Wszystko o Festiwalu na stronie: http://ladiesjazzfestival.pl/

Program Ladies’ Jazz Festival,
15-18 lipca 2010.

15 lipca Teatr Muzyczny w Gdyni

Gaba Kulka oraz The Puppini Sisters

16 lipca Teatr Muzyczny w Gdyni

Flora Purim z Airto Moreira

17 lipca  Hala Widowiskowo-Sportowa w Gdyni

The Manhattan Transfer

18 lipca Teatr Muzyczny w Gdyni

Randy Crawford

Wszystkie koncerty rozpoczynają się o godzinie 20.00

16 lipca Gdyński Klub UCHO o godzinie 22.00

Natalia Grosiak z Mikromusic

17 lipca Gdyński Klub UCHO o godzinie 22.00

Octavia Kawęcka

The Manhattan Transfer

to amerykańska, wokalna grupa jazzowa, założona i prowadzona przez Tima Hausera. Nazwę zaczerpnięto od słynnej powieści Johna Dos Passosa. Grupa została założona w 1969 roku w Nowym Jorku. The Manhattan Transfer zdobywał popularność najpierw w klubach i hotelach. Wielkim przebojem okazała się piosenka Chanson d'amour (1977). Po odejściu w 1978 Laurel Massé, którą zastąpiła aktorka i piosenkarka Cheryl Bentyne (jest w składzie zespołu do dziś), The Manhattan Transfer przeszedł stylistyczną przemianę. Jej rezultatem był album Extensions (1979), na którym znalazła się brawurowa reinterpretacja utworu Birdland Weather Report oraz utrzymany w dyskotekowym stylu Twilight Zone. W 1981 zespół jako pierwszy w historii zdobył nagrody Grammy, zarówno w kategoriach dotyczących jazzu, jak i popu. Artystycznym triumfem stał się album Vocalese (1985), na którym pojawił się m. in. Bobby McFerrin. W 1988 grupa została wpisana do Panteonu Sław Zespołów Wokalnych (Vocal Group Hall of Fame), w 2005 koncertowała w Polsce. Kwartet wydał 25 albumów, otrzymał 8 nagród Grammy, jest rozpoznawalny i sprzedawany na całym świecie w milionach egzemplarzy płyt i biletów. Z płytą The Chick Corea Songbook, świętuje piękną rocznicę 40lecia działalności. The Manhattan Transfer wraca w świetnej formie ze wspaniałymi piosenkami. Muzyka ikony pianina Chick Corea jest złożona, ale The Manhattan Transfer schwytał magię, śpiewając z urokiem i werwą. Ich harmonie są nieskazitelne, a i solowy głos również wnosi wkład do samej duszy muzyki.

Obecny skład zespołu:

The Manhattan Transfer:
Janis Siegel
Tim Hauser
Alan Paul
Cheryl Bentyne

The Manhattan Transfer Band:
Yaron Gershovsky – dyrektor muzyki, klawisze, pianino
Steve Hass – bębny, prekusja
Adam Hawley - gitara
Gary Wicks - bass

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

Manhattan Transfer Birdland . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Randy Crawford

