Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Zofia Kucówna interpretuje poezję

Opublikowano: 15.11.2010r.

Nadbałtyckie Centrum Kultury zaprasza na spotkanie z paniami Małgorzatą Hillar i Zofią Kucówną

Termin: 22.11.2010, godz. 18.00

Miejsce: Ratusz Staromiejski

wstęp wolny


Nadbałtyckie Centrum Kultury i Agencja Artystyczna Acoustic mają przyjemność zaprosić na Wieczór zapomnianych polskich poetek z udziałem wybitnej aktorki filmowej i teatralnej Zofii Kucówny.

Podczas spotkania artystka prezentuje świat poezji, jednej z najciekawszych i najbardziej oryginalnych osobowości twórczych w polskiej poezji ostatniego półwiecza Małgorzaty Hillar. Aktorka wprowadza słuchacza w świat najpiękniejszej poezji miłosnej oraz wierszy o miłości jednocześnie snując opowieść o życiu, wierszach i milczeniu poetki.

Całość oprawiona jest subtelną muzyką, aktorce towarzyszy na fortepianie Igancy Jan Wiśniewski.


Małgorzata Hillar (1926-1995)
Polska poetka tworząca głównie w nurcie liryki osobistej. Jej wiersze, poświęcone głównie tematyce miłosnej, odznaczają się komunikatywną formą, prostotą w opisie wrażeń i doznań zmysłowych, konkretnością obserwacji rzeczywistości. Wydała m.in. zbiory Gliniany dzbanek (1957), Prośba do macierzanki (1959), Poezje wybrane (1972), wybór Źródło (1985).
Hillar urodziła się 19 sierpnia 1926 r. Jej metrykalne imię to Janina, ale pierwsze swoje teksty podpisywała jako Małgorzata, i tak już zostało. Podczas wojny Janina Hillar uczęszcza na tajne komplety. W latach 1945-1946 pracowała jako urzędniczka w Urzędzie Ziemskim w Bydgoszczy. Maturę zdała eksternistycznie w 1946 r. w Częstochowie i rozpoczęła studiowa prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Po czterech latach, ze względu na zły stan zdrowia przerwała studia. Jej mężem od 1960 roku był znany krytyk i poeta Zbigniew Bieńkowski. W 1962 roku przyszedł na świat jej syn Dawid, któremu poświęciła wiele miejsca w swej twórczości. Małgorzata Hillar przez wiele lat mieszkała w Warszawie. Często jednak odwiedzała swoje rodzinne strony na Kociewiu. Zmarła w stolicy 30 maja 1995 r. i pochowana została w pobliskim Józefowie.

Zofia Kucówna
W 1955 ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. 6 listopada tego roku zadebiutowała w krakowskim Teatrze Młodego Widza w widowisku Ballady i romanse według Adama Mickiewicza w reżyserii Haliny Gallowej. Była aktorką w Teatrze Młodego Widza w Krakowie i Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Występowała na deskach teatrów warszawskich: Ateneum, Powszechnego i Narodowego. Od 1986 związana jest z Teatrem Współczesnym w Warszawie. Nieskrywanie w rolach własnego "ja", nadawanie granym postaciom, niezależnie od repertuaru, współczesnego rysu, sprawiło, że widzowie łatwo utożsamiali się z kreowanymi przez nią bohaterkami. Postaci stwarzane przez nią na scenie, określane są prawidłami dobrego smaku i gustu, wyważone wedle zasad prawdy psychologicznej, ich działania umotywowane są obyczajowo i społecznie, zgodnie z powszechnym doświadczeniem i życiowym prawdopodobieństwem, i - co najważniejsze - zgodnie z osobowością artystki - pisała Elżbieta Baniewicz ("Teatr" 1976, nr 7). W 1959 zaczęła współpracę z Teatrem Telewizji, gdzie zagrała kilkadziesiąt ról.
Jej filmografia jest skromniejsza. Ma na swoim koncie kilkanaście ról filmowych i serialowych. W 1990 wydała książkę Zatrzymać czas.W 2003 odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. 22 grudnia 2008 z rąk podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Tomasza Merty odebrała Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"

Za: Nadbałtyckim Centrum Kultury 

 


Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl