Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Festiwal R@port. Dzień szósty

Opublikowano: 26.11.2010r.

Łukasz Kos oraz Demirski ze Strzępką

26.11.2010

JANOSIK. NAPRAWDĘ PRAWDZIWA HISTORIA

Teatr Lalka w Warszawie

Autor: Michał Walczak

Reżyseria Łukasz Kos

Scenografia i lalki Adam Walny

Kostiumy Joanna Niemirska

Muzyka Dominik Strycharski

Ruch sceniczny Jarosław Staniek

Asystent reżysera Mirosława Płońska-Bartsch

Obsada: Monika Babula, Grzegorz Feluś, Roman Holc, Łukasz Kos, Mariusz Laskowski, Andrzej Perzyna, Piotr Tworek

Gitara, elektronika Adam Świtała

Premiera 25 marca 2010 r.

Dla widzów od lat 10

Tematem spektaklu jest żywot i legenda Janosika, historycznego, a zarazem mitycznego zbójnika „równającego świat”, bohatera heroicznego folkloru i kultur narodów Polski, Czech i Słowacji. Spektakl jest też próbą współczesnego odczytania Janosikowego mitu jako historii o ludzkiej potrzebie poszukiwania autorytetów i rzeczników sprawiedliwości.

„Wystawiony w warszawskim Teatrze Lalka "Janosik. Naprawdę prawdziwa historia" jest częścią polsko-czesko-słowackiego przedsięwzięcia prezentującego różne spojrzenia na historię największego zbójnika Tatr. Dla polskich twórców legenda Janosika stała się pretekstem do opowieści o micie buntu. Bohaterem pełnego popkulturowych cytatów spaktaklu, wyraźnie adresowanego do dzieci (od lat 10), wychowanych na komiksach
o super-bohaterach i kolejnych częściach "Shreka", jest Łowca (Mariusz Laskowski) - alter ego Janosika. Kiedyś był buntownikiem i anarchistą, dziś, ustatkowany, "oddziela mrok od światła", tropiąc i łapiąc złych, a największą wartością w jego życiu jest rodzina. Tropiąc Janosika na zlecenie murgrabiego i księdza, stopniowo utożsamia się ze ściganym. Janosik,
jak na legendę przystało, pojawia się późno, poprzedzony potężnym zestawem historii prawdziwych i zmyślonych. Jest skrzyżowaniem Jezusa ze starzejącą się gwiazdą rocka, która widzi, że czas jej sławy nieuchronnie przemija. W spektaklu Kosa dzieci zobaczą atrakcyjnie opowiedzianą historię harnasia z gór, ich rodzice - uniwersalną opowieść o (swoim) dojrzewaniu.”

Aneta Kozioł, Polityka

Za: Teatrem Lalka w Warszawie

 

NIECH ŻYJE WOJNA!!!

Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu

Spektakl inspirowany powieścią Janusza Przymanowskiego "Czterej pancerni i pies"

tekst: Paweł Demirski

reżyseria: Monika Strzępka

scenografia: Michał Korchowiec

muzyka: Jan Suświłło

Obsada: Agnieszka Kwietniewska, Małgorzata Łakomska, Irena Wójcie, Andrzej Kłak, Marcin Pempuś [g], Ryszard Węgrzyn, Adam Wolańczyk

premiera: 12 grudnia 2009

"Niech żyje wojna!!!" to spektakl inspirowany kultowym serialem zrealizowanym na podstawie powieści Janusza Przymanowskiego „Czterej pancerni i pies”. Nie jest to jednak teatralna adaptacja popularnego tematu, ale zupełnie nowy obraz wojny stworzony w pewnej opozycji do sielankowego niemal wizerunku wykreowanego w powieści i serialu. Twórcy przedstawienia nikogo nie rozliczają, nie próbują narzucić swojej wersji wydarzeń, swojej opinii, próbują się tylko upomnieć o to, co w historii przemilczane, odrzucone, zapomniane, zmanipulowane. Nie po to, by wypominać, ale aby ocalić…

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

"Niech żyje wojna" w reżyserii Moniki Strzępki, w Teatrze Szaniawskiego w Wałbrzychu. . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

SPEKTAKL Niech żyje wojna!!! dozwolony jest od lat 16.
UWAGA! przedstawienie zawiera nagość i wulgaryzmy.

„W "Niech żyje wojna!" ciągle strzelają. Niby nikt nie ginie, niby to teatr, niby pistolety to dziecięce zabawki na kapiszony, a jednak każda scena coś w człowieku zabija. Brutalnie rozprawia się z mitem czterech pancernych i z tęsknotą do świata, w którym żyli idealiści z krwi i kości. Ciągnie przed lustro i każe przyjrzeć się naszym, polskim przewinom z okresu II wojny światowej. Paweł Demirski i Monika Strzępka wypreparowali ze spektaklu czołg, a razem z nim całą marzycielską otoczkę, którą pamiętamy z serialu. Powstał skomplikowany, wymagający, szczery do bólu, momentami wręcz nihilistyczny spektakl, który nie pozostawia żadnych złudzeń. Może kiedy czołg się odnajdzie, wrócą i marzenia?”

Sebatian Krysia, Nowa Siła Krytyczna

Za: Teatrem Dramatycznym w Wałbrzychu


Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl