Rytualny ubój wyobraźni...

(z pointą o trzech Tadeuszach)

Tadeusz Buraczewski

Stadko poetków & poecic

szlachetniej szepcząc – jakiś salon

rymując się z dookolnością

dyma – 3miejskiej sławy balon.

Krytyk (b.TW& & donosiciel)*

Do "Warzywniala" wpadnie w gości

w salonne  i bezkolizyjne życie

doniesie chemię poprawności.

Iluzjonista, cmokier, lanser

tezą Baumana śmiga w mig:

wszystko jest dzisiaj relatywne

vistość jest płynna niczym rzyg.

Salon czy saloon zdycha bez szmalu,

nawet się podda się lobotomii,

bo mózg poecie zbędny przecie

byleby sponsor dał na tomik.

Róbta co chceta – no to robią

fejbucząc GTPS-iejąc  jak popadło

tudzież konopcząc & borosnąc

w A4 – białe prześcieradło

Ferajna pręży żyły szyjne

na złość tradycji, ojcu, matce

ba! rytualnie spuści juchę

wszak jest już w obrotowej klatce.

Krew jest do wiersza i kaszanki,

Czerwonej Róży w Płatko-sferze

B Rh+ - potrzebna? - całą bańkę

- wiezie Maganiusz na rowerze.

O wy - ubójcy rytualni

niegodni cmoknąć buta Huelle

wnosząc ni-huellizm & toi-toizm

- w kontenerowy Gdyni szkielet..

Recenzji mistrz – ponuryk Zbig

(nie ma go tu zum arbeit - poszedł)

stek krwisty wiersza wchłonie w mig

- i wie – wieprzożerca?! - albo...koszer...

Pracuje rzeźnia Nr 5,

Tu Jewcia P - dorzyna pawia,

Piórencji Etno krwiaka przetną

by Gdańsk w Motławę - się wykrwawiał...

................................................................

D.Tadeusza transfuzja nie porusza,

ironezja Tadeusza zna point balet -

- on nie „Pomiędzy” on jest – „ponad” -

- wszak od Różewicza Tadeusza ma buławę!..

* Leszek Żuliński