"Fantastyczny Pan Lis", reż. Wes Anderson.
Nagrodzone krótkometrażowe obrazy, można było obejrzeć w sekcjach World Shorts i Short Anima. Zostały one dostrzeżone z pośród blisko 40 prezentowanych tytułów. „Kaszel umarlaka”, historia znudzonego życiem posła, którego życie odmienia się po przyjeździe do małego miasteczka, otrzymał Nagrodę Honorową Organizatorów dla Najlepszego Filmu Krótkometrażowego.
Z kolei animowany „Kiermasz storczyków” otrzymał Nagrodę Zone Europa dla Najlepszego Filmu Polskiego.
O tym, że nagroda publiczności może powędrować do filmu „Fantastyczny Pan Lis” można było się domyślić już po entuzjastycznych reakcjach publiczności w trakcie jego festiwalowej projekcji. Wes Anderson, twórca takich obrazów jak „Genialny klan” czy „Pociąg do Darjeeling” to jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów, który w swoich filmach zajmuje się głównie portretowaniem rodzinnych relacji w humorystyczny, jednocześnie sentymentalny, nawet gorzki sposób. „Fantastyczny Pan Lis” to pierwszy animowany film w karierze tego twórcy, udany na tyle, iż otrzymał tegoroczną nominacją do Oscara w kategorii Pełnometrażowy Film Animowany.
Produkcję tę zdecydowanie sklasyfikować można jako inteligentną komedię, pełną wyśmienitych dialogów. Głównym postaciom głosów użyczyli Meryl Streep, George Clooney oraz niemal etatowi aktorzy Andersona z Billem Murrayem i Owenem Wilsonem na czele.
Po ogłoszeniu wyników widzowie zebrani w Sali Kameralnej Teatru Wybrzeże mogli obejrzeć film „Metropia” Tarika Saleha, który swoją premierę miał podczas ubiegłorocznego festiwalu filmowego w Wenecji. Film ten przedstawia mroczną wizję Europy przyszłości, a szczególne wrażenie robią efekty wizualne łączące kreacje aktorskie z animacją komputerową.
Jednak zanim ogłoszono nazwiska laureatów i zaprezentowano film zamknięcia, wszyscy spragnieni filmowych doznań między 10 a 17 lipca rezerwowali sobie popołudnia i wieczory aby zobaczyć festiwalowe projekcje. Obok centrum festiwalowego, którym stał się Dworek Sierakowskich, pokazy odbywały się również w Multikinie, Spółdzielni Literackiej, klubach Atelier i Versalka.
Foto: Tomasz Wilary
Nawet najbardziej „zawzięci” fani kina nie byli w stanie zobaczyć wszystkich przygotowanych przez organizatorów filmów. Trzeba było dokonywać niekiedy trudnych wyborów - który film zobaczyć? Tego rodzaju nadmiar wrażeń nie jest jednak powodem do narzekania. Organizatorzy, Anna Kądziela-Grubman oraz Michał Grubman podczas finałowej gali zapowiedzieli, że w przyszłym roku festiwal powiększy się o nowe miejsca i sale projekcyjne. Jest to decyzja uzasadniona tym bardziej, że zainteresowanie widzów podczas tegorocznej edycji było ogromne.
Foto: Tomasz Wilary
Największe oblężenie przeżywały Multikino oraz Dworek Sierakowskich, dlatego ci którzy nie zakupili biletów wcześniej musieli liczyć się ze staniem w długich kolejkach lub ostatecznie z brakiem wolnych miejsc. Filmy cieszyły się tym większą frekwencją, iż były nagradzane na najbardziej prestiżowych światowych festiwalach, ale w większości nie pokazywane do tej pory w Polsce oficjalnie.
Podczas inauguracji jubileuszowej edycji Sopot Film Festival mogliśmy obejrzeć film Arkadiusza Jakubika, cenionego reżysera, autora spektakli i słuchowisk oraz aktora, znanego głównie z brawurowych ról w filmach Wojciecha Smarzowskiego. „Prosta historia o miłości” to jego debiut filmowy, za który otrzymał już m.in. Grand Prix Konkursu Kina Niezależnego podczas tegorocznego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Film jest odrobinę nierówny, choć doskonała realizacja zupełnie nie kojarzy się z większością polskich produkcji niezależnych. Jakubikowi udało się zaangażować do filmu plejadę znakomitych Polskich aktorów, którzy o czym wspomniał sam reżyser zaufali mu i pracowali przy tej produkcji całkowicie za darmo. Na szczególną uwagę zasługują znakomite wstawki, stylizowane na dokumentalne, w których Arkadiusz Jakubik, z przymrużeniem oka potraktował środowisko filmowe.
