Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

JaZzGdyni nadchodzi : Gwiazdy i bilety oraz Chuck Mangione

Opublikowano: 15.09.2010r.

Już tylko 9 dni dzieli nas od uczty muzycznej: w Hali Sportowo-Widowiskowej Gdynia wystąpi słynny autor "Dzieci Sancheza", czyli Chuck Mangione.




 

Bilety na Chucka Mangione:

120 zł - I kategoria
85 zł - II kategoria

do nabyciaw Gdyni: Tawerna przy klubie Pokład, sklep muzyczny Puls w Gemini,w salonach Empik na terenie całego kraju

W sieci  ticketpro są już także bilety na kolejne gwiazdy:

Lenny White & Present Tense, 7.10. - kup bilet

Warto się pospieszyć z zakupem, bo do 30 września jest zniżka!

Richard Bona, 18.10 – kup bilet


www.chuckmangione.com

"Tworzę muzykę, której chcą słuchać ludzie, ale najważniejsze jest to że współpracuję z muzykami, którzy kochają ją grać", "Muzyka nie będzie wolną tak długo jak długo będzie coś od czego będzie musiała być wolna" Chuck Mangione

W Polsce Chuck Mangione jest legendą za sprawą tematu z filmu "Dzieci Sancheza". Tę kompozycję z 1978 r. można uznać za jeden z kamieni milowych etno-jazzu. Dla reszty świata jest przede wszystkim autorem i wykonawcą o rok wcześniejszej kompozycji "Feels So Good", która z kolei jest modelowym przykładem smooth-jazzu. To dużo jak na jedną karierę i na jedną muzyczną osobowość.

Chuck Mangione
Kevin Axt
Corey Allen
Nir Felder
Dave Tull
Brandon Wright

Zespołowi towarzyszyć będzie sekcja dęta w składzie:
Jan Konop, Janusz Czaja, Marek Romanowski, Dariusz Sprawka - puzon
Lucjan Sierpowicz, Marek Gawkowski - trąbka
Grzegorz Mondry, Barbara Gała - waltornia
oraz 17-osobowa sekcja smyczkowa.

Chuck Mangione

Jazzman zupełnie wyjątkowy i odkrywczy, choć nigdy nie dał się skusić awangardowym poszukiwaniom. Urodzony w 1940 r. amerykański muzyk zawdzięcza swoje rozpoznawalne od pierwszych taktów brzmienie także temu, że wybrał fluegelhorn (skrzydłówkę), jedną z rzadziej używanych w jazzie odmian trąbki. Jako nastolatek usłyszał brzmienie fluegelhornu na genialnych i przełomowych albumach Milesa Davisa "Miles Ahead" i "Sketches of Spain" i zapragnął grać tak jak mistrz. Choć Davis w późniejszych latach powrócił do klasycznej trąbki, wybór Chucka pozostał w mocy. W historycznych opracowaniach na temat jazzu jest uznawany za najsłynniejszego fluegelhornistę w dziejach gatunku.

Pochodzi z rodziny sycylijskich imigrantów osiadłych w Rochester w stanie Nowy Jork i należy do pierwszego pokolenia jazzmanów z gruntownym wykształceniem - w 1963 r. ukończył renomowaną Eastman School of Music w rodzinnym mieście. Po dyplomie został członkiem The Jazz Mesengers perkusisty Arta Blakeya - zespołu, który wychował rekordową liczbę gwiazd jazzu z Wayne'm Shorterem, Keithem Jarrettem, Freddiem Hubbardem i Wyntonem Marsalisem na czele. W późnych latach sześćdziesiątych współtworzył modern-jazzową grupę The National Gallery, w której składzie nagrał kilka płyt. W następnej dekadzie prowadził już zespoły pod własnym nazwiskiem, we współpracy z saksofonistą Gerrym Niewoodem, który był jego stałym współpracownikiem aż do śmierci w wypadku lotniczym w lutym 2009 r. Kwartet Mangione i Niewooda zdobył w latach 70. dużą popularność i to właśnie jego nagranie "Bellavia" przyniosła w 1977 r. Chuckowi pierwszą w karierze nagrodę Grammy. W następnym roku wydał "Feels So Good", a singiel z tym tematem dotarł aż do czwartego miejsca listy przebojów magazynu "Billboard", co dla utworu jazzowego jest wyczynem bez precedensu.

Słynna melodia z "Dzieci Sancheza" z Anthonym Queenem w roli głównej przyniosła mu drugą Grammy za rozbudowaną, piętnastominutową wersję nagrania z brawurowo zaaranżowaną i zagraną sekcją dętą, będącą do dzisiaj wzorcowym przykładem doskonałej roboty instrumentacyjnej. Miarą jego popularności w tamtych latach są zaproszenia przez organizatorów igrzysk olimpijskich - letnich 1976 r. w Montrealu i zimowych 1980 r. w Lake Placid do skomponowania tematów przewodnich. Drugi z nich. "Give It All You Got", wykonywał na żywo podczas ceremonii zamknięcia zawodów.

Przez całe lata 80. regularnie koncertował i nagrywał, w pełni kształtując swój smooth-jazzowy styl na albumach "Love Notes", "Jurney To A Rainbow", "Disguise", "Save Tonight For Me". W 1989r., po dwudziestu przeszło latach bardzo intensywnej działalności, oficjalnie zawiesił koncertowanie. Na sceny jazzowe powrócił dopiero w pięć lat później, po śmierci giganta jazzowej trąbki Dizzy'ego Gillespiego, którego uważa za swojego mistrza. Podpisał kontrakt nagraniowy z audiofilską wytwórnią Chesky Records, na której płytach zabrzmiał szlachetnie i klasycznie. Obecnie zaliczany jest do żyjących arcymistrzów jazzu, koncertuje w najbardziej prestiżowych salach całego świata, inspirując wielu trębaczy młodszej generacji.

Jako aktor dubbingowy podłożył głos wzorowanej na jego osobie postaci w słynnej serii animowanej "King of The Hill" (w polskiej wersji językowej "Bobby kontra wapniaki"). Jest tam grającym na fluegerhornie obłudnym rzecznikiem prasowym korporacji handlowej Mega Lo Mart. W każdym odcinku, w którym się pojawia, gra jakąś meleodię, która zawsze w miarę grania zmienia się w "Feels So Good". W ubiegłorocznym odcinku, ostatnim w jakim się pojawił, ten zabieg udaje mu się na hymnie narodowym USA. Czyż nie jest wyjątkowy?

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

Chuck Mangione Children Of Sanchez . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj

Ucho Gdynia Gazeta Świętojańska

Chuck Mangione Children Of Sanchez . Jeśli masz kłopoty z „odpaleniem” filmu, wejdź tutaj