Randy Crawford (wł. Veronika Crawford) to amerykańska wokalistka jazzowa i R&B, urodzona 18 lutego 1952 roku w Macon. Odnosiła większe sukcesy w Europie niż w Stanach Zjednoczonych.  Początkowo występowała w klubach. W Nowym Jorku  z jazzmanami  takimi jak George Benson czy Cannonball Adderley. Adderley zaprosił ją, aby zaśpiewała na jego albumie Big Man (1975). Crawford nagrała piosenkę Don't Get Caught in Love's Triangle, wyprodukowaną przez Johnny’ego Bristol, podczas współpracy z wytwórnią Fantasy label.
Poprowadziła weteranów R&B, The Crusaders, do nagrania transatlantydzkiego przeboju Street Life (1979). Piosenka utrzymywała się przez dwadzieścia tygodni na szczycie jazzowej listy przebojów i od tamtej pory stała się klasykiem muzyki disco. Została również zaprezentowana w ścieżce dźwiękowej w filmie Sharky's Machine i ukazała się w reklamach na początku 2000 roku. Crawford przeniosła się do Warner Bros., a po Street Life nagrywała i pojechała w trasę razem z The Crusaders.
Crawford została nazwana Najbardziej Wybitnym Wykonawcą w 1980 roku na Tokijskim Festiwalu Muzyki.
Jej największe osiągnięcia to One Day I'll Fly Away (1980), You Might Need Somebody (1981), Rainy Night in Georgia (1981), Street Life (1979) oraz własna wersja utworu Boba Dylana Knockin’ On Heaven’s Door (1989). Jej album Secret Combination utrzymywał się na brytyjskiej liście przez 60 tygodni.

W 1995 albumem Naked and True wróciła do  korzeni. Longplay zawierał przebój George'a Benson Give Me the Night.
Obecnie Randy Crawford współpracuje z Joe Sample. W takim duecie wydała już dwie płyty. Pierwsza to Feeling Good (2006), a druga to  No Regrets (2008).

Jej występ to dla fanów jazzu będzie jedno z największych wydarzeń w Polsce. Po raz pierwszy w Polsce i to na Ladies' Jazz Festival w Gdyni będziemy mogli podziwiać na scenie posiadaczkę jednego z najoryginalniejszych głosów na świecie Randy Crawford. Randy ma na swoim koncie genialne wykonania m.in takich utworów takich jak "Street Life" wykonanego z zespołem Crusaders (można go usłyszeć choćby w ścieżce dźwiękowej filmu Quentina Tarentino "Jackie Brown"), pięknych ballad, takich jak "Almaz", "Imagine" czy Boba Dylana "Knockin On Heaven's Door". W swojej 30-letniej karierze współpracowała z takimi sławami jak: George Benson, Quincy Jones, Al Jarreau, Ray Charles czy Joe Sample. Występ na Ladies’ Jazz Festival by SEAT Gdynia 2010 będzie jej pierwszym koncertem w Polsce.

Albumy

• 1976 - Everything Must Change
• 1977 - Miss Randy Crawford
• 1979 - Raw Silk
• 1980 - Now We May Begin
• 1981 - Secret Combination
• 1982 - Windsong
• 1983 - Nightline
• 1986 - Abstract Emotions
• 1989 - Rich and Poor
• 1992 - Through the Eyes of Love
• 1993 - Don't Say It's Over
• 1995 - Naked and True
• 1997 - Every Kind of Mood: Randy, Randi, Randee
• 2000 - Play Mode (wydany również pod tytułem Permanent)
• 2006 - Feeling Good (nagrana wspólnie z Joe Sample)
• 2008 - No Regrets (nagrana wspólnie z Joe Sample)

Kompilacje

• 1980 - The Competition /soundtrack, utwór "People Alone"/
• 1981 - Sharky's Machine /soundtrack, nowa wersja utworu "Street Life"/
• 1982 - Casino Lights /utwory: "Your Precious Love" (duet z Al Jarreau), "Who’s Right, Whos Wrong" (z Al Jarreau), "Sure Enough" (z Al Jarreau), "Imagine" (z Yellowjackets) - coverem piosenki Johna Lennona/
• 1984 - Greatest Hits
• 1986 - Wildcats /soundtrack, utwór "Don't Wanna Be Normal"/
• 1987 - Love Songs
• 1993 - The Very Best of Randy Crawford
• 1996 - Best of Randy Crawford
• 1997 - Jackie Brown /soundtrack, nowa wersja utworu "Street Life"/
• 2000 - Best of Randy Crawford and Friends
• 2000 - Love Songs: The Very Best of Randy Crawford
• 2002 - Hits
• 2005 - The Ultimate Collection
• 2006 - Pop-Jazz Volume One

Nagrody

• 1982 BRIT Awards - Best British female solo artist

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

RANDY CRAWFORD "STREET LIFE" LIVE . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

The Puppini Sisters

Brytyjskie trio, w którego skład wchodzą: Marcella Puppini, Stephanie O’Brien i Kate Mullins. Zespół zaczął występować w 2004 roku, inspirowany muzyką jazzową i swing z lat 40.

