...palikocię...

ojczulek donek z matką schetyną
pewnej kadencji przy Wiejskiej – płocie
tworząc bakterię palikoterii
poczęli sprytne – palikocię
co się ulęgło w okrągłej szopce
ma certyfikat – jako się słyszy...
przetarg na chrzestnych wygrało duo
spirit-inspiro lepper-senyszyn
siedzi i bredzi sejm a gawiedzi -
„chamo & prezio” – via – szamborewię
patriot rechocąc kułak ogryza:
kawę na ławę – chcieć mieć Polszewię
ne` ma problema` - kryzys – nie temat
mają obstrukcję bezrobole (?)
Apokalipsa? Nowak! Matrixa!..
Janusz – wibrator & pistolet...
i dziwi tivi - grzeją kamery WSI-24
kelner wić niesie na Pcim i Kraków
na brąz naszego boga od bloga
ekstrakt@pl - 460 ha* - buraków
on wart rewersu monety Euro
kiedy odejdzie przeklęty Złoty
sztanca mennicy niczym macica
w bilon wymnoży palikoty
od lat 20-tu, teraz i potem
ta rzeczywistość – jest wałęsista
jako poczęta – tak się pałęta
jest ani brudna – ani czysta...

* ha - hektar

Tadeusz Buraczewski

2009-01-20

Rys: Krzysztof Toboła

Koci wątek u Palikota zainspirował również Wojciecha Śmidowicza:

Bajdoła - palidoła
( o kocie Schrödingera* )

Wojciech Śmidowicz

Żył Schrödinger, mieszkał z kotem. A zwał kota
Walikotem. Mieszkał z kotem, bo miał chęć, przy ulicy
Kota pięć.

Był Walikot kotem walnym - ciut walniętym, ciut nachalnym. A, że postać miał ponurą, mylono go z
Waligórą! (Góro, z górą zejdź się, zejdź… przy
ulicy Kota pięć.)

Kot ten całkiem nic nie znaczył, gdy na niego
nikt nie patrzył! Lub nie robił jemu zdjęć (na ulicy
Kota pięć).

By na kota wciąż nie zerkać, pan go zamknął
do pudełka - w którym trzymał, ruletową,
straszną strzelbę, on, kwantową… „A ty, kwancie, korbą
kręć! Przy ulicy Kota pięć.”

Jak ta strzelba raz wypali, to kot cały się
rozwali… My, nie wiedząc, co z tym kotem, dziś
go zwiemy Palikotem: a ty, kocie, w pudle ględź
przy ulicy Kota pięć...

*) Erwin Schrödinger (1887-1961). Fizyk austriacki, otrzymał Nagrodę Nobla w 1933 roku za zasadniczy wkład w rozwój mechaniki kwantowej (jest autorem równania zwanego równaniem Schrödingera, opisującego ruch cząstek z uwzględnieniem ich właściwości falowych).

"Kot Schrödingera", to słynny (nieomal, jak "kot Tuska"...) eksperyment myślowy z zakresu mechaniki kwantowej. Uczony zamknął kiedyś kota w pudełku z trucizną i promieniotwórczym atomem i zaczął się zastanawiać, czy to możliwe iż kot może być tam jednocześnie i żywy i martwy, jak mogło to wynikać z praw mechaniki kwantowej. Aby uspokoić obrońców zwierząt, dodajmy, że to był tylko eksperyment myślowy. Czy działania premiera Tuska to też wyłącznie myślowy/czyt. medialny/ eksperyment myślowy?

I jeszcze jeden, dość niezwykły, głos:

Nieznany wiersz Thomasa Eliota o Palikocie Z cyklu „Praktyczny poradnik Starego Oposa” ( w świetle ostatnich badań, Starego Pijusa)

Ech, nie ma w Niedorzeczu Wisły( Tadeuszu
Wybacz, że Twe użyłem celne określenie),
Kota, co miałby w sobie więcej animuszu
Niż ten, co całe kocie chciał przewyższyć plemię.
On choć wzrostem cherlawy , sierść na nim zmierzwiona,
By ujrzeć w TV swe oblicze nie chowa ogona
Pod siebie, lecz przeciwnie, ogonem wywija,
Przeciwnika tym gestem z pantałyku zbija,
Tumult radosny czyniąc wśród komuszek - myszek,
Zaś wrogów swych przywodząc, aż do skrętu kiszek.

PO-parcie znalazł niegdyś u Liska Chytrtuska,
Który chciał służalczego widzieć w nim lizuska,
Lecz ten, gdy Palimosu został właścicielem
Z marzeń Chytrtuska czyni sobie mało wiele.

Wpierw Palikocię na wojnę poszło z Pisusiami,
Nad wyraz niezdarnymi smutnymi kotami.
A gdy w megalomanię od tych zwycięstw wpadło
Sądząc, że na gęsinie utuczy swe sadło,
Żądny rozgłosu ostatni bastion dobrych manier
Podpalił ,gęś od Picusiów, mianem lekkich panien
Zwąc, co się ze sprzeciwem spotkało Chytrtuska,
Który chciał kąsek tłusty gęsiny wyłuskać
Dla siebie. – Nie zostało więc Herostratesem
Dzielne Palikocię – będzie odtąd szewcem.
A, że do tej roboty jakoś się nie pali,
Kocię jeszcze niejedną świątynię podpali
I wyczyny piromana, kota Palikota,
Jeszcze nie raz uskrzydlą poetę Eliota.

Wiersz odnalazł: Zbigniew 200 gram Szymański

Powiązane artykuły

- Wszystkie "Ironezje świętojańskie" Tadeusza Buraczewskiego

Więcej o humorze i satyrze