Studiowała prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i historię na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów tych nie ukończyła. Absolwentka warszawskiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej (1934).

W teatrze zadebiutowała 16 listopada 1934. W latach 1934-1935 pracowała w Teatrze na Pohulance w Wilnie. Aktorka warszawskiego Teatru Polskiego (od 1935 do 2004) - z przerwą w latach 1939-1945). W czasie II wojny światowej nie pracowała jako aktorka. Była wówczas kelnerką.

W dramatach klasycznych i romantycznych odtwórczyni głównych ról, m.in.: Solange w Lecie w Nohant (1935), Lukrecji Borgii w sztuce Cezar i człowiek (1937), Szimeny w Cydzie Corneille'a (1948), tytułowej w Marii Stuart w dramacie Słowackiego (1958), Elżbiety w Don Carlosie Schillera (1960), Królowej Małgorzaty w Ryszardzie III Shakespeare'a (1993), Starej w Krzesłach Ionesco (1995), Klary Zachanassian w spektaklu Wizyta starszej pani Dürrenmatta (1998).

Jej nazwisko kojarzone jest głównie z rolami królowych (Maria Stuart u Słowackiego, Elżbieta w Marii Stuart Schillera, Królowa w Don Carlosie) lub arystokratek i heroin (Szimena w Cydzie, Lady Milford w Intrydze i miłości, Izabela Łęcka w Lalce). Decyduje o tym sposób jej gry, pełen patosu i arystokratycznej maniery.

W 2011 roku wystąpiła w pierwszej dotąd produkcji teatralnej realizowanej w technologii 3D, musicalu opowiadającym losy Poli Negri pod tytułem "Polita", w reżyserii Janusza Józefowicza. Nina Andrycz wcieliła się w postać Sarah Bernhardt.

Autorka tomików poezji "To teatr" (1983), "Róża dla nikogo" (1989) oraz kryptobiograficznej powieści "My rozdwojeni" (1992), w której opisała drastyczne początki swojej kariery.

Wikipedia.pl