Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Wagabundy: Gosia Drewa w Indonezji

Opublikowano: 17.06.2011r.

Na ostatnim Przystanku Wagabundy przed przerwą wakacyjną wystąpiła Gosia Drewa ze swoją prelekcją i pokazem zdjęć na temat Indonezji, kraju tysiąca wysp.
Gosia jest bardzo miłą i ciekawą świata osobą a zarazem bardzo zaradną. Kilka lat temu udało jej się skorzystać z gap year i dzięki temu wyjechała na rok studiować do Indonezji.

GS

Jeżeli masz problem z odpaleniem filmu kliknij tutaj

W Sopocie w miniony czwartek opowiadała o przygodach jakie przyszło jej przeżyć w ramach indonezyjskiego programu edukacyjnego Darmasiswa – spędzonego czasu w Indonezji nie uważa za czas stracony. Spotkała tam wielu ciekawych ludzi. Nauczyła się języka i zwiedziła aż 13 wysp. Była też w dżungli, uczyła się pływać na desce windsurfingowej, widziała rzadkie rytuały, brała udział w weselach różnych warstw społecznych ludów Indonezji. Uwaga – wyspę Bali najchętniej by ominęła w swojej opowieści, gdyż denerwowało ją tam nastawienie do białej osoby, jak do turystki. Dlatego też raczej omijała wielkie skupiska turystów i poruszała się własnymi ścieżkami kierując się nowymi znajomościami z Couchsurfingu i nie tylko.

GS

Jeżeli masz problem z odpaleniem filmu kliknij tutaj

Publika przybyła na spotkanie z Gosią to również podróżnicy, którzy odwiedzili już wiele zakątków świata, jednak Gosia potrafiła ich zainteresować swoim oryginalnym sposobem opowiadania. Mnie najbardziej zainteresowały rytuały oraz zdjęcia. W klubie Trzy Siostry można było też zadawać pytania, które dotyczyły różnych rzeczy.

Foto: Tomek Wilary

Zdaniem Gosi Indonezja jako kraj jest niesamowicie piękna - znajdziemy tam wszystko od turkusowego morza i palm, przez wspaniałe zabytki, po dżunglę i góry. Niesamowita jest różnorodność kulturowa kraju - przejedziemy się kilka kilometrów dalej i już znajdziemy całkowicie inne tradycyjne tańce, potrawy i stroje. A jeśli chodzi o samych ludzi, to robi wrażenie urzekająca uprzejmość i to, że za żadne skarby nie chcą Ci zrobić przykrości.

Co łączy Polaków i Indonezyjczyków?
Wiedzą niewiele, ale bardzo często kojarzony był Lech Wałęsa, no i oczywiście niektórzy piłkarze. Polska jest ogólnie częścią Europy i nieznane są dokładne szczegóły. Ale część ludzi zdawała sobie sprawę z tego, że mamy prawie identyczną flagę.

Foto: Tomek Wilary

Więcej o podróżach czytaj tutaj.

Gap year (ang. gap – przerwa, dziura oraz ang. year – rok) – to termin, który odnosi się do okresu (niekoniecznie roku) pomiędzy etapami życia. Najbardziej popularny jest gap year w trakcie studiów, przed ich podjęciem lub po ich skończeniu, podczas zmiany pracy, przed lub po ślubie, przed dziećmi lub po ich wychowaniu. Czas ten jest wykorzystywany na zdobycie doświadczenia w nowym, odmiennym środowisku i kulturze, jako nauka samodzielności czy też realizacja marzenia o „podróży życia”. Gap year jest często realizowany jako podróż dookoła świata z biletem typu Rtw. Inna jego forma to praca jako wolontariusz za granicą lub udział w programie praktyk i staży zagranicznych.




Autor

obrazek

Tomasz Wilary
(ostatnie artykuły autora)

Redaktor serwisu Gazeta Świętojańska i działu muzycznego WielkiegoMiasta Były wykładowca filozofii na Uniwersytecie Trzeciego Wieku (staż 4 lata), obecnie pracownik Izby Celnej w Gdyni. Apolityczny. Mgr filozofii UG i dziennikarstwa UAM. Stara się przybliżać muzykę mniej znaną, pisze o nowościach, relacjonuje festiwale muzyczne, wydarzenia kulturalne. Pomaga w organizacji Przystanku Wagabundy. Interesuje się muzyką i tematyką morską. Zaocznie studiował też ekonomię i informatykę, co ostatecznie porzucił skupiając się na tematyce regionalnej.