Rzeźnia

Przewożony w niehumanitarnych warunkach dusiłem się w smrodzie własnych odchodów. Chciało mi się jeść i pić. Moi towarzysze podobnie jak ja byli wyczerpani  podróżą.

Kierowca okazał się świnią i tylko raz na postoju uchylił  plandekę.  Świeże  powietrze,  które wtargnęło do naczepy przywitaliśmy ożywionym chrząkaniem.

Kiedy dotarliśmy na miejsce, wypchnięto nas z samochodu.  Kątem oka zobaczyłem otwartą

bramę, za którą wisiały rozpłatane półtusze naszych ziomków.

Przerażenie chwyciło mnie za gardło. Przez chwilę widziałem siebie jak z rozkrojonym ryjem przesuwam się na taśmociągu, jak ludzie w zbryzganych krwią fartuchach ćwiartują moje cia-        ło, jak wycinają z niego co wartościowsze kawałki.

Postanowiłem walczyć do końca. Byłem dużym knurem i na pewno nie sprzedam tanio skóry. Kiedy człowiek z trzymaną w rękach pałą podszedł do mnie, zaatakowałem.  Rzuciłem się na niego,  uderzając go w korpus. Wylądował z poślizgiem w gnojówce.

Jeden zero dla mnie - chrząknąłem, ciesząc się z uzyskanej przewagi.

Moja  radość  nie trwała długo.  Pochwycony przez innych  ludzi nie mogłem wykonać ruchu.

Człowiek z gnojówki nie krył satysfakcji. Podniósł się i ze szkaradnym uśmiechem uderzył.

********

Charcząc usiadłem na łóżku. Półprzytomnie powiodłem po otoczeniu. Zobaczyłem żonę, która leżąc na wznak, mruknęła.

- Przez ciebie nie mogłam zmrużyć oka! Całą noc chrapałeś jak zarzynana świnia!

Odruchowo spojrzałem na zegarek.

- Kurwa mać, za pół godziny muszę być w rzeźni. Jak się spóźnię, brygadzista obetnie mi premię!

J a n u s z   P i e r z a k