Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Nord-Ost, historia umierania

Opublikowano: 31.08.2013r.

Recenzja najnowszej produkcji Teatru BOTO w ramach Rezydencji Non-Ficion.

Nord-Ost, historia umierania

Katarzyna Wysocka

Jedenaście lat temu w moskiewskim Teatrze na Dubrowce doszło do dramatycznych wydarzeń, które zapadły w pamięć tak głęboko, że kiedy ogląda się spektakl im dedykowany, powracają niedowierzanie i gniew. Ponownie zadaję sobie pytanie, jak mogło dojść do takiej tragedii i ponowie sama na nie odpowiadam. Rosja pogrążona w chaosie, władza tradycyjnie skorumpowana, nieobliczalna i dyktatorska (w poczuciu dawnej mocarstwowości), głębokie rozwarstwienie finansowe, czyli karykaturalna korupcja, wrodzone poczucie wyższości to elementy składowe zagrożenia, jakie do dzisiaj w Rosji występuje. Jednostka myśląca, kontestująca, wyróżniająca się, a dalej – każdy samodzielnie, może być obiektem inwigilowania i jednocześnie nic nie znaczącą ofiarą polityki, której hasło przewodnie brzmi: król jest jeden. Odhumanizowanie i brak wolności to zasadnicze kwestie w dzisiejszej Rosji i sztuce „Nord-Ost” Torstena Buchsteinera, na podstawie której Teatr BOTO wystawił spektakl.

http://www.youtube.com/watch?v=fXVncSYQmcY

Nord-Ost w teatrze BOTO: Fragment próby Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Reżyser Adam Nalepa i jednocześnie tłumacz tekstu z języka niemieckiego, analizuje nie tylko poszczególne losy bohaterek, przejmująco opwiadających o osobistych tragediach, ale zastanawia się również nad ideą i ideologią terroryzmu czeczeńskiego. Nie wprowadza elementów politycznej debaty o „słusznej” wojnie (argument wysuwany zarówno przez Rosjan jak Czeczenów), tylko przygląda się emocjom bohaterek, które ogołocone ze złudzeń po śmierci najbliższych są gotowe do zatracenia się w zemście. Widz nie otrzymuje komunikatu, że rzeczywiście ostatecznie pomszczą śmierć bliskich, zwerbalizowana jest jedynie gotowość. Nalepa przypatruje się uważnie Zurze, Czeczence, jednej z 20.czarnych wdów wytypowanych do samodetonacji w teatrze, której poświęcenie dla sprawy wzięło się z odrzucenia społecznego po śmierci męża Asłana, zabitego przez Rosjan. Przygarnął ją Moswar Barajew, wyszkolił, dał nadzieję na niepodległość kraju, w którym nie miała prawa głosu społecznie i politycznie.  Idea osobista przekształca się u niej w narodową, by znowu powrócić do tej indywidualnej. W obliczu realnej śmierci, Moswar nie ukrywa przed Zurą, że wszystkie smiertnice zostały wykorzystane w grze wojennej, a ich poświęcenie jest mało istotne.

Samotność Zury, terrorystki, przybiera podobną skalę, jak w przypadku pozostałych, Olgi i Tamary, Rosjanek, połączonych miejscem ataku, które tracą ukochaną rodzinę. Strata jest tym dotkliwsza, że o śmierć obwiniają „swoich”: Putina, wojsko, spec służby, których beztroska, cynizm i niekompetencja przekroczyły jakiekolwiek normy i skalę. Gdzie powinny szukać wsparcia i pomocy w sytuacjach zagrożenia? Niestety mogą liczyć wyłącznie na siebie. Państwo rosyjskie nie jest w stanie zapewnić im podstaw bezpieczeństwa i stabilności. Przeliczane ofiary są tylko liczbami w statystykach, podobnie jak liczba godzin, samochodów, amunicji użytych przy akcji na Dubrowce. Cierpienie przeliczone zostało na wysokość odszkodowania, tablice pamiątkowe, jednak już nie na oficjalnie obchodzone uroczystości rocznicowe. Akcję odbicia uznano oficjalnie za spektakularnie udaną, nie ma oczym i o kim mówić.

