WERDYKT JURY INFERNO w składzie: Akiko Juman, Ruth Mackenzie (przewodnicząca jury), Carmen Romero Quero, Mikko Roiha, Ramona Shah
Najlepsze przedstawienie (50 tys. zł) „Wszystko o mojej matce”, reżyseria Michał Borczuch, Teatr Łaźnia Nowa.Uzasadnienie:
„Sztuka odnosi się do sprawy bardzo osobistej, by stawić czoła wyzwaniu jakim jest dotknięcie tych, którzy powinni być najbliżej siebie. Wykorzystuje metaforycznie przestrzeń teatru, by pokazać jak bardzo się izolujemy i jak wiele nas dzieli. Dystans zostaje wykorzystany przez aktorów do precyzyjnego odegrania bliskości emocjonalnej. Zespół w innowacyjny i ekscytujący sposób wykorzystuje przestrzeń a całokształt zastosowanych środków wyrazu wydaje się stanowić drogowskaz ku przyszłości teatru”.
Najlepszy reżyser (10 tys. zł) Wiktor Rubin, „Każdy dostanie to, w co wierzy” „Nagrodzony reżyser stworzył prawdę uniwersalną z lokalnej specyfiki wykorzystując wszystkie możliwości dramatu – od projektu poprzez dramaturgię po grę zespołu. Ponadto stworzył nowatorski świat, w którym publiczność staje się częścią przedstawienia, a zespół pewnie przejmuje kontrolę nad improwizacją stand-upowych komików przemawiających do publiczności a także wspaniałych aktorów prowadzących nas do świata Mistrza i Małgorzaty tak dalekiego codziennym realiom tego co lokalne. Delikatnie wypycha nas z naszego komfortowego światka i stara się przenieść nas w świat, w którym nie istnieje poczucie zawodu czy wstyd. Reżyser dopilnował ponadto, byśmy zapamiętali i samo przedstawienie i prawdy, które odkrywa”.
Najlepsza scenografia (10 tys. zł): Barbara Hanicka, „Podopieczni”
„Uznaliśmy, że – w tym przypadku – wkład scenografii w przedstawienie jest wręcz niesłychany, ponieważ świat, który tworzy jest zdolny przejść od piękna po nędzę rozpaczy. Scenografka odkryła świat zdolny do połączenia poezji z realizmem, w ten sposób przenosząc sztukę z przypadkowego pouczania w świat pamiętnych obrazów dramatycznych. Scenografia stanowi tu serce sztuki, ponieważ uchwyciła złożoność emocjonalną świata opisanego w dramacie”.
Najlepszy zespół twórczy – Agata Duda Gracz i Łukasz Wójcik, „Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła”
„Zespół stworzył jednolity świat na poziomie projektu, scenopisu, reżyserii i muzyki, w który siłą napędową i lokomotywą emocji stała się muzyka. Utwór opiera się na wizji silnie skoncentrowanej na kobiecie, stawia kobiety w centrum dramatu jako jego bohaterki a nie osoby odgrywające role służebne czy role ofiary. Siłą swojej muzycznej formy stawia czoła niewygodnym prawdom”.
Przeczytaj: Bez miłości, czyli pełen guślarstwa obrzęd tylko świętokradzki. "Kumernis" w Teatrze Muzycznym w Gdyni
https://www.youtube.com/watch?v=XL54TPSxQBE
Kumernis w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Mówi Agata Duda-Gracz Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.
Najlepsza rola męska (10 tys. zł), Julian Chrząstowski, „Wróg ludu”reż. Jan Klata
„Wkład tego aktora w sztukę jest niebywały od początku do końca, jednak tym co wyróżnia się szczególnie jest zaimprowizowany monolog, w którym doskonale kontroluje nasze emocje i przechodzi z nami od uwag zabawnych po dogłębną analizę sytuacji w Polsce i w świecie. Jury doskonale zapamiętało, że podczas spektaklu aktor poinformował, że nie „potrzebuje” nagrody dla najlepszego aktora. Jednakże jako Jury – z całym szacunkiem – chcielibyśmy podzielić się z nim informacją, że naszym zdaniem, cóż… zasługuje na tę nagrodę. Jak to powiedział Król Lear – „dla powodu, nie z potrzeby”. Dlatego też wyrażamy nadzieję, że będzie umiał pogodzić się z tym, że jego gra w trakcie całego Wroga Ludu to popis umiejętności. Aktor łączy ducha Ibsena z tym typem współczesnej intensywności, którą po prostu kochamy”.
