Do Bronisława

Panie Bronisławie, larum grają!

Cóż nam teraz zostanie? Kury prowadzać

i patrzeć smutno jak szczają?

My mózg tej ziemi, zawsze na czele

w pierwszomajowym pochodzie.

Zawsze u klamki możnych- jest wiele

klamek- być możnym dziś w modzie.

Pierwsi w chwaleniu baćki Stalina

i Pana będziemy chwalić.

Usta Twe słodkie niczym malina,

przy Tobie będziemy trwali.

Ruszymy z Tobą zdobyć Belweder

bój może to nasz ostatni.

My awangarda, zawsze na przedzie,

gdy trzeba wyrwać się z matni.

Pierwsi na Arce z Noem gdy Potop,

pierwsi w ziemi wytęsknionej.

Któż jeśli nie my, gdy jakiś kłopot,

stanie po bezpiecznej stronie?

Jeżeli trzeba i Targowicę

zawierać zawsze gotowi.

Wici za wschodnią ślemy granicę

wzorem przodków herbowych.

Panie Marszałku, geszeft w potrzebie!

Chcą Polskę wyrwać nam z mieszka.

Ziobro chce zabrać nam zagrabione,

„giewałt” wśród potomków Mieszka.

W Panu nadzieja, choć my nie z Reja,

nie z gęsi ani nie z kaczek.

My z tych co hymny pochwalne pieją,

z przebiegłym trzymając graczem.

Panie Marszałku, myśmy tę Polskę

dawno sprywatyzowali.

Nam kamienice, innym ulice,

czemu w Black Jacka nie grali?

Jeszcze nam trochę tutaj zostało,

co z łap się naszych wymyka.

Dody przeboje, sprawmy by grało,

radio Ojca Rydzyka.

Broń nas! W niesławie, cny Bronisławie,

odejść nam przyjdzie – rodacy,

właśnie się budzą, trzeźwi już prawie,

biorąc się wreszcie do pracy.

Słyszysz Marszałku? Już larum grają,

i cóż nam teraz zostaje?

Kury prowadzać, patrzeć jak szczają,

do mleka Jarka krasnale?

Dokąd pójdziemy? Co z nami będzie?

Do boju! Dość już szat darcia.

Wprost na Belweder Ciebie dowiezie,

Twój Komitet PO-parcia.

Zbigniew 200 gram Szymański

Więcej o humorze i satyrze