Od lewej: Sylwia Góra Weber, Magdalena Boć i Justyna Bartoszewicz

Na poziomie faktów z października 2002 można mówić o niezwykłym skumulowaniu „zaplanowanych przypadków”. Czeczeńcy dotarli do Moskwy po przejechaniu dwóch tysięcy kilometrów, zatrzymywani przez kontrole rosyjskie, jechali dalej, płacąc ogromne łapówki. W ten sposób w teatrze (podczas spektaklu „Nord-Ost - sztuka miłości”) znalazły się ogromne ilości broni i materiałów wybuchowych.  Rosyjskie służby specjalne stały się niewolnikami przepisów, układów i najwyższych rozkazów, co spowodowało chaos i ospałość. Do pacyfikacji terrorystów użyto po raz pierwszy w historii gazu usypiającego, którego działanie było nieprzewidywalne przy tak dużej liczbie osób w teatrze (blisko 900). Lekarze do teatru zostali wpuszczeni jako ostatni! Nie przekazano im informacji o rodzaju użytego gazu, poza tym nie było wśród nich odpowiednich specjalistów, tylko chirurdzy! To, co świat zobaczył podczas wynoszenia ciał i zwłok to skandal, możliwy tylko w dzikich krajach. Nikt nie zadbał o należytą opiekę, nikt  nie uszanował ciał, a oblężenie teatru uniemożliwiło ruch karetek i autokarów do szpitali. Kto jest za to odpowiedzialny? Nikt. Ktoś zaplanował ten pogrom, aby mieć polityczne argumenty? Bohaterki mówią o tym wszystkim ze swojej perspektywy.

Sylwia Góra Weber jako Olga, Magdalena Boć jako Tamara i Justyna Bartoszewicz jako Zura stworzyły klimat do dyskusji nad relatywizmem historycznym, opartym na personalnym doświadczeniu. Strata, jakiej doznały, połączyła je na tyle, że są w stanie ze sobą rozmawiać, nie stawiają ocen za wyznawanie tej czy innej filozofii, choć nadal posiadają umiejętność realnej oceny faktów. Każda z aktorek dokonała scenicznie psychologicznej analizy postaci, odsłoniła złożoność emocji poszczególnych kobiet, posługując się ograniczonymi środkami, chcąc zachować „czystość” gatunku, jakim jest teatr dokumentalny.

Czy teatr oparty na dokumencie powinien tylko „towarzyszyć” wydarzeniom, czy jednak zabrać głos w sprawie? Jestem za teatrem zaangażowanym w sprawę, gdzie prawda osiągnięta jest również poprzez wyraźne stanowisko wobec problemu. „Nord-Ost” Adama Nalepy jest na dobrej drodze, aby być ważnym głosem w ważnych sprawach, których wielu nie chce poruszać ze względu na wygodę i poprawność polityczną w teatrze, gdzie zaangażowanie i odwaga są rzadkością.

http://www.youtube.com/watch?v=Za1vXPoc2Tw

Nord-Ost w Teatrze BOTO: Mówi Adam Nalepa Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

http://www.youtube.com/watch?v=AIZWy_QABS4

Nord-Ost w Teatrze BOTO. Mówią: M.Boć, J.Bartoszewicz i S.Góra Weber Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Nord-Ost, Torsten Buchsteiner, przekład: Adam Nalepa, obsada: Justyna Bartoszewicz, Magdalena Boć, Sylwia Góra Weber, obsługa techniczna: Tomasz Weber. Premiera 28.08.2013 podczas Festiwalu Sopot Non Fiction, czas trwania 60 min bez przerwy.

http://www.youtube.com/watch?v=4FwPA4DEcg0

Dziwny jest ten świat Nord-Ost (1/2) Waldemara Milewicza Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

http://www.youtube.com/watch?v=QBD4Av5thDs

Dziwny jest ten świat Nord-Ost (2/2) Waldemara Milewicza Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

 

http://www.youtube.com/watch?v=vpyhi2HfIuI

Норд-Ост - операция по ликвидации свидетелей? Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.