W 2005 podpisały umowę z Universal Classics and Jazz. Debiutanckim singlem The Puppini Sisters był Boogie Woogie Bugle Boy, cover przeboju The Andrews Sisters. Drugi album zespołu, The Rise and Fall of Ruby Woo, zawiera oryginalne kompozycje Puppini, O'Brien and Mullins. Obecnie grupa pracuje nad trzecim albumem, wypełnionym oryginalnymi kompozycjami. Będzie on nowocześniejszy z konkretnymi uderzeniami tanecznymi. Grupa pojawiła się w 2009 roku w specjalnym wydaniu Johnathan’a Creek „The Grinning Man” (zespół wykonywał swój singiel z 2007 roku „Spooky”). Grupa również występuje na ścieżkach dźwiękowych w serialach takich jak Greys Anatomy i Chuck. Zespół grał na Glastonbury Festival w 2009 roku 27 czerwca.
Pierwszy album zespołu, Betcha Bottom Dollar w 2007 roku osiągnął status Złotej Płyty za międzynarodową sprzedaż. A strona The Puppini Sisters wygrała nagrodę Cream of Yorkshire Gold Award w 2008 roku dla najlepszej strony internetowej.

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

The Puppini Sisters sing Boogie Woogie Bugle Boy . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Flora Purim

- Four-time winner Down Beat Magazine’s Best Female Jazz Vocalist
- Two-time Grammy nominee for Best Female Jazz Performance
- Performed on two Grammy-winning albums including PLANET DRUM with Mickey Hart & LIVE AT THE ROYAL FESTIVAL HALL with Dizzy Gillespie.
- Czterokrotna zwyciężczynie Down Beat magazine w kategorii Jazzowa Wokalistka;
- Dwukrotna laureatka nagrody Grammy za album Planet Drum z Mickey’em Hart’em I za album Live At The Royal Festival Hall z Dizzy’im Gillespiem
- Dla tych, którzy znają Florę informacja zbędna: jej muzyka łączy pasję latynoską z jazzem amerykańskim już od 25lat Jej styl to Jazz Fusion!

Grała ztakmi sławami jak Stan Getz, wspomniany Dizzy Gillespie, The Greatful Dead, Gill Evans, Stanley Clarke, Santana, Jaco Postorious oraz z mężem; Airto Moreira, z którym wystąpi na Ladies’ Jazz Festival by SEAT Gdynia 2010.

Flora Purim pochodzi z rodziny muzycznej, ojciec był wiolonczelistą (z pochodzenia Rosjanin), matka grała na fortepianie. Miłość do muzyki ukształtowała FLorze kolekcja płyt matki: Frank Sinatra, Billie Holiday, Dinah Washington, Billa Evansa, Oscara Patersona – ulubieńców matki.

Urodziła się 06.03.1942 w Rio de Janeiro. Karierę muzyczną rozpoczęła w latach 1960tych w Brazylii. Łączyła jazz z radykalnymi protest songami tak popularnymi w tamtych czasach w Ameryce. W 1973 opublikowała swój pierwszy album w Stanach Zjednoczonych. Grałą wtedy z wielkimi twórcami free jazzu, współpracownikami Chicka Corea’i- Stanleyem Clarke’iem iJoe Farellem.W tym czasie współpracowała również z Carlosem Santaną i Janis Joplin.

Jej szesciooktawowy głos powala wszystkich od milośników piosenki, rocka (choćby współpraca z Grateful Dead) po fascynatów wszelkich odmian jazzu.

