26.11.2011 - 08.01.2012, wernisaż w piątek 25.11.2011 o godzinie 18.00, godziny otwarcia GGM1: wt-śr 11-17, czw-niedz 11-19

Gdańska Galeria Miejska 1

Wstęp wolny

Po pokazie na 10-tym Sharjah Biennale, Slavs and Tatars przedstawi projekt Friendship of Nations: Polish Shiíite Showbiz w Gdańsku, mieście powstania Solidarności, prezentując pracę Przyjaźń Narodów: Lahestan Nesfeh-Jahan. Od siedemnastowiecznego sarmatyzmu, naczelnej ideologii polskiej szlachty, przeznierozłączność relacji Wschód – Zachód w Ameryce po Zieloną Rewolucję we współczesnym Iranie, Przyjaźń Narodów to spojrzenie na nieoczekiwanie wspólne dziedzictwo Polski i Iranu w ich poszukiwaniu własnej tożsamości. Projekt stanowi analizę w szczególności rewolucyjnego potencjału rękodzieła i folkloru kryjących się za ideologicznymi impulsami dwóch kluczowych współczesnych wydarzeń, Irańskiej Rewolucji Islamskiej (1979) i polskiej Solidarności (lata 80. XX w.), komponentów dwóch głównych narracji geopolitycznych – Islamu i komunizmu – kolejno XXI i XX wieku. Mający źródło w kilkuletnich badaniach, w równej mierze subiektywny co analityczny, projekt Przyjaźń Narodów: Lahestan Nesfeh-Jahan składa się z billbordu w przestrzeni miejskiej – dyptyku przedstawiającego Adama Michnika i Qaderi Derwiszów – funkcjonującego jako próba odkupienia metodycznosci i umiaru w świecie, który coraz bardziej podlega prawom radykalnego pośpiechu.

źródło/więcej TUTAJ

Grupa artystyczna Slavs and Tatars to frakcja polemik i zażyłości poświęcona obszarowi na wschód od byłego Muru Berlińskiego i na zachodód Wielkiego Muru Chińskiego, zwanym Eurazją. Działania grupy skupiają się na dynamice i sferze wpływów pomiędzy Słowianami, ludami Kaukazu i Azji Centralnej. Ich książki i instalacje są wynikiem niezwykle złożonych i rzetelnych badań łączących grafikę, pop kulturę, legendy, studia postkolonialne, sztukę oraz własne doświadczenia. Grupa opublikowała Kidnapping Mountains (Book Works, 2009), skupiając się na złożoności Kaukazu, Love Me, Love Me Not: Changed Names (onestar press, 2010) oraz Molla Nasreddin: the magazine that would've, could've, should've (JRP-Ringier, 2011). Artyści przygotowują wystawy monograficzne w 2012 w Muzeum Secesji w Wiedniu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku jak również Künstlerhaus w Sztudgarcie.