Gazeta Świętojańska: Szekspiroff w Gdyni."Burza" na Kolibkach i "Hamlet" w Teatrze Miejskim

Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr

Szekspiroff w Gdyni."Burza" na Kolibkach i "Hamlet" w Teatrze Miejskim

Opublikowano: 06.08.2011r.

„Burza” i „Hamlet” potraktowane mało oryginalnie.

Szekspiroff w Gdyni. "Burza" na Kolibkach i "Hamlet" w Teatrze Miejskim.
Katarzyna Wysocka

Dwa spektakle pokazane w Gdyni w ramach offowej sceny XV Festiwalu Szekspirowskiego nie przyniosły artystycznych uniesień ani dramatycznych rozczarowań. Kooprodukcja „Burzy” zrealizowanej jako kulturalny projekt dofinansowany z Unii Europejskiej oraz dyplomowy spektakl Teatru Tańca z Bytomia pozostawiły widzów w stanie oczekiwania na coś znacznie lepszego niż poziom niski i podstawowy.

Kolibkowa „Burza” mogła dawać poczucie, że wspólna praca nad spektaklem może przynieść niesamowite efekty, bo przecież była wielojęzyczna i tym samym wielokulturowa. Połączenie idei polsko-portugalsko-brytyjskich okazało się możliwe dzięki pozytywnym skutkom aplikowania grantowego Portugalczyków (Teatru Fatias de Ca), którzy zaprosili do współpracy Teatr im. A. Sewruka z Elbląga i Szkołę Sztuk Performatywnych uniwersytetu w Lincoln. Trzy stabilne organizmy i troje reżyserów ( Carlos Carvalheiro, Mirosław Siedler, Anna Makrzanowska) pokazało plenerowy spektakl o przeciętnej wartości artystycznej, stworzony raczej w celu rozliczenia projektu STORM (Shakespeare’s Tempest: Ontology, Reconstruction, Manipulation) niż zajęcia stanowiska w sprawie Szekspira. Proste, ludowe zabiegi teatralne podobały się części widzów, chociaż powodów tego zadowolenia szukać należałoby raczej w wyśmienitej pogodzie, która akurat zdarzyła się tego wieczoru (nieoczekiwanie dla wszystkich turystów i mieszkańców Trójmiasta). Przy muzyce niezapomnianego zespołu Queen, z wykorzystaniem tych okoliczności przyrody, jakie akurat były „pod ręką” (drzewa i krzaki przede wszystkim) trójjęzyczny (wespół z dwiema translatorkami) zespół aktorski odegrał skróconą wersję „Burzy”, która zgodnie z szekspirowskim tekstem kończy się radośnie dla wszystkich bohaterów, dlatego w finale usłyszeliśmy „We are the champions” (choć na Festiwalu Szekspirowskim i po oglądnięciu tej sztuki szczególnie, mistrzem pozostaje tylko stradfordczyk). Finałem finału były bigos i piwo serwowane wszystkim wytrwałym widzom po spektaklu.

TAGI:pomyłka Unia Europejska pieniądze marnotrawstwo kicz tandeta bigos(bez wkładki) Queen ZJN*

*Zapomnieć Jak Najszybciej

"Burza" na Kolibkach. Foto P. Wyszomirski

Więcej zdjęć w galerii

http://www.youtube.com/watch?v=2rwV_n5xVlU

"Burza" na Kolibkach. Fragmenty spektaklu. Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

http://www.youtube.com/watch?v=HZkGThSPt28

"Burza" na Kolibkach Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

W Gdyni w ramach Szekspiroff mogliśmy również oglądnąć dyplomowy spektakl studentów IV roku PWST z Krakowa, Wydział Teatru Tańca w Bytomiu. Zaprezentowany „Hamlet” nie był wyłącznie wariacją taneczną tragedii Szekspira, ponieważ tancerze również deklamowali (niektórzy całkiem udanie umieli różnicować tempem i stylem swoje wypowiedzi) i śpiewali. Niewątpliwie kilka pomysłów zasługuje na dobrą ocenę, w tym między innymi: „jąkający się” podczas najsłynniejszego monologu Hamlet, scena śmierci Ofelli, która „topi się w rurce do oddychania” czy łamiące konstrukcję spektaklu monologi wszystkich postaci, posługujących się językiem potocznym. Całość jednak nie porwała oryginalnością (szczególnie długie sceny trwania w bezruchu przy dźwiękach muzyki), jakby reżyser nie mógł się zdecydować, w którym kierunku najlepiej poprowadzić przedstawienie. Pomysł, aby na scenie ustawić głośniki i mikrofony, między którymi przemieszczali się tancerze, na pewno nie był udany. Stroje postaci dramatu odstraszały estetycznie. Elastyczne i kolorowe „body” kojarzyły się ze Żwirkiem i Muchomorkiem lub Guciem z „Pszczółki Mai”, poza tym bardzo zniekształcały samych tancerzy. Początki są zawsze trudne, więc i ten początek drogi zawodowej nie mógł być inny.

TAGI:pomyłka kicz tandeta klimatyzacja(brak) płetwy Chopin ZJN