Dzięki wsparciu m.in.Ministerstwa Kultury mogliśmy na Pokładzie w Gdyni posłuchać jak mistrzowie z branży muzycznej realizują swoją pasję.
fot.: Waldemar Chuk
Koncert Buster Williams Quartet pozwolił na przeprowadzenie testu na pojemność klubu. Dostawiane krzesła zajęły każdą wolną powierzchnię. Gdyńscy fani jazzu nie mogli sobie odpuścić takie okazji. Drugi raz takiego składu może już więcej nie uda się zebrać.
fot.: Waldemar Chuk
Buster Williams, Bennie Maupin George Cooligan, Lenny White. Tak doborowego składu, tak doświadczonych muzyków Gdynia dawno nie gościła. Wszyscy oni grali z największymi jak Hancock, Davis czy Urbaniak jednocześnie sami stając się jazzowymi gwiazdami.
Buster Williams
Jest fenomenalnym artystą, grającym bez twórczych i technicznych ograniczeń. Grał, nagrywał i przyjaźnił się z gigantami jak: Art Blakey, Betty Carter, Carmen McRae, Chet Baker, Chick Corea, Dexter Gordon, Jimmy Heath, Branford Marsalis, Wynton Marsalis, Gene Ammons, Sonny Stitt, Herbie Hancock, Larry Coryell, Lee Konitz, McCoy Tyner, Illinois Jacquet, Nancy Wilson, Elvin Jones, Miles Davis, the Jazz Crusaders, Ron Carter, Woody Shaw, Sarah Vaughan, Benny Golson, Mary Lou Williams, Hank Jones, Lee Morgan, Jimmy Rowles, Hampton Hawes, Cedar Walton, Bobby Hutcherson, Billy Taylor, Sonny Rollins, Count Basie, Errol Garner, Kenny Barron, Charlie Rouse, Dakota Staton, Kenny Dorham, Freddie Hubbard, by wymienić tylko najsłynniejszych.
Oprócz grania jazzu, brał udział jako muzyk sesyjny w nagraniach ścieżek dźwiękowych do filmów i reklam, występował w programach telewizyjnych i ceremoniach wręczania nagród.
Bennie Maupin
Na zawsze weszło do historii jazzu niezwykłe brzmienie jego klarnetu basowego na legendarnej płycie Milesa Davisa "Bitches Brew" oraz na kilku następnych nagranych z tym liderem - "Big Fun", "Jack Johnson" i "On the Corner". Maupin był także współzałożycielem dwóch ważnych formacji Herbiego Hancocka - The Headhunters i Mwandishi.
Urodzony w 1940 r., początkowo grał na klarnecie, później do jego instrumentarium doszły jeszcze saksofony, flet i, co najważniejsze, klarnet basowy, którego stał się jednym z pierwszych wirtuozów. Po przeprowadzce do Nowego Jorku w 1962 r., zaczynał jako współpracownik Mariona Browna, Pharoah Sandersa i Chicka Corei oraz grywał regularnie z Royem Haynesem i Horace Silverem. Nagrywał także z McCoyem Tynerem, Lee Morganem, Freddie Hubbardem, Jackiem DeJohnettem, Andrew Hillem , Eddiem Hendersonem i Woody Shawem, by wymienić tylko najsłynniejszych.
W jego obecnym zespole - The Bennie Maupin Ensemble - występuje znakomity polski kontrabasista Darek "Oles" Oleszkiewicz, perkusista Michael Stephans i perkusjonista Munyungo Jackson (Oleszkiewicz i Jackson) są doskonale znani w Polsce ze współpracy z Agą Zaryan).
George Cooligan
Kompozytor i pianista, znany ze współpracy koncertowej i nagraniowej m.in. z Cassandrą Wilson, Donem Byronem i Lonnie Plaxico. Ogółem uczestniczył jako sideman w nagraniu ponad 70 albumów. Jako lider nagrał aż szesnaście płyt, na których zadziwia błyskotliwą techniką i kunsztem kompozytorskim. W swojej bogatej karierze zetknął się z cała armią wybitnych muzyków, z których najbardziej znani to: Gary Bartz, Benny Golson, Gary Thomas, Steve Coleman, Eddie Henderson, Ralph Peterson, Vanessa Rubin, Steve Wilson, Jane Monheit, Ravi Coltrane, Lenny White, Michael Brecker, Mike Clark, Nicholas Payton, Sheila Jordan, Janis Siegel, Christian McBride, Billy Hart, Charles Fambrough, Mingus Big Band, Mark Turner, Lee Konitz, Jamie Baum, Michał Urbaniak i Stefon Harris.
Lenny White
Urodzony w 1949 r. muzyk należy do najsłynniejszych perkusistów jazzowych i funkowych, a miejsce w historii muzyki zapewniła mu gra w zespole Chicka Corei Return to Forever, który był jednym z pionierskich składów jazz-rockowych.
Rodowity nowojorczyk, jako perkusista jest samoukiem, mańkutem grającym na praworęcznym zestawie perkusyjnym. Karierę rozpoczął pod sam koniec lat 60. w zespole Jackiego McLeana, od którego trafił wprost do Milesa Davisa. Uczestniczył, podobnie jak Bennie Maupin, w nagraniu w 1969 r. "Bitches Brew", w rok później nagrał z trębaczem Freddie Hubbardem album "Red Clay". W 1972 sformował własną grupę Azteca i Return to Forever z Coreą. Po roku rozwiązał pierwszy zespół, by skupić się całkowicie na drugim. Wielka kariera zespołu trwała pięć lat, aż do rozpadu w 1977 r.
W następnych dekadach grał z Joe Hendersonem, Woody Shawem, Gato Barbierim, Gilem Evansem, Stanem Getzem. W ubiegłym roku Corea i White reaktywowali swój najsłynniejszy projekt w składzie z Alem Di Meolą i Stanleyem Clarkiem.
fot.: Waldemar Chuk
Co można powiedzieć o tym koncercie? Niewiele, bo kiedy mistrzowie grają, uczniowie muszą słuchać. I mieliśmy to szczęście posłuchać.
Więcej zdjęć w galeriach:
JaZzGdyni, Buster Williams Quartet, Pokład, 4 kwietnia 2009