Najlepsza rola żeńska (10 tys. zł), Agnieszka Kwietniewska, „Komediant”, reż. Agnieszka Olsten
„Wyróżniona aktorka daje odpór stereotypom płci, wykorzystując w grze elementy męskie i żeńskie, przechodząc od bliskości do brawurowej ekspresji, przemawiając nie tylko głosem i wyrazem twarzy ale i całym ciałem. To ona jest motorem przedstawienia. Nie jest żadną „pierwszoplanową rolą żeńską” a przewodnikiem – liderem”.
Najlepsza drugoplanowa rola męska, Jan Peszek,„Podopieczni” reż. Paweł Miśkiewicz
„Nagrodzony aktor stanowi centrum ciężkości dramatu: od samego początku wciąga nas w świat przedstawiony, a jego człowieczeństwo i biegłość stanowią dla nas czystą narrację, prostą, prawdziwą i nieprzesadzoną. Wspaniale wykorzystuje ciszę”.
Najlepsza drugoplanowa rola żeńska, Renia Gosławska, „Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła”, reż. Agata Duda-Gracz
„Jak światło latarni, aktorka w swojej roli promieniuje prawdą, która wycisnęła łzy z oczu jury. Zdyscyplinowania i nie przesadzona, odegrała rolę drugoplanową wyśmienicie, wspierając zespół”.
https://www.youtube.com/watch?v=Z_6hlmCNOCI
Kumernis w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragmenty spektaklu Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.
Zobacz także: "Kumernis goła" i "Kumernis przyodziana" w Teatrze Muzycznym w Gdyni, foto: Greg Noo-Wak
Najlepsze multimedialne opracowanie wizualne, Robert Mleczko, „Robert Robur”
„Przedstawienie charakteryzuje niewiarygodna wręcz ambicja i doskonałość techniczna jakość materiałów wideo – nagranych i prezentowanych na żywo – składających się na świat rodem z gier wideo. Artyście udało się stworzyć na scenie multimedialne efekty, którym być może zdarza się nawet przytłoczyć żywych aktorów, a które są dominującym aktorem w świecie stworzonym w przedstawieniu. Multimedia stanowią istotę dystopijnego krajobrazu i niedoskonałych wartości opisanych w przedstawieniu”.
Natomiast jury Paradiso w składzie: Yun Cheol Kim, Jason Danino Holt i Alejandro Moreno za najlepszy spektakl uznało „Schuberta. Romantyczną kompozycję na dwunastu wykonawców i kwartet smyczkowy” w reżyserii Magdy Szpecht przyznając 100 tys. złotych na produkcję następnego spektaklu, którego premiera odbędzie się na przyszłorocznej Boskiej Komedii. W uzasadnieniu przeczytamy: „Trudność dokonania wyboru podczas tegorocznego Paradiso wiąże się z nową jakością wyrazu obecną w polskim teatrze. Jest nią zdolność budowania społeczności i porzucenie idei znanej całemu światu jako wielki polski teatr. Postać wybitnego muzyka, Franza Schuberta, została odtworzona w nowym duchu, przepojonym świadomością osoby ludzkiej. Swoim wysoce fizycznym językiem – równie współczesnym co nieporadnym – owa „romantyczna kompozycja” deromantyzuje osobę klasyka. Połączenie kwartetu smyczkowego, profesjonalnych aktorów i osoby należące do społeczności trzeciego wieku pozwoliło zbudować złożony koloryt przedstawienia tak silnie odwołującego się do serca”.
Tegoroczny 9. Międzynarodowy Festiwal Boska Komedia trwał 10 dni, zostało pokazanych 29 spektakli, w tym 10 w konkursie głównym Inferno, 8 w konkursie młodych Paradiso. Organizatorami festiwalu był Teatr Łaźnia Nowa oraz Krakowskie Biuro Festiwalowe, partnerami Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Gmina Miejska Kraków.
Żródło: www.boskakomedia.pl
