Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Chopin - Koncert Galowy, Polska Filharmonia Kameralna Sopot

Opublikowano: 21.05.2010r.

Koncerty były pierwszymi znaczącymi utworami, które Chopin napisał po ukończeniu studiów. Oba utwory zostały zaprezentowane najpierw w gronie elity muzycznej Warszawy oraz przyjaciół kompozytora, a następnie szerszej publiczności w Teatrze Narodowym w roku 1830.

28.05.2010, godz. 18:00
Sala Koncertowa Polskiej Filharmonii Kameralnej
Opera Leśna, Sopot
ul. Moniuszki 12

Bernd Glemser - fortepian
Wojciech Rajski - dyrygent
Polska Filharmonia Kameralna Sopot

Program:
F. Chopin - Koncert fortepianowy e-moll op.11 i Koncert fortepianowy f-moll op.21


Bilety w cenie 30zł normalny i 15zł ulgowy
do nabycia w kasach BART, ul. Kościuszki 61 w Sopocie (58 555 84 51) oraz przed koncertem w foyer Sali Koncertowej na terenie Opery Leśnej.

Czas trwania koncertu ok. 70 minut. (1 przerwa)

O Programie:
Fryderyk Chopin, Koncert fortepianowy e-moll, op. 11 i Koncert Fortepianowy f-moll, op. 21

Koncerty były pierwszymi znaczącymi utworami, które Chopin napisał po ukończeniu studiów. Oba utwory zostały zaprezentowane najpierw w gronie elity muzycznej Warszawy oraz przyjaciół kompozytora, a następnie szerszej publiczności w Teatrze Narodowym w roku 1830.
Oba utwory nawiązują wyraźnie do formy i konwencji koncertów tworzonych w stylu brillant, stylu muzyki fortepianowej I połowy XIX wieku, komponowanych przez Johanna Nepomuka Hummla, Ferdinanda Riesa, Friedricha Kalkbrennera, Johna Fielda, Ignaza Moschelesa, Carla Marię Webera, a w Polsce przez Franciszka Lessela i Feliksa Ignacego Dobrzyńskiego.


W obu koncertach Chopin doprowadza do doskonałości środki typowe dla stylu brillant. W partiach solowych odnajdujemy: błyskotliwość, wirtuozerię, różnorodność ornamentalnych figur pianistycznych i popisowość, połączoną z poetycznością fortepianowej kantyleny.
Koncerty łączy też podobieństwo stylu i formy, ale przede wszystkim źródło inspiracji twórczej. Z zachowanych listów kompozytora do Tytusa Woyciechowskiego wynika, że koncerty powstały pod wpływem pierwszej miłości Chopina, czego dowodem są przede wszystkim drugie części (Larghetta). W listach Chopin określał je jako Adagia, co mogło mieć związek z tym, że wówczas wszystkie wolne części koncertów i sonat tak nazywano.


Koncerty Chopina reprezentują typ koncertu romantycznego. Oba mają trzyczęściową budowę. Pierwsze części są utrzymane w formie sonatowej z podwójną ekspozycją (najpierw orkiestra prezentuje materiał muzyczny, a następnie solista przejmuję tę rolę). Zgodnie z praktyką stosowaną w koncertach komponowanych w stylu brillant, pod koniec I części koncertów nie pojawia się kadencja, bowiem wirtuozowski charakter całego utworu sprawia, że solowy popis staje się zbędny. Istotna rola przypada drugim częściom obu koncertów, o charakterze nokturnowym.


W finałach obu koncertów utrzymanych w formie ronda pojawiają się elementy stylizacji polskich tańców ludowych: w Koncercie f-moll można odnaleźć elementy kujawiaka i mazura, a w Koncercie e-moll krakowiaka. Taneczny rytm krakowiaka kompozytor wykorzystał również we wcześniejszych kompozycjach: Rondzie à la Krakowiak op. 14 z 1828 roku i finale Tria fortepianowego g-moll op. 8 skomponowanego na przełomie 1828/29 roku. Poprzez wprowadzenie charakterystycznych dla tańców ludowych rytmów i elementów skal modalnych kompozytor uzyskał ludowy koloryt finałów koncertów.


Wbrew kolejności oznaczeń opusowych Koncert f-moll op. 21 (1830) powstał jako pierwszy na przełomie 1829/30 roku, natomiast nad powstaniem Koncertu e-moll op. 11 (1830) Chopin pracował od kwietnia do sierpnia 1830 roku.
Koncert e-moll, dedykowany Friedrichowi Kalkbrennerowi, wydany został jednak jako pierwszy, w 1833 roku w Paryżu i w Lipsku. Zaś wydanie francuskie i niemieckie Koncertu f-moll, który nosi dedykację hrabinie Delfinie Potockiej, nastąpiło dopiero w roku 1836.
info na podstawie http://www.culture.pl

Bernd Glemser znakomity niemiecki pianista, zdobywca wielu wyróżnień i nagród pianistycznych, w latach 80-tych ustanowił swoisty rekord - pod rząd wygrał 17(!) międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. Alfreda Cortota, Artura Rubinsteina, Piotra Czajkowskiego, Ferrucia Busoniego.


Glemser był uczniem rosyjskiego pianisty Vitalija Margulisa. W 1989 roku otrzymał tytuł profesora Wyższej Szkoły Muzycznej w Saarbrücken i tym samym został najmłodszym profesorem w Niemczech, będąc równocześnie uczniem Wyższej Szkoły Muzycznej we Freiburgu.
Bernd Glemser ma bardzo szeroki repertuar, od dzieł J.S. Bacha, przez utwory romantyczne, po muzyczną współczesność. Szczególnie dobrze czuje się zwłaszcza w wirtuozowskim repertuarze przełomu XIX i XX wieku oraz transkrypcjach autorstwa takich kompozytorów jak Chopin, Tausig, Godowski, Busoni, Rachmaninow, Skrjabin, Schumann, Prokofiev, Lutosławski, Beethoven i wielu innych kompozytorów różnych epok.


Artysta koncertował w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Japonii, Chinach, Australii i Nowej Zelandii.
W swojej karierze pianista wydał ponad 31 płyt, na swoim koncie ma liczne nagrania telewizyjne, oraz ogólnoświatowe występy w radiach, gdzie towarzyszyli mu światowej sławy dyrygenci, m.in.: Herbert Blomsted, Riccaro Chailly, Welser-Möst, Myung Whun-Chung, czy Wolfgang Sawallisch.