Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Mamy wejściówki: 16.02 Kocha, lubi, szanuje, Teatr w Blokowisku

Opublikowano: 13.02.2015r.

“Kocha, lubi, szanuje” to dwudziesta czwarta premiera Teatru Zielony Wiatrak w reżyserii Marka Branda i druga wspólna realizacja (pierwsza miała miejsce w 2001 roku, przy spektaklu “Dni pozorne”) z Anną Haracz, założycielką Teatru Kino Variatino. Dla Czytelniczek i Czytelników "Gazety Świętojańskiej" mamy do rozlosowania 1 podwójne zaproszenie. Wystarczy wysłać mejla na adres: kultura@gazetaswietojanska.org

16.02 (poniedziałek) godz. 19.00 - “Kocha, lubi, szanuje” – spektakl Teatru Zielony Wiatrak i Kino Variatino

Strona spektaklu

Bilety: 10 zł / 15 zł

“Kocha, lubi, szanuje” to dwudziesta czwarta premiera Teatru Zielony Wiatrak w reżyserii Marka Branda i druga wspólna realizacja (pierwsza miała miejsce w 2001 roku, przy spektaklu “Dni pozorne”) z Anną Haracz, założycielką Teatru Kino Variatino. W tym spektaklu, Anna Haracz, dodatkowo pełni funkcję współreżysera.

https://www.youtube.com/watch?v=LJvsG9SZkac

Kocha, lubi, szanuje Teatru Zielony Wiatrak i Kino Variatino Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.


-----------------

Marek Brand konsekwentnie buduje swój sceniczny świat. Poza incydentalnymi „wyskokami”, jak inscenizacja klasyki, mówi o sprawach najważniejszych bardzo osobistym tonem, nieco pod prąd „obowiązujących” mód. Mały realizm, pomysłowość, prawda psychologiczna, outsideryzm (lub wycofanie – za mało jeszcze wiem o autorze, by ujednoznacznić), przywiązanie do elementarnych wartości, swoisty humor i… ciepło – to chyba główne składniki tego teatralnego kosmosu. Ważną cechą propozycji reżysera „Drapaczy chmur” jest komunikatywność – to coraz rzadsza cecha we współczesnym, ambitnym, polskim teatrze. Nie rezygnując z filozoficznego backgroundu oraz nasycenia pojęciowego i kontekstowego, bohaterowie młynarza z Zielonego Wiatraka mówią do nas, o dziwo!, zrozumiałym językiem. Po raz kolejny już bardzo dobra muzyka (tym razem Tomasza Kobieli i Wojciech Masiaka) pozwala widzom unieść się kilka stóp nad ziemię. Jest kilka scen zapadających głęboko w pamięć (moja ulubiona Prawda-Nieprawda), jest magia teatru, tylko trzeba troszkę się otworzyć. Brand i Haracz grają bez ozdobników, tworząc wiarygodne portrety zagubionych przed nieuchronnym, fizycznym końcem świata (etyczny dawno już za nami) wrażliwych homo sapiens. W niekończącej się walce Jej z Nim wygrywa …

Wpadnijcie do Plamy, na Zaspę, gdzie kiedyś latały samoloty, a dzisiaj są murale, by poznać odpowiedź. Warto.

Piotr Wyszomirski
pełna recenzja:Człowiek jest hermafrodytą. „Kocha, lubi, szanuje" Teatru Zielony Wiatrak i Kino Variatino
Galeria zdjęć:

I fragment

„Maurycy – I powiedział Bóg. Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam. Trzeba uczynić mu towarzystwo. I wyjął z ciała człowieka…

Luiza – mężczyznę.

Maurycy – Nie. I wyjął z ciała człowieka,  kobietę

Luiza – Nie. I wyjął z ciała człowieka, mężczyznę”

II fragment

„Luiza (triumfująco) – …Sama nie wiem czemu tu jeszcze jestem. Czemu siedzę tu z tobą i pleśnieję. Czemu sypiam z tobą. Dosyć tego. Odchodzę. Naprawdę.

Maurycy – To idź, no idź w cholerę. Zabieraj te swoje problemy z okresem, z bólem zębów, z huśtawką emocjonalną,  że pralka nie pierze, sam jeszcze nie wiem co. No, idź . Nie lepiej będzie jak  ja pójdę…”

-----

Kocha, lubi, szanuje, tekst: Marek Brand, choreografia: Anna Haracz, scenografia: Anna Molga, muzyka: Tomasz Kobiela, Wojciech Masiak, światło: Radosław Czerniawski, obsada: Luiza – Anna Haracz, Maurycy – Marek Brand, reżyseria: Marek Brand i Anna Haracz. Premiera 8 grudnia 2012, czas trwania: ok. 50 minut bez przerwy.