Dziesięciu prawych i sprawiedliwych

Zbigniew 200 gram Szymański

Partia prawa, sprawiedliwa

aż dziesięciu członków miała.

Jeden odszedł (były żniwa)

i dziewiątka pozostała.

Z dziewiątki kolejny odszedł

na salony Belwederu.

Nie chciał, musiał, kręcił nosem,

ośmiu zostało u sterów.

Ośmiu członków ku przyszłości

świetlanej razem żegluje.

O skały roztrzaskał kości

jeden- siedmiu fale pruje.

Siedmiu marszałka spomiędzy

siebie podróży wybrała,

lecz ten działał bez ich wiedzy-

szóstka tylko pozostała.

Z sześciu jeden przy niedzieli,

wtedy, gdy się dobrze spało

budził ludzi- do Brukseli

ślą go – pięciu pozostało.

Piątka, jak z ulicy Barskiej:

czterech w pocie budowało

za to jeden robił łaskę-

wkrótce czterech więc zostało.

Czterech to już coś, bo w brydża

gdzieś w kasynach Tuska grało.

Jeden esteta wybrzydzał:

„poker lepszy” - trzech zostało.

Jeszcze zagrać partię z dziadkiem,

trzech na siłę próbowało.

Jeden szuler i gagatek

oszukiwał- dwóch zostało.

Kiedy rozum śpi upiory

urządzają ciągłe bale.

Jeden co przegrał wybory

„z uma zszoł” i sam zostałem.

Sam na progu siedzę wiersza,

kto chce,- sprzedam go niedrogo.

Nikt nie kupił, zmarłem z głodu,

no i nie ma już nikogo.

Więcej o humorze i satyrze