Wybrana dyskografia:

• 1964: Flora e MPM" (RCA Brasil)
• 1973: Butterfly Dreams (Milestone Records)
• 1974: 500 Miles High" (Milestone Records)
• 1974: Stories To Tell (Milestone Records)
• 1976: Open Your Eyes You Can Fly (Milestone Records)
• 1976: Encounter (Milestone Records)
• 1977: Nothing Will Be as It Was...Tomorrow (Warner Brothers)
• 1978: Everyday Everynight (Warner Brothers)
• 1978: That's What She Said (Milestone Records)
• 1979: Carry On (Warner)
• 1988: The Midnight Sun (Virgin)
• 1992: Queen of the Night (Sound Wave)
• 1995: Speed of Light (B&W Music)
• 2000: Flora Purim sings Milton Nascimento (Narada)
• 2001: Perpetual Emotion (Narada)
• 2003: Speak No Evil (Narada)
• 2005: Flora's Song (Narada)

Z Airto Moreira

• 1985: Three Way Mirror(Reference Recordings)
• 1985: Humble People (Concord)
• 1986: The Magicians (Concord Crossover)
• 1988: The Colours of Life (In+Out)
• 1989: The Sun Is Out (Concord)

Gościnnie

• Chick Corea and Return to Forever - Return to Forever (1972)
• Chick Corea and Return to Forever - Light as a Feather (1972)
• Carlos Santana - Welcome (1973)
• Hermeto Pascoal - Slaves Mass (1976)
• OPA - Magic Time (1977)
• P.M. Dawn and Airto – Red Hot + Rio - "Non-Fiction Burning" (1996)

Mike Hennessey powiedział, że nie potrzebuje znać ani jednego słowa po portugalsku, gdyż gdy śpiewa Flora, jej głębia interpretacji, ekstaza, moc i wielka delikatność wystarczają, by wiedzieć wszystko o tej muzyce.

Na pewno będziemy mogli doświadczyć tego już niebawem podczas Ladies’ Jazz Festival Gdynia 2010.

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

Flora Purim&Airto Moreira . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Gaba Kulka