Otwarcie Sopot Film Festival 2010. Rozmowa z Arkadiuszem Jakubikiem przed projekcją „Prostej historii o miłości”.
Z pośród prezentowanych filmów oprócz „Fantastycznego Pana Lisa”, największe wrażenie zrobiła na mnie chilijska „Służąca” Sebastiána Silvy, ze znakomitą, pozostająca na długo w pamięci rolą Cataliny Saavedry. „Służąca” to film, który z komediowym zacięciem, podchodzi do takich tematów jak samotność, zazdrość, czy brak umiejętności komunikacji nawet między bliskimi sobie ludźmi. Ważnym i przerażającym filmem okazała się nagrodzona tegorocznym Oscarem za Najlepszy Film Dokumentalny „Zatoka delfinów”, w którym zespół aktywistów, naukowców, nurków i filmowców stara się zdemaskować regularnie odbywającą się rzeź delfinów, w ukrytej zatoce niedaleko Taiji w Japonii. Atutem filmu jest to, że ogląda się go momentami jak kino akcji czy rasowy thriller. Pozytywnym zaskoczeniem okazała się także animacja „Mary i Max” w reż. Adama Elliota (2 miejsce w plebiscycie publiczności). Niezwykła i urzekająca opowieść, historia korespondencyjnej przyjaźni dwójki ludzi, której niestraszna różnica wieku, temperament czy odległość miejsc zamieszkania. Niezauważony, nie mógł przejść także eksperymentalny, zrealizowany w konwencji wideoklipu „Tlen” Iwana Vyrypayeva z rolą znakomitej Karoliny Gruszki.
Wyjątkowym przedsięwzięciem okazały się dwa filmowo-muzyczne projekty. Pierwszy z nich, czyli projekcja klasycznego, niemego „Gabinetu dr Caligari” z 1920 roku, w reżyserii Roberta Wiene odbył się na tarasie Teatru/Klubu Atelier.
Foto: Anita Markus
Oprawą muzyczną filmu zajął się Emiter, czyli znany m.in. z zespołów Ewa Braun i Mordy, Marcin Dymiter. Eksperymentalna elektronika w jego wydaniu idealnie komponowała się z filmem doskonale potęgując klimat grozy.
Foto: Anita Markus
Natomiast o nowe efekty dźwiękowe na żywo, do filmu Jacka Koprowicza „Medium”, obchodzącego 25 rocznicę powstania zadbał utworzony specjalnie na potrzeby festiwalu projekt muzyczny PAWILON / SFF Electric Project.
Foto: Kuba Majkowski
Jednym z członków tego projektu został dyrektor festiwalu Michał Grubman, który zapowiedział, iż planuje aby co roku w trakcie SFF prezentować film, który świętuje swoją rocznicę. Pokaz ten był szczególny tym bardziej, iż odbył się w Dworku Sierakowskich, położonym niecałe 400 metrów od filmowej „nawiedzonej willi”.
Foto: Kuba Majkowski
Specjalną uwagę podczas festiwalu poświęcono twórcy filmów „Być jak John Malkovitch” i „Adaptacja”. W sekcji Focus on Spike Jonze mogliśmy obejrzeć kompilację teledysków tego reżysera dla takich wykonawców jak Beastie Boys, Björk, Daft Punk czy Fatboy Slim, wyprodukowany wspólnie z Davidem Fincherem film „Magia uczuć” oraz wyczekiwany przez publiczność ostatni film reżysera „Gdzie mieszkają dzikie stwory”. Film ten nie doczekał się w Polsce premiery kinowej, dlatego mimo potężnej ulewy, w klubie Atelier zjawiła się ogromna liczba widzów, którzy pragnęli go zobaczyć.
„Gdzie mieszkają dzikie stwory”, reż. Spike Jonze
„Gdzie mieszkają dzikie stwory” to film poetycki, będący połączeniem kina fantasy i komediodramatu, który oszałamia swoja wizualną stroną.
Jesienią tego roku odbędą się projekcje w ramach repliki festiwalu. Będzie to świetna okazja aby zobaczyć te filmy, które pominęło się w trakcie Sopot Film Festival. Natomiast kolejna edycja imprezy zapowiadana jest na lipiec 2011.
Foto: Tomasz Wilary
Więcej zdjęc w galerii:
