Na opanowanych przez ciągły ruch i zgiełk ulicach wielkich miast trudno było dostrzec jakiekolwiek przejawy przyłączenia się mieszkańców do tego osobliwego święta, obchodzonego przez garstkę zwolenników życia bez codziennego biegu i stresu.
- Poniedziałek postanowiliśmy zadedykować wszystkim tym, którzy mają uczucie, że świat pędzi za szybko i że konieczne jest znalezienie równowagi - wyjaśnił szef stowarzyszenia Bruno Contigiani. W centrum Mediolanu członkowie stowarzyszenia, które proklamowało "Dzień powolności", rozdawali rano "mandaty" wszystkim spieszącym się przechodniom. "Ukaranych" zostało w ten sposób ponad sto osób, które otrzymały kartkę z 14 wskazówkami, jak żyć bez pośpiechu.
W Rzymie obchody odbyły się w kilku miejscach, między innymi na tarasie widokowym Pinio i na głównym placu dzielnicy Zatybrze.
Na Pincio zorganizowano happening pod hasłem "Poszukiwacze chmur"; rzymian i turystów zachęcano do fotografowania obłoków.
Wieczorem na Piazza Trilussa odbył się natomiast "powolny maraton". Jego uczestnicy mieli za zadanie pokonać dystans 300 metrów w półtorej godziny, ustanawiając tym samym "rekord anty- prędkości".
Tyle PAP. Rzecz jest dużo ciekawsza i bardziej złożona oraz zasługuje na szersze potraktowanie Slow Movement to już dziś całkiem spory ruch społeczny. Najpopularniejsza chyba jego części to Slow Food, ale mamy też Slow Cities ( z polskich miast został zaproszony Reszel), Schools, Travels, i…Money O ruchu Slow Movement więcej na ich stronie internetowej
Wspomniany Carl Honore
Mówi niezwykle rozsądnie i warto go posłuchać .
Świetnie pisze o tym Sławek Czeluśnia w artykule Obrońcy życia w wolnym tempie .