Gaba Kulka – śpiewający architekt wnętrz, pianistka, piosenkarka, autorka tekstów, niespokojny duch polskiej estrady zauważany, nagradzany i hołubiony od kilku lat jako bezsprzeczny talent i dar od Boga. Laureatka „Mateusza”, Paszportu Polityki, Fryderyka, wokalistka roku 2010. Urodziła się w Warszawie w 1979r. Jest córką jednego z najznamienitszych skrzypów polskich, Konstantego Andrzeja Kulki.
Jej pierwsza płyta, zatytułowana Between Miss Scylla and a Hard Place, powstała w 2003 roku i została wydana domowym sposobem. W roku 2005 gościnnie wzięła udział w nagraniu płyty Food for Thought z coverami Iron Maiden, na której wykonuje piosenkę "22 Accacia Avenue".
Drugą płytę, Out, artystka nagrała w 2006 roku, a rok później album ten trafił do dystrybucji oficjalnie. Płyta Out nominowana była do nagrody muzycznej "Mateusz" przyznawanej przez radiową Trójkę. W 2008 roku otrzymała Brązowego Tukana za trzecie miejsce w Konkursie Aktorskiej Interpretacji Piosenki na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Pracowała też z Reni Jusis przy jej szóstym albumie, Iluzjon cz. I, pisząc teksty i nagrywając wokale do kilku utworów.
Przełomem dla Gabrieli Kulki był rok 2009, kiedy to wiosną ukazała się jej trzecia płyta, Hat, Rabbit. Był to pierwszy jej album, którego dystrybucją zajęła się duża wytwórnia. Hat, Rabbit przyniósł piosenkarce szeroką popularność, w połowie października 2009 r. osiągając status złotej płyty. Zebrał też wiele pozytywnych recenzji, a pierwszy singel, "Niejasności", zdobył popularność w mediach. 23 sierpnia wykonała piosenkę "Marionetki" Czesława Niemena podczas koncertu poświęconego jego pamięci na Sopot Festival.
Od 27 września 2009 r., Gaba Kulka prowadzi autorską audycję "Gabofon" na antenie Polskiego Radia Euro.
30 września 2009 r. otrzymała "Mateusza" w kategorii "Wydarzenie" („za wielki talent, przebogatą muzyczną wyobraźnię i trójkowy gust objawione na płycie Hat, Rabbit będącej wydarzeniem 2009 roku”).
22 października 2009 r. ukazał się album Sleepwalk, nagrany przez Kulkę wspólnie z Konradem Kuczem.
Gaba wzięła również udział w nagrywaniu albumu Herbert, zawierającym wiersze Zbigniewa Herberta, śpiewane i recytowane przez znanych artystów. Płyta, w postaci płyty CD z dołączoną książką, ukazała się 29 października 2009 r., w 85. rocznicę urodzin poety, nakładem wydawnictwa Agora. W listopadzie 2009 r. odbyła się wspólna trasa koncertowa Trójka Tour, w której oprócz Gaby udział wzięli Czesław Śpiewa i zespół Dick4Dick.
Pod koniec listopada 2009 r., wokalistkę uhonorowano również nagrodą specjalną 6. edycji Europejskiego Festiwalu Piosenki Autorskiej TransVOCALE, organizowanego we Frankfurcie nad Odrą i Słubicach.
W grudniu 2009 r. Kulka została nominowana do Paszportu Polityki 2009 w kategorii „muzyka rozrywkowa”[. W lutym 2010 roku wydawnictwa Hat, Rabbit oraz Sleepwalk uzyskały nominacje do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii "album roku muzyka alternatywna", przy czym ten drugi album nominowano również w kategorii "produkcja muzyczna roku" (producent: Bogdan Kondracki). Sama artystka natomiast, otrzymała Fryderyka 2010 w kategorii "wokalistka roku".
15 maja 2010 ukazał się album grupy Baaba, Disco Externo, na którym znalazł się utwór "ThingsImNot (Over and Over)", do którego Gaba napisała tekst i go zaśpiewała.
Brzmienie Styl, który prezentuje, to połączenie jazzu, rocka, poezji śpiewanej oraz brzmień musicalowych i teatralnych. Sama wokalistka nazywa swoją muzykę progresywnym popem. We wszystkich utworach wykorzystywany jest fortepian. W swojej twórczości inspiruje się głównie muzyką Kate Bush oraz Tori Amos i do tych wykonawczyń jest często porównywana.

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

Gaba Kulka "Niejasności" . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Koncerty odbędą się w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Koncert The Manhattan Transfer w Hali Widowiskowo-Sportowej w Gdyni.

Octavia Kawęcka

Octavia Kawecka jest wokalistką, flecistką, a także kompozytorem. Wykonuje swoje kompozycje, szeroko pojęty jazz oraz światowe standardy muzyki klasycznej, które aranżuje łącząc świeżość i nowatorstwo w podejściu ze zrozumieniem i przywiązaniem do mainstream'owej tradycji jazzowej. Jej repertuar zawiera utwory w języku polskim, angielskim, francuskim, hiszpańskim, greckim, portugalskim, włoskim. Ukończyła Podyplomowe Studium Jazzowe im. H. Majewskiego w Warszawie. Studentka Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie. Stypendystka Conseratorium Santa Cecilia w Rzymie.

Urodzona w Radomiu, występuje na scenie od najmłodszych lat, zdobywając wiele nagród, na międzynarodowych i ogólnopolskich festiwalach. Od najmłodszych występowała również na deskach najważniejszych teatrów warszawskich. Nagrywała oraz koncertowała dla Polskiego Radia, Jazzradia, Radia Kraków, kanałów telewizji publicznej i Polsatu.

