Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




WTS: Czerwone stringi

Opublikowano: 18.11.2009r.

Wraca temat krzyży w szkołach o czym, trochę po bandzie paszkwilu, informuje Zbigniew 200 gram Szymański

Czerwone stringi

Zbigniew 200 gram Szymański

Żeby w szkołach pozdejmować
Krzyże – głosy wciąż się słyszy.
Ja mam na to propozycję,
By w to miejsce J. Senyszyn
Czerwone stringi powiesić.
Sąd w Strasburgu się ucieszy
I tych kilku polskich durni
Co we wszystko wierzą Unii.
A zamiast religii w szkołach
Wyjaśniać ze szczegółami
Po co ma europosłanka,
To co nosi pod stringami.

Nie, nie zgadłeś czytelniku
I nie czeka Ciebie premia.
Tam w Brukseli ta część ciała
Służy tylko do myślenia.
Wiem, że wierszyk mój niesłuszny,
Grafomania to i bzdura,
Ale na tę …………………,*
Szkoda jest mojego pióra
I dopóki skrzek tej baby
Będę w telewizji słyszał,
Takie słowa niepoprawne
Będziesz czytelniku czytał.

A jeśli się nie pojawię
W Gazecie tak z ponad tydzień,
Zapraszam Cię na Kurkową
W Gdańsku, do pokoju widzeń.
Przynieś paczkę a w niej springi,
Gdy sąd mi nie przyzna racji,
Będę się do nich wciąż modlił
W ramach resocjalizacji.

*sam wstaw czytelniku według uznania odpowiedni epitet.

Tomasz Cieślikowski Gdynia Gazeta Świętojańska

Więcej o humorze i satyrze



Autor

obrazek

Zbigniew Radosław Szymański
(ostatnie artykuły autora)

Urodzony w tych szczęśliwych czasach, gdy Gdynia nie była jeszcze Gdingen a już na szczęście nie Gotenhafen. Żyje do dziś, za co siebie codziennie gorąco przeprasza. Za swoją patriotyczną postawę w podnoszeniu wpływów z akcyzy obdarowany partyzanckim przydomkiem "200 gram". Poeta i ponuryk*.Wydał 3 tomiki wierszy: "Słowa śpiącego w cieniu gilotyny"(2001), "Oczy szeroko zamknięte"(2005) oraz "Piąta strona świata" (2009).Pisze także limeryki, fraszki satyry. Jego "plujki" nie oszczędzają nikogo, nie wyłączając autora. * Ponuryk - satyryk piszący satyry tak ponure, ze po ich lekturze tylko siąść i zapłakać.