Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Kiev Office: recenzja i płyta do wygrania !

Opublikowano: 29.11.2009r.

O płycie Kiev Office można powiedzieć całkiem sporo, bo trudno się skupić na jej jedynej i niepowtarzalnej istocie. W recenzjach płyty „Jest taka opcja” przewijają się pozytywne opinie porównujące dokonania Gorana i zespołu do Lecha Janerki, a nawet Lou Reeda.

Alternatywny, melodyjny rock postindustrialny wypalił

Z pewnością zespół jest odkryciem roku 2009 trójmiejskiej sceny alternatywnej, o czym już wielokrotnie wspominaliśmy na łamach GŚ. "Opony" czy "Satelita" to utwory, które nucą sobie trójmiejskie dzieciaki biegnąc z teczką do szkoły. W piosenkach KO podoba mi się połączenie brzmienia gitar z ekspresyjnym śpiewem (jak choćby w "Zapomnij już teraz"). Czasem zespół zaskakuje też swoim akustycznym brzmieniem oraz chwytliwymi melodiami w stylu "Borygo". Dość wyraziste jest też brzmienie gitar w połączeniu z ... elektroniką. Na koncertach ten aspekt bardziej wychodzi, niż na samej płycie. Oprócz partii wokalnych Gorana śpiewa również Asia Kucharska (znana z projektów muzycznych, takich jak choćby Marla Cinger).

Tytuł filmu (dowolny)

„Uciekł w niszę” podczas "wernisażu płyty" w klubie Ucho – 28.08.2009. Jeśli masz kłopoty z "odpaleniem" filmu, wejdź tutaj

Słychać ją podczas utworu "Strach", do którego napisała tekst. Poza klasycznymi instrumentami w utworze "Autobusy z plasteliny" dosłyszeć można trąbkę gościnnie występującego Dariusza Gańko. Mocną stroną płyty są niebanalne teksty, które piszą członkowie zespołu. 10 piosenek na płycie, z których każda jest praktycznie inna tworzą ciekawą mozaikę, która spodoba się osobom, które lubią nieco psychodelicznego rocka z domieszką industrialnych i niebanalnych wstawek. Płytę kończą "Płoty", najdłuższy utwór z całego zestawu z wykrzyczanymi partiami wokalnymi Gorana. Takie utwory, gdy zespół daje się ponieść i po prostu odjeżdża, lubię najbardziej, . Koncerty grupy mają to do siebie, że kolejne utwory grane są praktycznie bez przerwy. Dodatkowo opatrzone w wizualizacje składają się na bardzo ciekawy odbiór.

Gazeta Swietojanska

Kiev Office w trakcie premiery w klubie Ucho. Fot.: Michał Jaskólski

Podoba mi się również, że mimo wyraźnych nawiązań do lat 80-tych grupa czerpie ze współczesnych trendów. Nie bez znaczenia jest to, że Goran długo szukał odpowiednich muzyków, którzy podzielaliby jego szerokie zainteresowania muzyczne. Spełnieniem jego poszukiwań jest niecodzienny krążek wydany przez równie niebanalne wydawnictwo Nasiono Records. Brakowało mi na scenie trójmiejskiego rocka alternatywnego grupy, która tworzyłaby coś oryginalnego, nie bojąc się eksperymentować. Same teksty pisane głównie w języku polskim zasługują na wyróżnienie. Zastanawiam się, w którą stronę młodzi muzycy skierują swe kolejne kroki. Ciekawe, co pozostanie przez nich odświeżone poza The Stooges, Stone Roses, Myslovitz, zimnofalowym Papa Dance, Placebo... a nawet Siekierą. Dodam, że grupa porównywana jest do takich tuzów, jak: Midnight Oil, Pixies i The Fall. Dodatkowo radość budzi fakt, że muzyczna scena w Gdyni potrafi być tak różnorodna.

1. Wasz Mały Landszafcik (0.38)
2. Zapomnij Już Teraz (3.04)
3. Dance Through The End Of Night (3.34)
4. Opony (3.10)
5. Syndrom (3.54)
6. Autobusy z Plasteliny (3.42)
7. Borygo (2.45)
8. Telewizja (1.52)
9. Strach (4.23)  
10. Płoty (7.10)

Płyta dostępna u zespołu lub poprzez wydawnictwo Nasiono Records

Relacja z premiery

MySpace zespołu Kiev Office

Wywiad z Kiev Office

Od Redakcji:

Talent Michała dojrzewa. W tej chwili młody artysta jest w fazie gąbki – wchłania wszystko, co jego wrażliwe oczy i uszy rozpoznają na swej drodze. Tempo w jakim Goran rozwija się , przypomina prędkość z jaką LeeLoo w „Piątym elemencie” wsysała dane o naszej cywilizacji. Cieszy otwarcie na takie „niszowe” podniety, jak Paradżanow – no ale „Kiev” uciekli w niszę, jakby co.

Debiutancka płyta KO zyskuje przy kolejnych przesłuchaniach, ale nie ma tej energii, co ujawnienia koncertowe ukraińskich biurowców. Zdecydowanie jest taka opcja, że KO bedzie nas jeszcze wiele razy pozytywnie zaskakiwać, na co liczymy i czekamy, a na razie mamy dla Czytelników jedną płytę do wylosowania. Wystarczy dobrze odpowiedzieć na proste pytanie:

Jak nazywał się dawny zespół Michała i w jakim składzie wystąpił na WOŚP w Teatrze Miejskim ?

Odpowiedzi prosimy przesyłać na adres: gazeta@razem.pl


Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl




Autor

obrazek

Tomasz Wilary
(ostatnie artykuły autora)

Redaktor serwisu Gazeta Świętojańska i działu muzycznego WielkiegoMiasta Były wykładowca filozofii na Uniwersytecie Trzeciego Wieku (staż 4 lata), obecnie pracownik Izby Celnej w Gdyni. Apolityczny. Mgr filozofii UG i dziennikarstwa UAM. Stara się przybliżać muzykę mniej znaną, pisze o nowościach, relacjonuje festiwale muzyczne, wydarzenia kulturalne. Pomaga w organizacji Przystanku Wagabundy. Interesuje się muzyką i tematyką morską. Zaocznie studiował też ekonomię i informatykę, co ostatecznie porzucił skupiając się na tematyce regionalnej.