Wokalistka współpracuje ze znakomitymi muzykami znanymi w kraju i na świecie. Są to m. in.: Bogdan Hołownia, Rafał Sarnecki, Piotr Rodowicz, Sebastian Frankiewicz, Tomasz-Kciuk-Jaworski, Grzegoz Grzyb, Marcin Masecki, Piotr Wrombel, Piotr Zabrocki, Jan Smoczyński, Łukasz Poprawski, Piotr Sawicki, Wojciech Pulcyn, Ryszard Borowskim, Wojciech "Malina" Kowalewski, Piotr-Bocian-Cieślikowski Michał Urbaniak i inni.

W Gdyni w klubie Ucho zagra kameralnie z gitarzystą Januszem Strobel (urodzonym w Gdańsku).

17 lipca Octavia Kawęcka wystąpi w Gdyńskim Klubie UCHO o godzinie 22.00.

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

OKTAWIA KAWECKA Don't Get Around Much Anymore . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Natalia Grosiak i Mikromusic

Natalia Grosiak i MIKROMUSIC, to jedna z ciekawszych formacji młodego pokolenia na polskiej scenie muzycznej. Łączą wiele stylów, ale bazują na jazzie i trip hopie. I ponownie okazuje się, że takie pozornie różne gatunki muzyki tutaj współbrzmią nadspodziewanie spójnie. Enigmatyczny głos wokalistki – Natalii Grosiak jest prawdziwą wizytówką zespołu, który z roku na rok zyskuje coraz większe uznanie.
Na swoim koncie mają 2 płyty. Na debiutanckim krążku „Mikromusic” pojawiło się wielu gości, m.in. Leszek Możdżer, multiinstrumentalista Sambor Dudziński czy akordeonista Piotr Dziubek. Na przełomie listopada i grudnia 2008 roku ukazał się drugi album zespołu „Sennik”. Tytuł albumu odzwierciedla często powtarzający się w tekstach piosenek wątek snu, a kompozycje sięgają do różnych estetyk m. in. do jazzu, trip hopu, funky, a nawet muzyki ludowej. Całość spajają poetyckie, kobiece teksty Natalii.
Ta wrocławska formacja znakomicie sprawdza się podczas koncertów. Mocą swojego talentu i oryginalnych aranżacji tworzą niepowtarzalny mikro-klimat, budując szczególną więź z publicznością. MIKROMUSIC poprzedzał występy gwiazd światowego formatu m.in. Macy Gray, Lury czy Miki Urbaniak.

Grupa została doceniona nominacją do Yacha za teledysk do utworu „Sennik”. Zespół ma również na swoim koncie nominację do Camerimage za teledysk do piosenki „Thank God I'm a Woman”, obok takich wykonawców jak Depeche Mode czy Coldplay.
„(...)Natalia Grosiak i ekipa brzmią jakby to był ich debiut. Słychać zarówno głód i świeżość, jak i dojrzałość muzyczną. Mimo, iż każdy utwór traktuje o śnie i jest z nim nierozerwalnie złączony, to tylko nieliczne z nich są prawdziwymi kołysankami. Dominują ciepłe, czasem promienne piosenki. Często jednak przeistaczają się w mocno rozbudowane formy z pełnowymiarowymi improwizacjami, które spokojnie można nazwać jazzowymi. Na pierwszy plan, oprócz Natalii Grosiak prowadzącej melodyjnie cały zespół, wysuwają się klasyczny fortepian, gitara czy trąbka. Spójność przełamują utwory "Kardamon i pieprz" tętniący latynoskim klimatem oraz chłodny, islandzki - "Świat oddala się ode mnie”(...)”

16 lipca Natalia Grosiak z Mikromusic wystąpi w Gdyńskim Klubie UCHO o godzinie 22.00.

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

Halucynajce, Republika, Natalia Grosiak . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj