mikołaj Mikołajczyk

Intymny świat choreografii Mikołajczyka, uderza swoją precyzją i wieloznacznością. Nagość, którą tancerz ubiera jak kostium, to jego sposób komunikowania najgłębszych emocji.

Artysta o spektaklu: Śniło mi się, że jestem pudlem, że jestem opłacony, że mam właściciela, który mnie karmi i poi, że należę do klasy uprzywilejowanej; było mi dobrze na świecie, w jednej chwili prysło zadowolenie z życia, pan zdjął ze ściany dubeltówkę, wycelował, wystrzelił i obudziłem się.

Okazuje się, że nagość na scenie daje niczym nieskrępowane poczucie wolności. Staję się silny, bo niczym nieskrępowany i nieograniczony. Nagość to mój kostium. Moje ciało na scenie to komunikat, że ten koleś to ja, to człowiek, uniwersalny problem, z którym mogę dotrzeć do każdego widza, wzbudzić w nim pełen wachlarz emocji. W „Z tobą chcę oglądać świat“ jestem na scenie cały czas nagi, mimo że jednak zakładam majtki. Mam je na sobie tylko dlatego, że tym razem opowiadam historię nie o sobie. Głównym bohaterem spektaklu jest Lola, której mogłem tylko w taki sposób podziękować za lata spędzone ze mną i tylko ze mną. W tym spektaklu jestem tylko z boku, bardziej w wyobraźni widza, który odbiera mnie li tylko jako kłębek emocji, i zaraz patrzy w siebie, w swoje życie. Ja tu jestem tylko jako pośrednik między ludźmi a tymi, których kochamy najbardziej.

Stefan Drajewski, Polska Głos Wielkopolski

MIKOŁAJ MIKOŁAJCZYKM: absolwent poznańskiej szkoły baletowej i wieloletni solista Teatru Wielkiego w Poznaniu (choreografie: Kronika zapowiedzianej śmierci, Okłamuj mnie, pocałuj też, Strofy na sopran i głos recytujący). Był członkiem zespołu Pantomimy Wrocławskiej Henryka Tomaszewskiego (1989 - 1990) i Polskiego Teatru Tańca (1990 - 1995); kilka sezonów spędził także w zespołach baletowych w Karlsruhe i Berlinie (1999 - 2000). Tańczył między innymi w choreografiach Matsa Eka, Birgit Cullberg, Henryka Tomaszewskiego, Conrada Drzewieckiego, Ewy Wycichowskiej, Emila Wesołowskiego, Olafa Schmidta, Anatola Fodora. Od kilku lat współpracuje z polskimi teatrami dramatycznymi tworząc ruch do spektakli uznanych polskich reżyserów (między innymi: Piotra Kruszczyńskiego, Adama Hanuszkiewicza, Mai Kleczewskiej, Grzegorza Jarzyny, Mikołaja Grabowskiego, Michała Borczucha). W latach 2000 - 2001 Mikołajczyk prowadził przy Operze na Zamku w Szczecinie autorski Teatr DNA - taniec zakodowany genetycznie tworząc spektakle Żegnaj Polsko, Najpierw się zdziwisz a potem oddasz, ORWS - ostatni raz w Szczecinie

Za: Klubem Żak

Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl